Η επιβίωση για τα λαϊκά στρώματα είναι ένας καθημερινός «Γολγοθάς». Το εισόδημα, όπως το έχει διαμορφώσει η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης με τις αποφάσεις της, σε σχέση με τις τιμές στην αγορά για τα απολύτως απαραίτητα, που επίσης αυτές οι τιμές είναι και έργο της κυβέρνησης άμεσα ή έμμεσα, δεν επαρκεί για να βγει ο μήνας. Οι «λύσεις» που δίνει η κυβέρνηση των βολεμένων, με τις τεράστιες περιουσίες και εισοδήματα σύμφωνα με το πόθεν έσχες, είναι να δουλεύουν οι εργαζόμενοι 13ωρο για να πάρουν κάτι παραπάνω από τη συνηθισμένη χαμηλή αμοιβή τους και για τους συνταξιούχους να δουλεύουν σε ηλικία μετά τα 70 για να συμπληρώνουν το εισόδημά τους αφού η σύνταξη αποδεδειγμένα δεν επαρκεί για να ζήσουν. Και όλα αυτά ενώ όπως διαφημίζει η κυβέρνηση η οικονομία πάει καλά και «το μερίδιο της καλής πορείας της οικονομίας θα επιστρέφει στην κοινωνία». Η κατάσταση παραπέμπει στο γνωστό ποίημα του Μπρεχτ «οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θάρθουν…».
Τα στοιχεία της οικονομίας που πιστοποιούν το παραπάνω πλαίσιο είναι αμείλικτα και όσα ψέματα και επικοινωνιακά τρικ και αν προβάλει η κυβέρνηση και οι, σε διατεταγμένη υπηρεσία, προπαγανδιστές της δεν μπορούν να αμφισβητήσουν αυτή την πραγματικότητα.
Πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα
Ο πληθωρισμός στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, τον Αύγουστο ήταν στο 3,1% ενώ στην Ευρωζώνη στο 2%. Την ίδια στιγμή οι μισθοί στην Ελλάδα είναι οι χαμηλότεροι στην Ευρωζώνη. Και επειδή αυτά δεν συμβαίνουν μόνο το 2025 αλλά είναι διαχρονικό φαινόμενο στην περίοδο των μνημονίων το τελικό αποτέλεσμα, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ, είναι η μείωσή του κατά κεφαλήν πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών στην Ελλάδα έχει φτάσει για το 2024 στο 84% από 100% το 2007. Δηλαδή μειώθηκε κατά 16% σε όλη αυτή την περίοδο. Την ίδια περίοδο στο μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ η αύξηση είναι κατά σχεδόν 28%.
Η μείωση συνεχίζεται ακόμη και το 2025 σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία ως συνέπεια της ανεξέλεγκτης αύξησης των τιμών για λόγους κερδοσκοπίας και για να εισπράττει έμμεσους φόρους η κυβέρνηση και ταυτόχρονα της ελεγχόμενης, κάτω από τον πληθωρισμό, αύξησης σε μέσα επίπεδα μισθών και συντάξεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα στην Ελλάδα το Α΄ Τρίμηνο 2025 μειώθηκε κατά -1,9%. Είναι η τρίτη χειρότερη επίδοση σε επίπεδο ΟΟΣΑ με κάτω από την Ελλάδα την Αυστρία (-2,1%) και την Πορτογαλία (-4,5%).
Συνεπώς αναδεικνύονται σε κομβικά σημεία στην παρούσα συγκυρία το ύψος των αυξήσεων σε μισθούς και συντάξεις όσο και η πορεία του πληθωρισμού. Και τα δύο είναι θέματα που τα διαχειρίζεται η κυβέρνηση και μπορεί να δώσει λύσεις. Όμως οι «λύσεις» που δίνει είναι στο πλαίσιο των συμφερόντων που υπηρετεί και αυτά δεν είναι τα λαϊκά συμφέροντα.
Οι αυξήσεις στους μισθούς είναι ελεγχόμενες με σκοπό να μην μειωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, κοινώς να συνεχιστεί η αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Επιπλέον αξιοποιούνται οι άθλιες εργασιακές σχέσεις με σκοπό την ακόμα μεγαλύτερη πίεση στο εισόδημα από εργασία. Οι αλλαγές που έκανε η παρούσα κυβέρνηση στα εργασιακά και τα στοιχεία που παρουσιάζονται συνεχώς δείχνουν την αθλιότητα που επικρατεί στο χώρο. Αποκορύφωμα αυτών των αλλαγών το υπό νομοθέτηση 13ωρο.
Παράλληλα προσπαθεί να εμφανίσει ως αυξήσεις στο εισόδημα τις μειώσεις των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης. Στην πραγματικότητα ικανοποιεί ένα πάγιο αίτημα της εργοδοσίας για να αυξηθούν τα επιχειρηματικά κέρδη και παράλληλα δίνει μια ελάχιστη αύξηση στους μισθωτούς. Αύξηση την οποία θα πληρώσουν ακριβά όταν θα έρθει η ώρα της συνταξιοδότησης, καθώς θα είναι μειωμένη λόγω του αδιεξόδου στο οποίο οδηγούν συνειδητά και με μαθηματική ακρίβεια πάλι την κοινωνική ασφάλιση. Το τελικό αποτέλεσμα για να μπορούν να επιβιώσουν οι συνταξιούχοι να πρέπει να συνεχίζουν να εργάζονται μέχρι το θάνατό τους!
