Η επίσκεψη του Ρώσου προέδρου στην Πιονγκγιάνγκ και η συνάντησή του με τον Βορειοκορεάτη ομόλογό του συζητήθηκε αρκετά. Η Δύση θεώρησε πρόκληση το γεγονός ότι οι Πούτιν και Κιμ Γιονγκ-ουν υπέγραψαν μια συμφωνία «συνολικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης», ιδίως επειδή ένα από τα άρθρα της αντιγράφει το περίφημο άρθρο 5 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Εγκαθιδρύει δηλαδή την υποχρέωση «παροχής αμοιβαίας βοήθειας σε περίπτωση επίθεσης εναντίον ενός από τους συμβαλλόμενους». Προφανώς θεωρούν ότι την αποκλειστικότητα τέτοιων συμφωνιών έχει το ΝΑΤΟ, αλλά τελευταία όλο και πιο έξω πέφτουν.
Το πραγματικό βάθος της συμφωνίας μένει να αποδειχθεί, αλλά σε κάθε περίπτωση ο Ρώσος έδειξε ότι «κινείται». Άλλωστε το ταξίδι του συνεχίστηκε με επίσκεψη και στο Βιετνάμ – στις εκεί συμφωνίες κυριάρχησαν βέβαια οι οικονομικές πτυχές. Και πάλι οι Δυτικοί δυσαρεστήθηκαν. Κάποιος πρέπει να τους πει την αλήθεια: δεν θα αυτοκτονήσει οικονομικά ο υπόλοιπος πλανήτης επειδή η Δύση θέλει να είναι οικουμενικές οι «κυρώσεις κατά του Ρώσου δικτάτορα».
