Η Cosco κάνει επενδύσεις και οι Κινέζοι μετανάστες καίγονται στον ύπνο τους.
Με την υπόσχεση ότι «θα αξιοποιήσουν το πλεονέκτημα της ναυτιλίας τους για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, παρά τα προβλήματα που αυτή αντιμετωπίζει», εγκαταστάθηκαν πριν από ένα περίπου χρόνο στην Αθήνα οι Κινέζοι φίλοι μας, της Cosco. Για να πεισθεί η κοινή γνώμη για τις καλές προθέσεις των Κινέζων και τα σχέδιά τους για το χτίσιμο μιας εμπορικής αυτοκρατορίας που θα εδρεύει στον Πειραιά, χρειάστηκαν τέσσερις επισκέψεις του αντιπροέδρου της κινεζικής κυβέρνησης στην Αθήνα, άλλες τόσες υψηλόβαθμων στελεχών της ελληνικής κυβέρνησης στην Κίνα, και αρκετές λαμπρές φιέστες της Cosco για την εγκατάστασή της στην Ελλάδα.
Μέχρι την άφιξη των στελεχών του, νέας κοπής, κομμουνιστικού κόμματος(;) της Κίνας που ηγούνται της Cosco, ο μέσος Έλληνας πολίτης είχε δημιουργήσει την χείριστη των απόψεων για το κινεζικό εμπόριο, καθώς οι μόνοι Κινέζοι που γνωρίζαμε ως τότε ήταν αυτοί οι σχεδόν αόρατοι μετανάστες με τα μαγαζιά που πουλούσαν ρούχα και παπούτσια μισοτιμής, που τους κατηγορούσαμε συλλήβδην ότι κατέστρεψαν το ελληνικό εμπόριο και που γενικώς λίγη σημασία δίναμε στην ύπαρξή τους.
Αυτά μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα, όταν το πανελλήνιο «πάγωσε» με την είδηση του τραγικού θανάτου έξι Κινέζων μεταναστών –μεταξύ των οποίων και δύο παιδιών- οι οποίοι απανθρακώθηκαν όταν έπιασε φωτιά το κατάστημα ρουχισμού που διατηρούσαν στο Αιγάλεω. Και ξαφνικά οι αόρατοι Κινέζοι μετανάστες, που μας παίρνουν τις δουλειές, που τους αγνοούμε παντελώς και που τους κατηγορούμε μαζικά για παρεμπόριο, εύκολο πλουτισμό και άλλα τέτοια ωραία, απέκτησαν υπόσταση και μέσα από την τραγικότητα της είδησης του θανάτου τους, αποκαλύφθηκε η ζοφερή πραγματικότητα της ζωής τους. Μιας ζωής στο περιθώριο, ανθρώπων που αποτελούν μια άλλη μορφή οικονομικού μετανάστη, που αναγκάζονται να ζουν μέσα στα μαγαζιά τους και να καίγονται ζωντανοί πάνω στα τόπια από ύφασμα που μεγάλες Cosco εισάγουν από το σύγχρονο νεοκαπιταλιστικό «εμπορικό θαύμα» που λέγεται Κίνα.
Όσες Cosco και αν έρθουν, όσες μεγαλοεπενδύσεις και αν τάξουν στους υποτελείς τους ως σύγχρονοι αποικιοκράτες που αξιοποιούν μια χώρα ως τσιφλίκι τους, για την προώθηση των επιχειρησιακών τους συμφερόντων (με τελικό σκοπό το κέρδος βεβαίως), η ζοφερή πραγματικότητα σε ένα άδικο κράτος υποδοχής, για τους χιλιάδες Κινέζους μικρο-εμπόρους που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον, ζώντας κατά δεκάδες στα μικρομάγαζά τους, δεν πρόκειται να αλλάξει. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η οπτική γωνία του μέσου Έλληνα εργαζόμενου, που οφείλει να κατανοήσει τη διαφορά μεταξύ των συμφερόντων που εξυπηρετεί η έλευση των μεγαλοκαπιταλιστών της Cosco στην Ελλάδα, και της καθημερινής εξαθλίωσης των Κινέζων μεταναστών που επέλεξαν απλώς να μην αποτελούν το πιο φθηνό εργατικό δυναμικό στην χώρα τους.