Όσον αφορά τους συνταξιούχους οι αυξήσεις που δίνονται τα τρία τελευταία χρόνια, μετά από 12 χρόνια μειώσεων, είναι μόνο για τις κύριες συντάξεις και κάτω από τον πληθωρισμό. Παράλληλα μια σειρά νομοθετήματα για χαράτσια (π.χ. εισφορά αλληλεγγύης γενεών) και τεχνάσματα απαγόρευσης αυξήσεων (προσωπική διαφορά και κόφτες αυξήσεων) σε συνδυασμό με τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας οδηγούν σε δραματική μείωση της όποιας ονομαστικής αύξησης. Όσον αφορά τις επικουρικές εκεί δε υπάρχει καμία αύξηση μετά τα «πετσοκόμματα» της μνημονιακής περιόδου. Συνεπώς το συνολικό εισόδημα των συνταξιούχων συνεχίζει να μειώνεται με δραματικούς ρυθμούς και γι’ αυτό η κυβέρνηση εφευρίσκει κίνητρα να συνεχίζουν να εργάζονται μέχρι τέλους του βίου….
Η ακρίβεια
Στον τομέα των τιμών η κυβέρνηση αρνείται να κάνει οποιαδήποτε ουσιαστική παρέμβαση. Αρνείται να μειωθεί ο ΦΠΑ στα είδη βασικής κατανάλωσης, κάτι που έχουν κάνει με επιτυχία μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες. Το επιχείρημά της είναι ότι η μείωση δεν θα φτάσει στον τελικό καταναλωτή. Η απάντηση σε αυτό το παιδαριώδες επιχείρημα: γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρά σε έλεγχο όσον αφορά τη διαμόρφωση των τιμών που θα λύσει, όχι μόνο το συγκεκριμένο, αλλά το συνολικό πρόβλημα της άκρατης κερδοσκοπίας στην αγορά; Φυσικά δεν το κάνει γιατί δεν θέλει να ελέγξει την κερδοσκοπία. Όσον αφορά τη μείωση των έμμεσων φόρων δεν θέλει να το κάνει καθώς αυτοί αποτελούν την κύρια πηγή κρατικών εσόδων, τα οποία προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα.
Οι έμμεσοι φόροι είναι οι φόροι που πληρώνει ο λαός, γι’ αυτό και η έμμεση φορολογία είναι η πιο αντιλαϊκή φορολογία. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το φτωχότερο 20% των Ελλήνων δαπανά για φαγητό και στέγη το 55,9% του εισοδήματός του. Το υπόλοιπο στις λοιπές ανάγκες του χωρίς να μένει κάτι για αποταμίευση. Αυτό σημαίνει ότι το σύνολο του εισοδήματός του φορολογείται με τους υψηλότατους έμμεσους φόρους. Σε αντίθεση το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού δαπανά μόνο το 24,7% του εισοδήματός του για στέγη και τροφή. Και αν πάμε στα ανώτατα εισοδήματα των ολιγαρχών εκεί ελάχιστο μέρος του εισοδήματος καταναλώνεται, άρα ελάχιστα επιβαρύνονται με έμμεσους φόρους. Τα υπόλοιπα γίνονται νέες επενδύσεις με κίνητρα επιδότησης είτε off shore κερδοσκοπικές συναλλαγές.
Η κερδοσκοπία στην αγορά οργιάζει σε συνδυασμό με τη γιγάντωση συγκεκριμένων μονοπωλίων. Προκαλούν τα νούμερα που δημοσιεύονται καθημερινά για συγκέντρωση της αγοράς λιανεμπορίου σε ολίγους, με σημαντικότερο στοιχεία τα σούπερ μάρκετ και της πορείας της κερδοφορίας τους. Η κυβέρνηση τα βλέπει και αντί να λάβει μέτρα ουσιαστικού ελέγχου στη διαμόρφωση των τιμών αρκείται σε παραινέσεις για αυτοπεριορισμό της κερδοσκοπίας και σε λεονταρισμούς όπως η πρόσφατη επανάληψη της δήλωσης «δεν θα επιτρέψουμε καμία παράνομη κερδοσκοπία» από τον αρμόδιο υπουργό Θεοδωρικάκο. Δήλωση η οποία γίνεται από τον εκάστοτε υπουργό στο πλαίσιο του επικοινωνιακού παιγνιδιού και η οποία όπως έχει αποδειχθεί είναι χωρίς αντίκρισμα αφού ακόμα και μετά τα όποια πρόστιμα η κερδοσκοπία συνεχίζεται. Τα στοιχεία του πληθωρισμού της ΕΛΣΤΑΤ και η ανεξέλεγκτη αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων είναι οι αδιάψευστοι μάρτυρες της κοροϊδίας από πλευράς κυβέρνησης προς το λαό και της «αβάντας» της προς τα συγκεκριμένα συμφέροντα.
Παράλληλα δε με αυτά τα κερδοσκοπικά παιγνίδια στο χώρο του εμπορίου, σε όλο το φάσμα των μεσαζόντων και των μεγαλοπαραγωγών, υπάρχουν και όλοι οι άλλοι συμμετέχοντες στην αγορά, που έχουν μονοπωλιακές θέσεις και ταυτόχρονα τις «πλάτες» της κυβέρνησης με αποτέλεσμα να αυξάνουν συνεχώς την κερδοφορία τους. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις τράπεζες, τις εταιρείες παροχής ενέργειας, τις τηλεπικοινωνίες, τις εταιρείες εκμετάλλευσης υποδομών, τις αερομεταφορές, τις ναυτιλιακές κ.λπ. Όλοι αυξάνουν τα κέρδη τους με μονομερείς ενέργειες αύξησης ή ακόμα και επιβολής νέων τιμολογήσεων σε βάρος του λαού και η κυβέρνηση παρακολουθεί και «δεν θα επιτρέψει….» κατά τη γνωστή της δήλωση…
