Είναι εντυπωσιακό: όσο όλοι οι εμπλεκόμενοι στην ανατίναξη της Συρίας διακηρύσσουν ότι θα καταπολεμήσουν τις προσπάθειες διαμελισμού της, τόσο πλησιάζει ο διαμελισμός – που ντε φάκτο έχει ήδη ξεκινήσει.
- Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Ρούμπιο «προειδοποιεί» ότι είναι άμεσος ο κίνδυνος γενικευμένου εμφυλίου πολέμου. Και εννοεί ότι θα ξεσπάσει εμφύλιος εάν δεν αναγνωριστούν οι ΗΠΑ ως επικυρίαρχες. Η Ουάσιγκτον προσπαθεί να δελεάσει τους κυβερνώντες στη Δαμασκό γραβατοφορεμένους τζιχαντιστές με άρση των κυρώσεων, ώστε να πάψουν να λειτουργούν ως ενεργούμενα της Άγκυρας (το ίδιο επιχειρεί και η Ε.Ε., αλλά ποιος της δίνει σημασία;).
- Ο Ρώσος ΥΠΕΞ Λαβρόφ ξαφνικά (δηλαδή μετά την «ανεξήγητη» επίθεση εναντίον ρωσικής βάσης από φιλοκυβερνητικούς Ουζμπέκους μισθοφόρους) καταγγέλλει ότι στη Συρία πραγματοποιείται εθνοκάθαρση. Η Μόσχα φοβάται ότι θα εκδιωχθεί κακήν-κακώς από τις δύο βάσεις που διατηρεί στη βορειοδυτική Συρία, παρά τις εύθραυστες συμφωνίες με τη Δαμασκό για την παραμονή της, και γι’ αυτό ανεβάζει τους τόνους. Αλλά το γόητρό της έχει ήδη πληγεί βαρύτατα.
- Η Τουρκία, υπό τη σκέπη της οποίας ενώθηκαν οι τζιχαντιστές για να διώξουν τον Άσαντ, επιχειρεί να διασφαλίσει ότι θα παραμείνει ο «βασικός εταίρος» της κυβέρνησης της Δαμασκού. Οπότε, πέρα από τις δυνάμεις κατοχής και τους μισθοφόρους που διατηρεί επί συριακού εδάφους, στέλνει εκρηκτικά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις, περιλαμβανομένων των Ρώσων. Φυσικά κι αυτή ορκίζεται ότι απεύχεται τον διαμελισμό της Συρίας. Εννοεί ότι δεν παραχωρεί «δικά της» εδάφη μεταξύ άλλων στο Ισραήλ…
- Το Ισραήλ, που έχει στρογγυλοκάτσει στον νότο, δεν αρκείται στο γεγονός ότι η ανατροπή Άσαντ άφησε εντελώς ξεκρέμαστη και δίχως «στρατηγικό βάθος» τη λιβανέζικη και παλαιστινιακή αντίσταση. Τώρα θέλει κι αυτό να καταβροχθίσει ένα στρατηγικό κομμάτι από τη συριακή πίτα, και προσπαθεί να το διασφαλίσει φλερτάροντας με τη μειονότητα των Δρούζων και βομβαρδίζοντας όλους τους υπόλοιπους. Εννοείται ότι έτσι συμβάλλει κι αυτό ώστε να… μην διαμελιστεί η Συρία.
- Μέσα στην όλη αναμπουμπούλα ξανασηκώνουν κεφάλι οι φονιάδες του ISIS. Το Ισλαμικό Κράτος, που είχε σχεδόν εξαλειφθεί στη Συρία υπό τα αθροιστικά πλήγματα διαφόρων δυνάμεων, τώρα ανασυντάσσεται και κλιμακώνει εκ νέου τις αιματηρές επιθέσεις του σε διάφορες περιοχές της χώρας.
