Δεν χρειάστηκαν ούτε δώδεκα μήνες εφαρμογής του Μνημονίου για να καταρρεύσουν ολοκληρωτικά τα νοσοκομεία. Δραματικές ελλείψεις της τάξης των δεκάδων χιλιάδων νοσηλευτών και των χιλιάδων γιατρών. Τα νοσοκομεία της περιφέρειας καταντούν «ταμπέλες», οι πόρτες των επειγόντων μεγάλων νοσοκομείων του κέντρου είναι οι «πύλες της κολάσεως», ενώ απίστευτες για χώρα της Ε.Ε. στον 21ο αιώνα είναι οι εικόνες στους θαλάμους νοσηλείας.
Μέσω της χυδαίας επικοινωνιακής -και όχι μόνο- κομπίνας γύρω από τα κλοπιμαία των πολυεθνικών στις προμήθειες, τα νοσοκομεία κατακλύζονται από τριτοκοσμικά υλικά και παγκοσμίως άγνωστα φασόν φάρμακα -αν υπάρχουν κι αυτά- υπονομεύοντας την τιτάνια προσπάθεια των υγειονομικών να προσφέρουν έστω στοιχειώδεις υπηρεσίες στους ασθενείς τους. Έχουν μετατρέψει τα δημόσια νοσοκομεία σε τζάμπα ιατρεία των μεγαλοκαθηγητών και μεγαλογιατρών, όμως επί πληρωμή για τους ασθενείς – η περίφημη και πολυδιαφημισμένη απογευματινή λειτουργία των νοσοκομείων.
Μνημόνιο θανάτου της δημόσιας περίθαλψης
Ήδη υλοποιείται ένα ισοπεδωτικό πρόγραμμα σύνθλιψης κατά 50% των δαπανών. Ο Λοβέρδος, αφού δεσμεύτηκε για τα χρωστούμενα στα πιράνχας του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος, θεσπίζει με το νομοσχέδιο-«σκούπα» τη συγκέντρωση της μίζας σε μεγα-ιδιώτη εθνικό ντίλερ.
Τους επόμενους μήνες, θα συγχωνευτούν και θα κλείσουν νοσοκομεία. Διαλύεται η δομή υγείας του ΙΚΑ. Η ένταξή της στο ΕΣΥ χωρίς μονιμοποίηση του προσωπικού, που παραμένει με συμβάσεις αορίστου χρόνου, μειωμένης απασχόλησης και ανασφάλιστο (αυτή είναι η διατήρηση των κεκτημένων για την οποία θριαμβολογεί ο υπουργός), χωρίς κανένα σχεδιασμό και, προφανώς, χωρίς καμία ενίσχυση των ήδη διαλυμένων υποδομών συνιστά προγραφή διάλυσης και ξεπουλήματος στην επόμενη στροφή.
Ποια είναι η επόμενη στροφή; Ιδιωτικοί φορείς έχουν δικαίωμα να συστήνουν κοινοπραξίες με πολυϊατρεία του ΙΚΑ. Στο παράλληλο νομοσχέδιο για τα κλειστά επαγγέλματα καταργείται ο περιορισμός στη μετοχική σύνθεση (51% γιατροί) των ιδιωτικών πολυϊατρείων και διαγνωστικών κέντρων! Το φτηνό εργατικό δυναμικό προετοιμάζεται. Ο νέος υδροκέφαλος τομέας παροχής πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας προσφέρει εξευτελιστικές ετήσιες συμβάσεις των 600 ευρώ σε μία μερίδα μόνο των γιατρών, αποκλείοντας τη μεγάλη μάζα των υποαπασχολούμενων ελεύθερων επαγγελματιών. Ταυτόχρονα, έχει ανοίξει η φάμπρικα συμβασιούχων γιατρών στα μεγάλα νοσοκομεία του ΕΣΥ με μπλοκάκι!
Λένε: Εξορθολογισμός δαπανών! Υλοποιούν, με πρόγραμμα, τη συρρίκνωση και ισοπέδωση του ΕΣΥ. Λένε: Τέρμα στην ταλαιπωρία του ΙΚΑ! Το εξοντώνουν με συνοπτικές διαδικασίες. Τα ερείπιά του τα παραδίδουν στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Το ίδιο και το συμπιεσμένο ιατρικό δυναμικό.
Ποιοι χειροκροτούν τον υπουργό-καμάρι της τρόικας; Οι μεγαλοκαθηγητές, αφού τους χαρίζει ως φέουδα τα φιλέτα του ΕΣΥ, και ο… ΣΕΒ. Ναι, ο ΣΕΒ, που έσπευσε να καταγγείλει τις «μάχες χαρακωμάτων των συντεχνιών». Δεν κρύβεται η… πείνα τους, να ρουφήξουν το πακέτο περίθαλψη και φάρμακο ταυτόχρονα. Η κυβέρνηση τους ικανοποιεί απόλυτα και ταχύτατα.
