Παρόλο που το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά και το Μαξίμου ειδικά, έχει να αντιμετωπίσει διάφορες πολιτικές φουρτούνες, αυτό δεν εμποδίζει την κυβερνητική παράταξη να έχει περάσει σε μια μεγάλης κλίμακας επίθεση απέναντι στην κοινωνία και στα δικαιώματά της. Αυτή η πολιτική δεν αποτελεί μοναχά μια επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη-Ν.Δ. για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και για τα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ελίτ, εγχώριων και διεθνών, αλλά παράλληλα αυτές οι κινήσεις εναρμονίζονται με τον πυρήνα των πολιτικών επιλογών του παγκόσμιου συστημικού στρατόπεδο σαν μια απάντηση στην πολυεπίπεδη κρίση που το διαπερνάει. Αποτελεί κυρίαρχη επιλογή ‒μαζί και με άλλες βέβαια‒ από τα ιερατεία των ελίτ σε ΗΠΑ και Ε.Ε. η επίθεση στην κοινωνία και τα δικαιώματα της (Υγεία, Παιδεία, νερό, περιβάλλον, εργασιακές σχέσεις, αγοραστική δύναμη, επίπεδο διαβίωσης κ.ο.κ.) και θα βρίσκεται στο προσκήνιο για το επόμενο διάστημα σαν επιλογή από το ελληνικό πολιτικό σύστημα και, από ό,τι φαίνεται, ανεξαρτήτως κυβερνητικού σχήματος.
Με αυτές τις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές ο Κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της Ν.Δ. περνούν στην επίθεση απέναντι στην κοινωνία συνολικά, αφού βρίσκουν ανίκανη και αποπροσανατολισμένη την αποκαλούμενη «αντιπολίτευση». Η κυβέρνηση επιτίθεται εξαγγέλλοντας νέες ανεξάρτητες αρχές, συνταγματικές αναθεωρήσεις για περισσότερη ιδιωτικοποίηση και «αξιολόγηση» παντού, έτσι ώστε να αρθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων (άρθρο 103), για να πάψει να υπάρχει προστασία των δασών και του περιβάλλοντος στην Ελλάδα (άρθρο 24), και βέβαια για να αρθεί ο «αναχρονισμός» των δημόσιων πανεπιστημίων (άρθρο 16) και να επιτραπεί και με τη βούλα του Συντάγματος να έχουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια, αφού όλα όσα νομοθετικά εκτρώματα προσπάθησε να περάσει η Ν.Δ. τα τελευταία χρόνια δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Κοντά σε αυτά και η συνέχιση της επίθεσης στο δημόσιο πανεπιστήμιο με τις απειλές προς τους φοιτητές και τους πρυτάνεις, οι μεν να μην έχουν παραβατικές συμπεριφορές και οι δε να μην τις υποθάλπουν, απειλές που μόνο η Χούντα είχε τολμήσει να εκτοξεύσει ‒ και όλα αυτά όταν η παραβατικότητα των ΑΕΙ είναι γύρω στο 0,01% του συνόλου της παραβατικότητας στη χώρα, όπου έχουμε φτάσει να σκοτώνονται μαφιόζοι στους δρόμους και για την κυβέρνηση να μην «τρέχει κάστανο».
Χέρι-χέρι με τα παραπάνω και η σκληρή επικοινωνιακή προπαγάνδα των Μαξίμου, κυβέρνησης και Ν.Δ. που μέσα από τα πλήρως ελεγχόμενα ΜΜΕ διαδίδουν ότι όλα καλυτερεύουν κι ότι πλέον η κυβέρνηση καταπιάνεται σοβαρά με την «καθημερινότητα» του Έλληνα. Και αυτό, όταν από παντού γίνεται φανερό ότι η χώρα έχει υποβαθμιστεί διεθνώς, ότι κινδυνεύει με συρρίκνωση της επικράτειάς της και ότι στο εσωτερικό κοινωνικό μέτωπο προχωράει η διάλυση της δημόσιας διοίκησης και της όποιας κοινωνικής πρόνοιας (υγεία, παιδεία, υποδομές, μεταφορές κ.λπ.).
Αυτό που γίνεται επί της ουσίας είναι ότι χτίζεται πάνω στο κοινωνικό σώμα ένα «καθεστώς» συγκεντρωτικό, καταπιεστικό, αλαζονικό, ξεκομμένο από την πραγματική κατάσταση χώρας και κοινωνίας, εντελώς αδιάφορο για το τι συνέπειες έρχονται σε όλα τα μέτωπα. Αλλά και εντελώς υποτακτικό απέναντι στις πρεσβείες, απέναντι στη γειτονική Τουρκία, απέναντι στους κάθε λογής «συμμάχους».
Ν.Τ.
