Περίπου 170.000 κρούσματα και 4.000 θύματα της πανδημίας κατέγραφαν οι ΗΠΑ πριν ένα μήνα. Όσο κι αν οι επίσημοι αριθμοί δεν αποδίδουν την πραγματικότητα, η σύγκρισή τους δίνει μια αίσθηση για την εξέλιξη της πανδημίας στην «μοναδική υπερδύναμη». Αυτήν που –κατά Τραμπ– ήταν καλύτερα προετοιμασμένη από την εχθρά Κίνα για να αντιμετωπίσει τον κορωνοϊό. Σήμερα οι αντίστοιχοι αριθμοί είναι, λοιπόν, σχεδόν 1.100.000 κρούσματα και 64.000 νεκροί. Ενώ η Κίνα έχει πια τιθασεύσει την επιδημία, βγαίνοντας από την πρώτη δεκάδα των χωρών που έχουν πληγεί περισσότερο και καταγράφοντας 1 μόνο νεκρό τις τελευταίες δύο εβδομάδες…
Αλλά δεν είναι μονάχα οι νεκροί που μετρούν σε μια περίοδο που κανονικά την πολιτική ζωή των ΗΠΑ θα μονοπωλούσαν οι αναμετρήσεις για την ανάδειξη των προεδρικών υποψηφίων μέσω προκριματικών εκλογών. Το ίδιο, ή ακόμη περισσότερο, βαραίνει το πλήγμα στην οικονομία, που μεταφράζεται σε ακόμη μεγαλύτερη φτωχοποίηση και υπερχρέωση ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων. Πάνω από 30 εκατομμύρια Αμερικανοί έκαναν αίτηση για επίδομα ανεργίας τις τελευταίες 40 ημέρες, εκτινάσσοντας το ποσοστό της στο 18-19%: ένας αριθμός που θυμίζει την κατάσταση του προπολεμικού Μεγάλου Κραχ.
Την ίδια στιγμή, και παρά τις σπαραξικάρδιες ιστορίες των μεγάλων αμερικανικών ΜΜΕ για δισεκατομμυριούχους που έχασαν τμήμα της περιουσίας τους λόγω της πανδημίας, η έκθεση που έδωσε αυτήν την εβδομάδα στη δημοσιότητα το IPS καταγράφει περαιτέρω αύξηση του πλούτου που συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων δισεκατομμυριούχων**. Σύμφωνα με αυτήν την έκθεση, μονάχα στο διάστημα 18 Μαρτίου-10 Απριλίου 2020 (τη στιγμή δηλαδή που εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες πετιούνταν στην ανεργία), το κλαμπ των δισεκατομμυριούχων των ΗΠΑ αύξησε την περιουσία του κατά 282 δισεκατομμύρια δολάρια. Πρωταθλητής αναδεικνύεται ο πρόεδρος και CEO της Amazon Τζεφ Μπέζος, που είδε 25 δισεκατομμύρια δολάρια να προστίθενται στην αμύθητη περιουσία του!
Εντυπωσιακή πλειοψηφία υπέρ ενός δημόσιου συστήματος υγείας
Δεν είναι λοιπόν περίεργο που, σε μια τέτοια κατάσταση, μία σαφής πλειοψηφία Αμερικανών αγκαλιάζει προτάσεις οι οποίες, για τα δεδομένα των ΗΠΑ, θεωρούνται μέχρι πρόσφατα «ακραίες»: σύμφωνα λοιπόν με την τελευταία σχετική δημοσκόπηση, το 69% των Αμερικανών είναι πλέον υπέρ ενός δημόσιου συστήματος υγείας (κάτι που δεν διαθέτει η ισχυρότερη και πλουσιότερη χώρα του κόσμου!), που ήταν ένα από τα βασικά σημεία του προγράμματος του Μπέρνι Σάντερς. Μάλιστα στους ψηφοφόρους του Δημοκρατικού Κόμματος το ποσοστό εκτινάσσεται στο 89%. Όμως ο προεδρικός υποψήφιος Τζο Μπάιντεν εξακολουθεί να αντιτίθεται: η άνευ όρων συνθηκολόγηση του Σάντερς (για δεύτερη φορά μετά το 2016) του έχει λύσει τα χέρια…
Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι το αίτημα υποστηρίζεται πλέον και από το 46% των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων, που μέχρι πρόσφατα θεωρούσαν λίγο-πολύ ότι ένα δημόσιο σύστημα υγείας αποτελεί ένδειξη επιβολής… κομμουνιστικής δικτατορίας. Αλλά δεν έχει σημασία: οι αλληλοσπαρασσόμενες κατά τα άλλα πολιτικές ηγεσίες εξακολουθούν να το θεωρούν ακρότητα. Ακόμη χειρότερα, εν μέσω πανδημίας υιοθετούνται νόμοι που χειροτερεύουν τις συνθήκες εργασίας των κατά τα άλλα «ηρώων» υγειονομικών, και ο Δημοκρατικός κυβερνήτης της Ν. Υόρκης Κουόμο προτείνει για του χρόνου περικοπές ύψους 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον ήδη ισχνό κοινωνικό προϋπολογισμό!
Σε αυτό το κλίμα, με τις αρχές της Ν. Υόρκης να ανοίγουν μαζικούς τάφους ενώ πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές, χρειάζεται ένας αποδιοπομπαίος τράγος: «για όλα φταίνε οι Κινέζοι» λέει ο Τραμπ, και υπερθεματίζουν οι Δημοκρατικοί ζητώντας από τον Αμερικανό πρόεδρο «να πάψει να αντιμετωπίζει μαλθακά όσους απειλούν τις ΗΠΑ». Ο Τραμπ κάνει ρελάνς κατηγορώντας το Πεκίνο ότι ευνοεί την εκλογή του Μπάιντεν (αντιγράφοντας τις κατηγορίες των Δημοκρατικών, ότι η Μόσχα στηρίζει Τραμπ), και το μακάβριο σίριαλ καλά κρατεί…
* Τη γραμμή έριξε το Forbes, που περιέγραψε την πανδημία ως… εξισωτή, υποστηρίζοντας ότι «οι πλουσιότεροι δεν έχουν ανοσία στις συντριπτικές συνέπειες του κορωνοϊού». Το Bloomberg, έπειτα και τα άλλα μεγάλα ΜΜΕ, πήραν τη σκυτάλη σε μια εμφανή προσπάθεια να καταλαγιάσουν την αγανάκτηση του «μέσου Αμερικάνου» που βλέπει για μια ακόμη φορά τις συνέπειες της κρίσης να φορτώνονται στην πλάτη του.
** Έκθεση “Billionaire Bonanza 2020: Wealth Windfalls, Tumbling Taxes, and Pandemic Profiteers” του IPS (Ινστιτούτο Μελετών Πολιτικής, ips-dc.org).
