Στις εκλογές του Μαΐου τα «μικρά» κόμματα που όμως βρέθηκαν έστω και οριακά εκτός βουλής συγκέντρωσαν αθροιστικά το 16% των ψήφων. Πέρα από το αξιοσημείωτο ποσοστό, στον χώρο αυτό υπήρξαν μεγάλες ανακατατάξεις, αλλά και νέα ή περίπου νέα κόμματα που λίγοι περίμεναν ότι θα συγκεντρώσουν αυξημένο ενδιαφέρον από τους πολίτες. Ανάμεσα σε αυτά βέβαια τα μεγαλύτερα είναι η Πλεύση Ελευθερίας, η Νίκη και το ΜέΡΑ25, με τη διαφορά ότι το τελευταίο βρέθηκε εκτός βουλής λόγω της σημαντικής πτώσης του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Όμως στις εκλογές του Ιουνίου, το πολιτικό σύστημα και ειδικά το κοινοβουλευτικό μέρος του είναι πιο προετοιμασμένο για αυτές τις «διαρροές» και επιχειρεί να δημιουργήσει διάφορες κινήσεις και ανακατατάξεις μέσα σε αυτό το 16%.
ΜέΡΑ25: Εκκλήσεις και συμφιλιώσεις
Το ΜέΡΑ25 βρέθηκε στα όρια της εισόδου στη Βουλή ενώ δημοσκοπικά τουλάχιστον καταγράφεται μια περαιτέρω αποδυνάμωση του προς τις επόμενες εκλογές. Με βάση αυτή την εικόνα το ΜέΡΑ25 έχει σε μεγάλο βαθμό τροποποιήσει την τοποθέτησή του εστιάζοντας σχεδόν όλα τα πυρά του στη σημασία της εισόδου του κόμματος στην Βουλή. Αυτό που λέγεται είναι ότι η είσοδος ή όχι του ΜέΡΑ25 στη Βουλή θα επηρεάσει το αντιπολιτευτικό μίγμα ενάντια στην κυβέρνηση της Ν.Δ. και παράλληλα χρησιμοποιείται το τακτικό επιχείρημα ότι μια πολυκομματική Βουλή δυσχεραίνει την προοπτική για μια ισχυρή κυβερνητική πλειοψηφία. Επιπλέον, πεσμένα είναι και τα πυρά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας μόνο το διαρκές κάλεσμα για προγραμματική σύγκλιση σε μια απόπειρα να μειωθούν εκείνα τα στοιχεία που ενοχλούν ίσως τους ψηφοφόρους αυτού του χώρου. Παρόλα αυτά, η ουσιαστική αποτίμηση του αποτελέσματος των πρώτων εκλογών και της απόρριψης του ΜέΡΑ25 δεν έχει προχωρήσει παρά ελάχιστα και παραπέμπεται για μετά τις εκλογές, χωρίς να γίνει καμία απολύτως αλλαγή σε πολιτικό επίπεδο που να δείχνει πως το κόμμα έλαβε κάποιο μήνυμα από την πρώτη κάλπη.. Επί της ουσίας το ΜέΡΑ25 επιχειρεί μια καταρχάς επικοινωνιακή αντιμετώπιση του εκλογικού στραπατσαρίσματος των πρώτων εκλογών, τονίζοντας διαρκώς την αντιπολιτευτική του θητεία και τη μικρή απόσταση που δίνουν –ορισμένες μόνο– δημοσκοπήσεις από την είσοδο στη Βουλή.