- Οι Κούρδοι επιχείρησαν να τα βρουν με τους μαχαιροβγάλτες της Δαμασκού, στους οποίους υποσχέθηκαν ότι θα πολεμήσουν «τα υπολείμματα των οπαδών του Άσαντ»… Τώρα, βλέποντας τις μαζικές σφαγές αμάχων από φιλοκυβερνητικούς τζιχαντιστές στις περιοχές των Αλαουιτών και των Δρούζων, διστάζουν να αυτοδιαλυθούν. Και περιπλέκουν την κατάσταση μη παραδίδοντας στον έλεγχο της Δαμασκού εκτενείς (και πετρελαιοφόρες) περιοχές της βορειοανατολικής Συρίας. Τους εγκαταλείπουν όμως (για μια ακόμη φορά) οι Αμερικανοί, ενώ και η εντολή Οτσαλάν για αυτοδιάλυση του ΡΚΚ δεν βοηθά.
Τουρκία, πρώην «διαμεσολαβήτρια», νυν πρωταγωνίστρια
Καθώς όλοι παλεύουν εναντίον όλων στην «απελευθερωμένη» Συρία, βγαίνουν στη φόρα και πικάντικες λεπτομέρειες που παλιότερα θα προκαλούσαν σάλο, αλλά σήμερα απλώς ενισχύουν τον κυνισμό. Π.χ. οι αποκαλύψεις μεταξύ άλλων του Ρ. Φορντ, πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στη Συρία, ότι ήδη από το 2023 οι αμερικανικές αρχές είχαν ξεκινήσει συναντήσεις με τους τζιχαντιστές της Ταχρίρ αλ-Σαμ και τον ηγέτη τους αλ-Γκολάνι (τον νυν αυτοδιορισμένο «πρόεδρο» της Συρίας, που φόρεσε γραβάτα και άλλαξε το όνομά του σε Αχμέντ Σαράα). Δηλαδή σε μια εποχή όπου επισήμως οι ΗΠΑ τον είχαν επικηρύξει ως αρχιτρομοκράτη και υποτίθεται ότι επεδίωκαν την εξόντωσή του!
Στα υπόγεια νταραβέρια διέπρεπαν ως «διαμεσολαβητές» κάποιες… ΜΚΟ, και φυσικά οι εκπρόσωποι του Ερντογάν, με πρώτο τον νυν ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν (πρώην επικεφαλής της ΜΙΤ). Ήδη τότε η Τουρκία είχε εισβάλει στη Συρία και κατείχε εδάφη της, ενώ παράλληλα χρηματοδοτούσε τον λεγόμενο «Συριακό Εθνικό Στρατό» και άλλες τζιχαντιστικές οργανώσεις που επεδίωκαν την ανατροπή του Άσαντ. Σήμερα το καθεστώς Ερντογάν έχει αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή των συριακών εξελίξεων και νονό του αυτοδιορισμένου καθεστώτος της Δαμασκού, διεκδικώντας από τις λοιπές δυνάμεις που επεμβαίνουν στη δύσμοιρη χώρα να του επιδικαστεί καθοριστικός λόγος στον έλεγχό της – ή, εναλλακτικά, να ενσωματώσει ένα μεγάλο τμήμα της συριακής επικράτειας σε περίπτωση διαμελισμού.
Οι αντίρροπες δυνάμεις είναι βέβαια πολλές και εξίσου λαίμαργες με την Τουρκία – με πρώτες τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Ο προσωρινός συμβιβασμός των πάντων για να επιτευχθεί η ανατροπή του Άσαντ έχει προ πολλού εκπνεύσει. Το πάλαι ποτέ συριακό κράτος έχει μετατραπεί σε τόπο μαζικών σφαγών από ξενόφερτους μισθοφόρους, και σε πεδίο βολής ξένων δυνάμεων που αρπάζονται μεταξύ τους για το ποιος θα καταβροχθίσει το καλύτερο κομμάτι. Η Άγκυρα, που έχει κατοχυρώσει τα περισσότερα κέρδη από την ανατίναξη της Συρίας, ανησυχεί περισσότερο από κάθε άλλον μήπως ανατραπούν τα τετελεσμένα…
