Νέα στοιχεία βγαίνουν στην επιφάνεια για απευθείας αναθέσεις μελετών
Του Νίκου Ταυρή
Ένα από τα μελανότερα σημεία στην Ριζάρειο, με την κακοδιοίκηση της οποίας έχουμε ασχοληθεί και σε προηγούμενα τεύχη του Δρόμου, είναι οι απευθείας αναθέσεις μελετών σε ομάδες «φίλων μηχανικών». Ας δούμε μερικές μόνο χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Στη συνεδρίαση του συμβουλίου στις 2/3/2005 το Πολυμελές Συμβούλιο της Ριζαρείου, εκμεταλλευόμενο τη διπλή ιδιότητα του συμβούλου κ. Άδωνι Κύρου (σύμβουλος της Ριζαρείου αλλά και του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος»), κάνει κρούση στο ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» να επιχορηγήσει τη δημιουργία πνευματικού κέντρου στο διατηρητέο κτίριο των παλιών γραφείων διοίκησης (Β. Σοφίας 24), ενώ ο γραμματέας της Ριζαρείου κ. Στ. Μωραΐτης παρουσιάζει ψευδώς ότι για το έργο υπάρχει προϋπολογισμός της τεχνικής υπηρεσίας της Ριζαρείου ύψους 966.000 ευρώ.
Η δωρεά από το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» εγκρίθηκε στο ποσό των 600.000 ευρώ με επιστολή στις 7/11/2005. Μάλιστα, στην επιστολή αναφέρεται πως το χρονικό περιθώριο της απορρόφησης της δωρεάς είναι ένα έτος, εφόσον βέβαια εκδοθεί οικοδομική άδεια. Η Ριζάρειος θα κάλυπτε το υπόλοιπο των 300.000 ευρώ με ίδια κεφάλαια.
Στη συνέχεια, αντί να γίνει διαγωνισμός, όπως ορίζει ο νόμος, δόθηκε απευθείας ανάθεση των μελετών στον αρχιτέκτονα κ. Αλέξανδρο Δόβα και την ομάδα του (Σκούρας–Κλεισιούνης), έναντι αμοιβής 137.575,33 ευρώ με το ΦΠΑ, και στις 5/6/2006 υπογράφονται τα ιδιωτικά συμφωνητικά. Στα συμφωνητικά προβλέπεται η εξόφληση να γίνει σταδιακά. Οι συγκεκριμένες μελέτες πετάχτηκαν τελικά στα σκουπίδια μιας και ανακαλύφθηκαν οροφογραφίες στο διατηρητέο νεοκλασικό κτίριο, τις οποίες ο κ. Δόβας αγνοούσε.
Παρά ταύτα, ο κ. Δόβας και οι συνεργάτες του εξοφλήθηκαν σχεδόν πλήρως, η οικοδομική άδεια όμως δεν βγήκε ποτέ και βέβαια το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» απέσυρε τη δωρεά. Το Συμβούλιο αντί να ζητήσει ευθύνες για τη ζημιά των 137.575,33 ευρώ (κόστος των 3 μελετών) ανέθεσε στον κ. Δόβα νέες μελέτες σαν να μην έτρεχε τίποτε…
Στη συνεδρίαση του Πολυμελούς Συμβουλίου της Ριζαρείου στις 7/2/2007 ανατίθενται (απευθείας, εννοείται…) στον κ. Δόβα οι μελέτες για το ναό και για τον περιβάλλοντα χώρο του προαναφερθέντος κτιρίου. Η αμοιβή του κ. Δόβα είναι 71.510,67 ευρώ, ενώ το συνολικό ποσό για όλες τις μελέτες 119.000 ευρώ με το ΦΠΑ.
Στο πρακτικό υπάρχει επιστολή του κ. Δόβα στις 25/1/2007 ότι οι μελέτες είναι επιλέξιμες δαπάνες ενόψει υποβολής φακέλου στο ΠΕΠ 2000-2006 για τρία υποέργα. Ζητά, ταυτόχρονα, 70% προκαταβολή. Τελικά προκαταβλήθηκε το 50%, αλλά η Ριζάρειος δεν εντάχθηκε στο ΠΕΠ 2000-2006, κι έτσι, για μια ακόμα φορά, επωμίζεται όλο το βάρος των μελετών.
Για μια πληρέστερη εικόνα της διαπλοκής του κ. Δόβα με το Πολυμελές Συμβούλιο της Ριζαρείου, ενδεικτική είναι η παρακάτω περίπτωση: σε διατηρητέο κτίριο της Ριζαρείου στην Ερμού 111, το οποίο βρίσκεται σε κατάσταση άμεσης επικινδυνότητας, ζητήθηκε προσφορά, για πρώτη φορά στα χρονικά, εκτός του κ. Δόβα και από δεύτερο αρχιτέκτονα για τις μελέτες αποκατάστασης την άνοιξη του 2010. Δεν τη ζήτησε το συμβούλιο, φυσικά, αλλά ο προϊστάμενος της τεχνικής υπηρεσίας, τον οποίο το συμβούλιο απέλυσε λίγους μήνες μετά.
Ο κ. Δόβας με τους συνεργάτες του ζήτησαν 165.260 ευρώ προ ΦΠΑ, ενώ η άλλη ομάδα μελετητών έδωσε προσφορά με 74.000 ευρώ προ ΦΠΑ. Μήπως γι’ αυτό το λόγο απέλυσαν τον προϊστάμενο της τεχνικής υπηρεσίας; Φαντάζεται, λοιπόν, κανείς πόσο υπερκοστολογήθηκαν οι προαναφερθείσες μελέτες.