Πλεύση: Η έπαρση δεν είναι καλός οιωνός
Η Ζ. Κωνσταντοπούλου με την Πλεύση Ελευθερίας σημείωσε σημαντική άνοδο στις πρώτες εκλογές και βρέθηκε στο κατώφλι της κοινοβουλευτικής εισόδου με ανοδικές τάσεις. Αυτό καταγράφεται και δημοσκοπικά, οδεύοντας προς την δεύτερη κάλπη, με την Ζ. Κωνσταντοπούλου να κάνει λόγο για μεγάλα ποσοστά, πολύ πάνω από τα δημοσκοπικά. Αν και μένει ακόμη να φανεί σε ποιό βαθμό επηρέασαν τα κοψίματα υποψηφίων από τις λίστες των επόμενων εκλογών, η Πλεύση φαίνεται πως είναι ένα κόμμα που θα μας απασχολήσει την επόμενη περίοδο καθώς πέρα από μια ορισμένη άνοδο φαίνεται πως απολαμβάνει και τη στήριξη συστημικών κέντρων που –προς το παρόν– όχι μόνο ανοίγουν τις πόρτες σε κάποια μεγάλα συστημικά ΜΜΕ αλλά επιβάλλουν και μια ορισμένη προνομιακή αντιμετώπιση. Παράλληλα, ο συνδυασμός της έντονα προσωποπαγούς φύσεως της Πλεύσης που είναι ένα κόμμα στοιχισμένο πλήρως γύρω από τη Ζ. Κωνσταντοπούλου, των διαρκών αναφορών στον χαρακτήρα και την αξιοσύνη της ίδιας αλλά και της έπαρσης που εμφανίζει τις τελευταίες μέρες –κάνοντας λόγο μέχρι και για την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό– δεν προδιαθέτουν για ευχάριστες εξελίξεις. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα «σκληρών» προσωπικοτήτων που γρήγορα μετατράπηκαν σε «αρνάκια» από όλο το φάσμα του πολιτικού τόξου τόσο ιστορικά όσο και προσφάτως στην Ευρώπη. Επιπλέον το πολιτικό σύστημα, μερίδες του οποίου βολεύονται σε αυτή τη φάση με ένα κόμμα σφήνα στον κεντροαριστερό χώρο, έχει αποδείξει πως έχει μεγάλες δυνατότητες ενσωμάτωσης προσώπων που εργαλειοποιούνται σε ειδικές περιστάσεις.
Αναδιατάξεις και στη δεξιά πολυκατοικία
Η εμφάνιση του κόμματος Νίκη ίσως ήταν η λιγότερο αναμενόμενη – σε τέτοιο βαθμό που το κόμμα δεν προβλήθηκε από πουθενά αλλά και μέχρι τις πρώτες εκλογές δεν αντιμετώπισε και καμία ιδιαίτερη πολεμική. Ωστόσο στις ερχόμενες εκλογές η Ν.Δ. έχει επιπλέον σχέδια για αναδιατάξεις στον δεξιό και ακροδεξιό χώρο. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να ερμηνευθούν οι πρόσφατες δηλώσεις Ιερώνυμου που έδειξαν ότι το επίσημο τμήμα της εκκλησίας παίρνει απόστασεις από τη Νίκη, τα δημοσιεύματα που θέλουν το εν λόγω κόμμα να αποτελεί ρωσικό δάκτυλο στη χώρα που πολεμά την αυτοδυναμία της κυβέρνησης αλλά και το κραυγαλέο μιντιακό εμπάργκο προς τον συγκεκριμένο χώρο που λαμβάνει βήμα μικρότερο ακόμη και από κόμματα μερικών δεκάδων ψήφων. Παράλληλα όμως, έντονη είναι και η κίνηση στο ακροδεξιό εξωκοινοβουλευτικό χώρο με τον Άρειο Πάγο να επιτρέπει την εκλογική κάθοδο του κόμματος «Σπαρτιάτες» το οποίο έχει τη στήριξη του Ηλ. Κασιδιάρη και φαίνεται να συγκεντρώνει ένα μικρό ποσοστό. Έτσι, εφόσον στις πρώτες εκλογές φάνηκε ότι η Ν.Δ. πήρε ό,τι μπορούσε από τα δεξιά της, πλέον προσπαθεί είτε μέσω της πολεμικής είτε μέσω της ακροδεξιάς να ψαλιδιστούν τα δύο μικρότερα δεξιά κόμματα, το Νίκη και η Ελληνική Λύση. Θα πρέπει βέβαια να σημειώσουμε πως δεν χρειάστηκε παραπάνω από δύο εκλογικές αναμετρήσεις ώστε η νέα δικαιοδοσία του Αρείου Πάγου να δείξει όχι μόνο τα όρια της αλλά και την πλήρη εργαλειοποίησή της από την κυβέρνηση σε σχεδόν κωμικοτραγικό βαθμό.
Το είδαμε και αυτό…
Ο Γιώργος Αναματερός, υποψήφιος στο Επικρατείας (9η θέση) της Πλεύσης Ελευθερίας δηλώνει ότι προτιμά την επιθετική Κωνσταντοπούλου του 2015 και όχι τη Ζωή του 2023 με τις καρδούλες, τονίζοντας πως θα ψηφίσει ΜέΡΑ25. Νο κόμεντ…
