Πάρα πολλές φορές στο παρελθόν έχουμε ακούσει τη φράση ότι οι λαοί που απεμπολούν την ιστορική μνήμη τους, στη πραγματικότητα ναρκοθετούν το μέλλον τους. Του Κώστα Σκηνιώτη*
Εδώ και δεκαετίες βρισκόμαστε μπροστά σε μια προσπάθεια της παγκόσμιας άρχουσας τάξης να δημιουργήσει ένα νέο είδος ανθρώπου. Ο άνθρωπος αυτός υπάρχει η σαφής επιδίωξη να στερείται μνήμης σε σχέση με το πως έχει πορευτεί ο πλανήτης και οι επί μέρους κοινωνίες μέχρι σήμερα. Ο άνθρωπος αυτός επιχειρείται να είναι αμνήμων, να μην γνωρίζει τις μάχες των λαών, τις εξεγέρσεις, τις επαναστάσεις, τις κατακτήσεις τους. Με τον τρόπο αυτό η πορεία της παγκοσμιοποίησης θα είναι ευκολότερη.
Μόλις πρόσφατα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος, ανέπτυξε την άποψή του, για μια μικρή ιστορική περίοδο της χώρας μας, αυτή από το 1981 έως το 1996. Είπε, δε, ότι η πρώτη περίοδος αυτής της διαδρομής, δηλαδή 1981 έως 1988 αποτελεί την καταστροφή της χώρας. Ως προϋπόθεση γι’ αυτό παρέθεσε δείκτες σχετικούς με το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ. Παρέλειψε, βέβαια, να σημειώσει ορισμένα πράγματα όπως:
• Ο δείκτης του χρέους σε εκείνη τη φάση ήταν ο απόλυτα αποδεκτός από τους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είναι και τώρα.
• Τότε ψηφίστηκε ο νόμος 1264 για την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
• Τότε δημιουργήθηκε ο θεσμός της ΑΤΑ.
• Τότε καταργήθηκε η λογοκρισία, οι γιορτές μίσους και νομοθετήθηκε η εθνική συμφιλίωση.
• Τότε χτίστηκε το ΕΣΥ.
• Τότε δόθηκαν κονδύλια για τη Παιδεία, τον Πολιτισμό, τον μαζικό αθλητισμό.
• Τότε χτίστηκε ουσιαστικά το ΙΚΑ, άλλα ασφαλιστικά ταμεία και το κοινωνικό κράτος.
• Τότε προωθήθηκε μια σημαντική αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των ασθενέστερων.
Θα μπορούσαμε να γράψουμε και άλλα πολλά.
Ασφαλώς έγιναν και πολλά άλλα θετικά, ασφαλώς και πολλά δεν έγιναν, και γι’ αυτά η Αριστερά έδινε συνεχώς και συστηματικά μάχες. Όλα αυτά δεν έγιναν από μόνα τους, είχαν προηγηθεί μεγάλες κοινωνικές, συνδικαλιστικές, πολιτικές μάχες του ελληνικού λαού. Και στη περίοδο 1974-1981, όπου ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος ήταν απέναντι και από τον τότε πρωθυπουργό, ως εκπρόσωπος της νεολαίας του δικτάτορα. Είχε, όμως, προηγηθεί η αντιδικτατορική μάχη του ελληνικού λαού και οι μάχες οι κοινωνικές, οι πολιτικές, οι συνδικαλιστικές που έδωσε ο λαός μετά τον εμφύλιο πόλεμο.
Η αναφορά στη περίοδο δεν είναι τυχαία. Είναι και αυτή μέσα στο πλαίσιο της προσπάθειας να σβήσει το παρελθόν, να γραφεί μ’ ένα καινούργιο τρόπο που θα συνάδει με τη προσπάθεια που γίνεται σήμερα για πλήρη ανατροπή των κοινωνικών, συνδικαλιστικών, δημοκρατικών και πολιτικών ελευθεριών. Για πλήρη ανατροπή του κοινωνικού κράτους και όλων των κατακτημένων με αγώνες από τον ελληνικό λαό.
Οι λαοί που απεμπολούν τη μνήμη τους υπονομεύουν και φαλκιδεύουν την Ιστορία τους.
Ο ελληνικός λαός, όμως, έχει δώσει τον τελευταίο αιώνα μεγάλες μάχες για να κατακτήσει τα δικαιώματά του. Δεν πρόκειται να απεμπολήσει την ιστορική μνήμη του.
* O Κώστας Σκηνιώτης είναι ποιητής,
μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
