Το 4ο συνέδριο της ΚΟΕ προγραμματίζεται για το Σαββατοκύριακο 29 και 30 Απριλίου, στην Αθήνα, με σύνθημα «Κάθε σημασία θα ζήσει τη γιορτή της επιστροφής της». Έχοντας διανύσει ήδη τρεις μήνες από την έναρξη των προσυνεδριακών διαδικασιών και μέσα από πυκνές πολιτικές διεργασίες η ΚΟΕ οδεύει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα προς το 4ο συνέδριο. Συνομιλώντας με φίλους και συναγωνιστές, προσκαλώντας όλους όσους έχουν δείξει ενδιαφέρον και έχουν αξιολογήσει θετικά τη στάση και τη συμπεριφορά αυτής της συλλογικότητας να πορευτούν μαζί της. Οι εσωτερικές διαδικασίες επικεντρώνονται αυτήν την περίοδο στο ζήτημα των «Κατευθύνσεων της ΚΟΕ» με τη μέριμνα να εστιάσει γύρω από τους τρόπους ύπαρξης και κίνησης ενός πολιτικού οργανισμού αναζήτησης, συμβολής και συμμετοχής σε ενδιαφέροντα εγχειρήματα και κινήματα. Παρακάτω παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το Μέρος Α΄ των Θέσεων για τον «Απολογισμό της 20ετίας μας»:
«Η μετάβαση της ΚΟΕ από αυτό που νόμιζε ότι ήταν και ήθελε να είναι (κομμουνιστική οργάνωση, κομμουνιστική αριστερά κ.λπ.) προς μια διαφορετική στη σύλληψη και στη δραστηριοποίηση κατάσταση, αποτέλεσε μια κεντρική διαδικασία που διαπέρασε όλη τη δράση, ιδιαίτερα από το 2010 μέχρι σήμερα… Η πρόσληψη της κομμουνιστικής οργάνωσης στη συνείδηση είναι φορτισμένη περισσότερο από το «παρελθόν» του ιστορικού κομμουνιστικού κινήματος και εμφανίζεται σε μια εποχή που έχει άλλα χαρακτηριστικά και σε απουσία ή και σε ήττα του ιστορικού κομμουνιστικού κινήματος. Η πρόσληψη του «πολιτικού οργανισμού που αναζητά, συμβάλλει και προσπαθεί να πάρει μέρος σε ενδιαφέροντα εγχειρήματα» είναι πιο πραγματική, πιο γειωμένη, πιο απομακρυσμένη από φαντασιώσεις, πιο κοντά στις ανάγκες των καιρών.»
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ εξελίξεις με τις μαζικές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα μετά την τραγωδία των Τεμπών αλλά και τις επίσης μαζικότατες κινητοποιήσεις σε όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γαλλία φωτίζουν πλευρές του προβληματισμού γύρω από την κοινωνική διαθεσιμότητα και την ανάγκη να σπάσει το μπλοκάρισμα που δεν αφήνει την αμφισβήτηση και τα ξεσπάσματα λαϊκής οργής να μετασχηματιστούν σε πολιτική δύναμη πέρα και έξω από το πολιτικό σύστημα και τους «ακαταδίωκτους» θεσμούς. Και όλα αυτά μέσα σε μια προεκλογική περίοδο που η κουβέντα θα τείνει συνεχώς στα επιμέρους και θα επισκιάζονται οι ουσιαστικές πλευρές που απασχολούν τα μυαλά όσων ανθρώπων αγωνίζονται καθημερινά να σταθούν όρθιοι απέναντι σε ένα σύστημα που τους πετά στο περιθώριο. Παρακάτω παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την ενιαία εισήγηση που κατατέθηκε στη συζήτηση για τα χαρακτηριστικά της νέας ιστορικής φάσης και τις πολιτικές εξελίξεις:
«Η άρνηση κατανόησης της πραγματικότητας, η μονομέρεια, τα στερεότυπα σε μια περίοδο μεγάλων αλλαγών και τροποποιήσεων παίζουν έναν δυσμενέστατο ρόλο. Σύγχυση και έλλειψη θέσης για το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας: Γεωπολιτικά, Εθνικά – ελληνοτουρκικά, Πανδημία, Πόλεμος, πολιτικό σκηνικό. Μια βαθειά αποδιάρθρωση. Οι διακυμάνσεις της κοινωνικής διαθεσιμότητας, οι εκφάνσεις της κυρίως μέσω της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης, με την συναίσθηση των εθνικών κινδύνων και τώρα με την συνειδητοποίηση του μπάχαλο χώρα προσφέρουν όσοι κινήθηκαν στις ράγες του καθεστώτος μνημονίων – αποικιοποίησης – διάλυσης της χώρας, η αβεβαιότητα και ο εμπαιγμός, έκαναν μια ισχυρή επανεμφάνιση μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη και χρωματίζει έντονα την πολιτική κοινωνική ατμόσφαιρα των επόμενων εβδομάδων και σε προεκλογική περίοδο.»
ΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ προσπάθεια να βαθύνει περισσότερο στα καθήκοντα «Αντίσταση» και «Νέα συνείδηση» σήμερα η ΚΟΕ καταπιάνεται και με το ζήτημα των κατευθύνσεών της. Παρακάτω παραθέτουμε απόσπασμα από το Γ΄ μέρος των Θέσεων:
«Κάθε νέο εγχείρημα πρέπει να κερδίσει την αξιοπιστία του και να κατακτήσει την εμπιστοσύνη του κόσμου στον οποίο αναφέρεται, να εργαστεί σε πνεύμα προσφοράς και ανιδιοτέλειας. Αυτό είναι όρος για να πραγματοποιηθεί μια υπέρβαση από την δυσμενή κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.
Με άλλους όρους, όλα αυτά που περιγράφουμε μπορούν να συνοψιστούν στο ότι διεθνώς και εσωτερικά, κοινωνικά και πολιτικά, πολιτισμικά αλλά και ιδεολογικά, ζούμε σε μια περίοδο μεγάλου μπλοκαρίσματος. Οποιαδήποτε προοπτική μοιάζει μπλοκαρισμένη… Το κοινωνικό και πολιτικό ξεμπλοκάρισμα των υποτελών τάξεων, λαών, εθνών είναι το κεντρικό ζητούμενο. Έτσι και μόνο έτσι το παγκόσμιο και διευρυμένο προλεταριάτο, οι λαοί και τα καταπιεζόμενα έθνη, η σύγχρονη ανθρωπότητα, θα πάψουν να είναι αντικείμενο (του κόσμου του κεφαλαίου) και θα γίνουν υποκείμενο, ιστορικό υποκείμενο. Ουτοπία; Ίσως, αλλά η μοναδική ρεαλιστική ουτοπία που μπορεί να ξεπεράσει το μπλοκάρισμα, τη βαρβαρότητα, τα αδιέξοδα. Βασική προϋπόθεση για να γίνει πραγματικότητα, η Μεγάλη Επανεκκίνηση της Ανθρώπινης Υπόστασης. Αν το κατανοήσουμε, έχουμε κάνει ένα πρώτο βήμα!»
Στην ιστοσελίδα της ΚΟΕ, www.koel.gr, θα βρείτε δημοσιευμένες τις Θέσεις του 4ου συνεδρίου της ΚΟΕ.
Μ.Χ.
