Ο κ. Παπούλιας δήλωσε πως κατανοεί απόλυτα τα δεινά του λαού και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να μπει τέλος στη φοροδιαφυγή.
Κι ο Σαμαράς τα ίδια. Νιώθουν την υποχρέωση να… λένε. Μήπως να είχαν σιωπήσει; Όταν έχεις πράξει όλα όσα έχεις πράξει και μπροστά σου ξετυλίγεται η καταστροφή, τότε τουλάχιστον σωπαίνεις. Αλλά οι διορισμένοι στα γραφεία προπαγάνδας της εξουσίας, διοχετεύουν, πως ο Πρόεδρος και ο πρωθυπουργός συναισθάνονται λέει, την οργή να υποχωρεί και σταδιακά ανακτούν την εμπιστοσύνη των πολιτών. Άραγε τα πιστεύουν κιόλας;
Ο Πορτογάλος πρόεδρος Κ. Σίλβα στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του δεν αρκέστηκε σε λόγια παρηγοριάς, ούτε σε ευχολόγια. Ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραπέμψει στο Συνταγματικό Δικαστήριο τον πρόσφατα ψηφισθέντα Προϋπολογισμό, ώστε να κριθεί εκεί αν είναι δίκαιη η κατανομή των βαρών (που κι ο ίδιος υπέγραψε για να μην προκληθεί πολιτική κρίση, όπως δήλωσε).
Η Πορτογαλία που αρχικά προβαλλόταν εδώ ως ο «καλός μαθητής» της τρόικας, είναι αντιμέτωπη με το πιο βαρύ κύμα μέτρων, από την είσοδό της στο Μνημόνιο. Η κίνηση του Πορτογάλου προέδρου είναι, πάντως, μία πολιτική πράξη που έστω επικοινωνεί με το λαϊκό αίσθημα κι απέχει πολύ από την εσκεμμένη τύφλωση και καθηκοντολογική συνυπογραφή, στην οποία επιδίδεται η εδώ πολιτειακή ηγεσία που παριστάνει την έκπληκτη, μόνο όταν ο κόσμος τη βάζει στο κάδρο, όπου ήδη βρίσκεται απαξιωμένο το πολιτικό σύστημα.
Η Προεδρία της Δημοκρατίας, όσο περισσότερο ταυτίζεται με τη μερκελική μπότα και την εξευτελιστική υποτέλεια του Σαμαρά (ή του Παπαδήμου και του Παπανδρέου πριν), θα βουλιάζει στην ανυποληψία – και είναι αυτό αναμενόμενο. Μια κοινωνία, ένα πολίτευμα, δεν είναι δυνατόν να συγκροτείται με συνεκτική ουσία τη μαγική εικόνα που φιλοτεχνούν οι πομποί των καναλαρχών. Η εικονική πραγματικότητα ή θα ξεσκιστεί από την… πραγματική πραγματικότητα ή θα ποτίζει σαν δηλητηριώδες ναρκωτικό τις αποχαυνωμένες συνειδήσεις εξαθλιωμένων ανθρώπων.
Ο Γερμανός δημοσιογράφος Χ. Μπρόντερ στην εφημερίδα Die Welt τονίζει: «Τα δισ. των δόσεων μετακινούνται από εδώ και από εκεί, προκειμένου να αναχρηματοδοτηθούν τα δάνεια και να αποτραπεί όχι η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας αλλά των τραπεζών. Η Ελλάδα οδηγείται στο θάνατο μέσω της λιτότητας και μάλιστα από αυτούς που είναι συνυπεύθυνοι για την κατάστασή της. Η Ελλάδα είναι η καλύτερη απόδειξη πως στην Ευρώπη έχει αρχίσει ήδη ένας εμφύλιος πόλεμος. Είναι η εξέγερση του “όχλου” εναντίον της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας, η οποία έχει δημιουργήσει στις Βρυξέλλες το νέο της ανάκτορο».
Από 1/1/2013 εφαρμόζεται το νέο Δημοσιονομικό Σύμφωνο στην Eυρωζώνη, σαν πανευρωπαϊκό Μνημόνιο δηλαδή.
Καλή, πραγματική, χρονιά!
