Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά εμένα μια φορά όλες αυτές οι αποφάσεις που παίρνει η κυβέρνηση τον τελευταίο καιρό μου φαίνονται φυσιολογικές. Και απορώ, δηλαδή, με όσους μιλάνε για χούντα, αυταρχισμό, αστυνομοκρατία, λίστα Πέτσα, λογοκρισία κ.λπ.
Δηλαδή, για να καταλάβω· τι νομίσατε πως είναι μια κυβέρνηση της Δεξιάς που φλερτάρει με την ακροδεξιά, που το πρώτο πράγμα που έκανε ως εκλεγμένη κυβέρνηση ήταν να αναγνωρίσει τον Μπολσονάρου. Που έχασαν Λαγό και τον Παππά, ενώ τους είχαν υπό στενή παρακολούθηση. Που έχει βουλευτές της τον Μπογδάνο, τον Άδωνι και τον Βορίδη να κουνάνε το δάχτυλο και να παραδίδουν μαθήματα Δημοκρατίας. Που έχει υπουργό Προστασίας του Πολίτη εκείνον τον ανεκδιήγητο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ που ομολόγησε δημοσίως πως ψήφισε το πρώτο μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει. Θα μου πείτε κι οι άλλοι που το διάβασαν…
Απ’ αυτήν την κυβέρνηση, λοιπόν, τα περιμένω όλα. Τίποτα λιγότερο! Βαδίζουν by the book και απορώ με όσους εκπλήσσονται από τη βία, τα βασανιστήρια στα υπόγεια της ΓΑΔΑ, το όπλο που έγινε γάντι –γιατί όχι και φωτόσπαθο των Τζεντάι– την εγκληματική αναλγησία των πολιτικών της στο θανατηφόρο τροχαίο ενός νέου ανθρώπου.
Η καταστρατήγηση των νόμων που οι ίδιοι ψηφίζουν είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό τους. Και ξέρετε γιατί; Γιατί μπορούν, γιατί θέλουν να αποδείξουν πως κάνουν ό,τι θέλουν ανεμπόδιστα. Γιατί επιδεικνύουν την ισχύ τους με κάθε τρόπο.
Δηλαδή, οι πολίτες που ψήφιζαν Ν.Δ. περίμεναν κάτι διαφορετικό; Είχαν δείγματα καλής διακυβέρνησης του κόμματός τους τα προηγούμενα χρόνια και είπαν να δώσουν μια ακόμα ευκαιρία;
Τι δεν έχουμε εμπεδώσει ακριβώς; Κι εγώ σας λέω πως οι οπαδοί της θέλουν να διαφοροποιηθεί, επιτέλους, η Ν.Δ., να εκσυγχρονισθεί. Ποιος θα την αλλάξει; Ο Μητσοτάκης, η Μπακογιάννη, ο Πλεύρης, η Κεραμέως, η Μενδώνη, ο Χατζηδάκης, ο Γ. Λοβέρδος… Σοβαρά τώρα;
