Μέσω αυτής της συνένωσης από τη μια πλευρά το δημόσιο θα αναλάμβανε την ενίσχυση και τη χρηματοδότηση των ιδιωτικών νοσοκομείων ( εν προκειμένω το τεράστιο χρέος εκατοντάδων εκατομμυρίων του «Ερρίκος Ντινάν») και από την άλλη πλευρά θα καταγραφόνταν απώλεια δημόσιων περιουσιακών στοιχείων και δημόσιων επενδύσεων.
Συγκεκριμένα επιδίωξαν την εξασφάλιση της δυνατότητας ξεπουλήματος του «Ερρίκος Ντινάν», την έμμεση μεταφορά στο Δημόσιο των χρεών του «Ερρίκος Ντινάν», αναφερόμενου ύψους από 300 έως 500 εκατ. ευρώ, να παρακάμψουν τις 2 εκκρεμοδικίες για την καταπάτηση δημόσιας γης του Ερυθρού (7,5 στρέμματα) και τη χρήση αυτής που έχει κάνει το «Ερρίκος Ντινάν», ύψους οφειλής δεκάδων εκατ. ευρώ, αλλά και το ανύπαρκτο -φερόμενο χρέος του Ερυθρού από τη συνεργασία (ενοικίαση κλινών και χειρουργείων) με το ίδρυμα «Ερρίκος Ντινάν» ύψους 24,2 εκατ. ευρώ.
Το σχέδιο αυτό εκπονήθηκε σε συνεργασία όχι μόνο με τον κ.Μαρτίνη, πρόεδρο του ΕΕΣ και τους παράγοντες του Ντινάν και του ΕΕΣ, αλλά και με τα γνωστά πρόσωπα του ιατρικού και διοικητικού κατεστημένου του Ερυθρού που ετοιμάζονταν για την επόμενη επαγγελματική τους σταδιοδρομία στο νέο ιδιωτικό νοσοκομείο και στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο.
Αντίσταση
Η προσπάθεια των εργαζομένων του Ερυθρού από τη μια για να υπερασπίσουν το δημόσιο χαρακτήρα του νοσοκομείου και από την άλλη για να μην ανοίξει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση όλων των νοσοκομείων του ΕΣΥ, κερδήθηκε. Το επίμαχο άρθρο 33 του εφαρμοστικού νόμου αποσύρθηκε. Με την άμεση κινητοποίηση πολλών απλών εργαζομένων συγκροτήθηκε επιτροπή αγώνα στο νοσοκομείο, ενημερώνοντας και μαζεύοντας υπογραφές, δίνοντας πλατιά δημοσιότητα στο θέμα με δελτίο τύπου. Ανακοινώσεις συμπαράστασης έβγαλαν και οι ομοσπονδίες της υγείας ΠΟΕΔΗΝ και ΟΕΝΓΕ απειλώντας με άμεσες απεργιακές κινητοποιήσεις αν δεν αποσυρόταν η επίμαχη διάταξη. Η δράση της Επιτροπής Αγώνα υποχρέωσε την εργοδοτική πλειοψηφία του Δ.Σ. του σωματείου να καλέσει σε έκτακτη συνέλευση και να τοποθετηθεί ενάντια στον νόμο. Αποδείχτηκε στην πράξη ότι είναι δυνατόν μέσα στην ισοπέδωση του μνημονίου να διεκδικούμε και να πετυχαίνουμε νίκες, ειδικά για το ΕΣΥ το οποίο έχει γίνει ανάγκη «ζωής και θανάτου» για όλο τον ελληνικό λαό.
Η μάχη για την προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του «Ερυθρού Σταυρού» κερδήθηκε, διεκδικώντας τη δουλειά και την αξιοπρέπεια ενάντια στα μικροσυμφέροντα των «διαδρόμων» του νοσοκομείου, που αντιλαμβάνονται τη ζωή μέσα από την κόλαση των εξαρτήσεων και την ατομική «τακτοποίηση».
μέλος της πενταμελούς επιτροπής ΕΙΝΑΠ του Ερυθρού
και ο Γιάννης Πανταζόπουλος είναι οδοντίατρος στον Ερυθρό.