Τρία σ’ ένα
Μέσα στο νομικό πλαίσιο ο κουτσαβακισμός δεν θεωρείται ποινικό αδίκημα… ούτε καν αδίκημα, για την ακρίβεια… Το κάπνισμα σε χώρους δημόσιους αποτελεί αδίκημα. Μέσα στην λαϊκή συνείδηση όμως, υπάρχει αντιστροφή της αντίληψης για τον κουτσαβακισμό και το κάπνισμα και ενώ για το δεύτερο υπάρχουν περιπτώσεις κατανόησης, για το πρώτο υπάρχει μόνον ο χλευασμός. Πόσο περισσότερο, αν κάποιος είναι κουτσαβάκης, καπνιστής και μπαλωθιάρης!
Νίκος Ονάσογλου
Εξαρτημένοι αλήτες
Η απεχθής περίπτωση Νίκου Γεωργιάδη, εκτός από το ποινικό της κομμάτι, αναδεικνύει για μια ακόμη φορά τον μείζονα ρόλο που διαδραματίζουν οι κομματικοί μηχανισμοί των αστικών κομμάτων που δεν σου επιτρέπουν καν να περάσεις το κατώφλι της εξουσίας αν δεν είσαι βαθιά διεφθαρμένος και σχεδόν σε κάθε επίπεδο. Διότι όσο πιο λερωμένος τόσο πιο ασφαλής για το σύστημα αφού ανά πάσα στιγμή και με το που θα διανοηθείς να «κουνηθείς» ή να διαφοροποιηθείς (αστεία πράγματα) σε έχει παραδώσει στην πυρά. Όσο πιο λερωμένος συνεπώς τόσο πιο «υπάκουος». Γι’ αυτό και φτάσαμε να βλέπουμε κοινούς αλήτες και κοινές καριολοβίζιτες, κανονικό υπόκοσμο δηλαδή σε υπουργικές θέσεις και μαριονέτες μαφιόζων και ολιγαρχών και πολυεθνικών συμφερόντων στις πρωθυπουργικές. Η απεχθής περίπτωση Νίκου Γεωργιάδη δεν είναι μια ποινική υπόθεση ξεκομμένη από τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων∙ είναι μια βαθιά πολιτική υπόθεση που αφορά άμεσα τους πάντες. Διότι ο κάθε Νίκος Γεωργιάδης δεν προβαίνει σε ανείπωτα εγκλήματα με τα γεννητικά του όργανα, αλλά με την ισχύ της εξουσίας που έχει και, φυσικά, με τα εκατομμύρια ευρώ με τα οποία τον πληρώναμε για να κάνει όλα τούτα. (Με τα δικά μας τα χρήματα διαπράττουν αυτά τα εγκλήματα και αυτό είναι μια άλλη εξίσου ενδιαφέρουσα προς συζήτηση διάσταση). Η εσωτερική λειτουργία των κομμάτων δεν είναι μια εσωτερική υπόθεση του κάθε κόμματος, αντιθέτως είναι ένα μείζον ζήτημα που πρέπει να αφορά ολόκληρη την κοινωνία. Η απεχθής περίπτωση Γεωργιάδη είναι βαθιά πολιτική.
Παύλος Κιρκασίδης
Έρχονται μπουμπουνητά
Δεν είμαι και κανένας τζήνιους… Απλά βλέπω πως όλα τα δύσκολα θέματα σπρώχνονται προς το βάθος του χρόνου, με σκοπό οι αποφάσεις να βαρύνουν την επόμενη όποια κυβέρνηση. Άρα, ούτε προστασία πρώτης κατοικίας βλέπω, ούτε κάτι με την κατάργηση του αφορολόγητου. Επομένως, τα παλούκια της κρίσης είναι ακόμη μέσα στο παιχνίδι και έρχονται οσονούπω… Άρα το τέλος των μνημονίων είναι τα σύννεφα που μαζεύονται πριν την μεγάλη κακοκαιρία… που θα πέσει στα κεφάλια μας… Στα κεφάλια της μικρομεσαίας τάξης.
Αλέξανδρος Σύρρος
Καραμελωμένο κρεμμύδι
Είδα φευγαλέα στην TV ένα μάγειρα που ετοίμαζε ψητό κοτόπουλο φιλέτο, με φάβα και καραμελωμένα κρεμμύδια. Πραγματικά συγκινήθηκα, γιατί μου θύμισε τη συγχωρεμένη μου μανούλα. Αν δεν τρώγαμε τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα κοτόπουλο με φάβα και καραμελωμένο κρεμμύδι το είχαμε για γρουσουζιά… Μάλιστα, θυμάμαι τον πατέρα μου να της λέει «Μαιρούλα, μην ξεχάσεις να καραμελώσεις το κρεμμύδι!» Επίσης συνηθίζαμε σε νηστείες και τέτοια να τρώμε μεθυσμένο χταπόδι, πάλι με φάβα και καραμελωμένο κρεμμύδι. Τι μου θύμισε ο μάγειρας!
Νίκος Οικονόμου