Ζωντανή, μαχητική Αριστερά
Μπορεί να ακούγεται άσχετο και… σπάνιο. Άσχετο, μετά από αυτόν τον καταιγισμό. Σπάνιο, γιατί οι αριστεροί -και κυρίως αυτοί- δεν είθισται να εγκωμιάζουν. Το αντίθετο, διαρκώς γκρινιάζουν και μεμψιμοιρούν για την υπαρκτή Αριστερά. Κι όμως, εδώ δεν είναι αυτή η περίπτωση. Γιατί, παρά την καταιγιστική επίθεση και σε πείσμα και σε αντιπαράθεση με αυτή, έχει λάβει σάρκα και οστά μια υπαρκτή –δηλαδή, μάχιμη, ζωντανή, μαζική- Αριστερά στο νοσοκομειακό ιατρικό κίνημα, που έχει σε σοβαρό βαθμό αλλάξει τους συσχετισμούς.
Δύο ήταν τα στοιχεία που τη ζωογόνησαν: η συνολική γραμμή, εφαρμοσμένη στα συγκεκριμένα προβλήματα, και η δοκιμασία της μέσα στον κόσμο. Ενωτική και δημοκρατική διαδικασία στο εσωτερικό της, αιτήματα απλά, διεκδικήσιμα, κόντρα στη γραφειοκρατία του κρατικού συνδικαλισμού, συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς που ευνοούν τη συνειδητή συμμετοχή και, το κυριότερο, εξασφαλίζουν νίκες – έστω μικρές, αλλά νίκες.
Το τριτοβάθμιο πανελλαδικό όργανο των νοσοκομειακών γιατρών –ΟΕΝΓΕ- αποτελεί μάλλον τον πρώτο χώρο όπου συντελέστηκε ανατροπή της πρασινογάλανης «αυτοδυναμίας»! Οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής Αριστεράς κατέχουν σήμερα την απόλυτη πλειοψηφία. Η χρόνια, επίμονη και συνεπής δράση της ΑΡΣΙ, η μεταστροφή του χώρου του ΣΥΝ, που έχει ξεκόψει από το γραφειοκρατικό διαδρομισμό, κι ένα πλατύ αγωνιστικό δυναμικό πανελλαδικά έβαλαν τη σφραγίδα τους στην παρέμβαση που σκιαγραφήσαμε προηγούμενα.
Αναδεικνύοντας την πόλωση των αντιθέσεων που οξύνει η νεοφιλελεύθερη ισοπέδωση, άνοιξαν σταθερό μέτωπο στο διεφθαρμένο μεγαλοϊατρικό και καθηγητικό κατεστημένο, που λυμαίνεται τα νοσοκομεία. Ακόμα και οι δυνάμεις του ΚΚΕ, που στο παρελθόν στιγματίστηκαν από απεργοσπαστισμό, πλέον παρά τις εμμονές της αυτοπεριχαράκωσης συμμετέχουν στο αγωνιστικό μέτωπο.
Και έτσι, σήμερα που η σαρωτική επέλαση του Μνημονίου συσσωρεύει εκρηκτική ύλη στα θεμέλια της υγείας και της πρόνοιας, κινητοποιώντας «ζωντανούς και πεθαμένους», αυτή η υπαρκτή Αριστερά μπορεί να παίξει και παίζει ρόλο. Και μάλιστα, σε μία κινητοποίηση όπου οι ιδιώτες γιατροί και οι φαρμακοποιοί δεν αποτελούν -κάθε άλλο- το προνομιακό της ακροατήριο! Κι όμως, η γραμμή του μαχητικού ανυποχώρητου αγώνα κερδίζει και υλοποιείται -κατάληψη, απεργία διαρκείας, απόσυρση του νομοσχεδίου- όπως και το πλαίσιο υπεράσπισης της δημόσιας δωρεάν υγείας.
Μέτωπο υγείας; Θα μπορούσε να το ψελλίσει κανείς, αν δεν έλειπε ένας, ίσως δύο βασικοί συντελεστές. Στην ΠΟΕΔΗΝ (ομοσπονδία των εργαζόμενων στο ΕΣΥ) η πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ κυριαρχεί και χειρίζεται τη δυσαρέσκεια, καθηλώνοντας το υγειονομικό κίνημα. Όσα για τον άλλο, τον πιο βασικό πυλώνα ενός τέτοιου μετώπου, την κοινωνία, εδώ κάτι κινείται. Δεν είναι μόνο η συμπαράταξη στην πράξη με τους αγωνιζόμενους στις συγκοινωνίες και στην εκπαίδευση. Είναι, πολύ περισσότερο, οι παλλαϊκές κινητοποιήσεις υπεράσπισης και διεκδίκησης του ΕΣΥ από τους κατοίκους της κεντρικής Μακεδονίας, πέρυσι, και της Ιεράπετρας στην Κρήτη, πριν λίγες μέρες.
Ο πιο καλός μαθητής της τρόικας, ο κ. Λοβέρδος, έχει πολλά να δει ακόμα. Η κατάληψη ήταν μάλλον το πρώτο μάθημα. Βέβαια έχει την δυνατότητα να πάρει αν θέλει πρόωρα απολυτήριο…
* Ο Τάσος Γιακουμής είναι γενικός γιατρός στην Πάτρα και μέλος του Γενικού Συμβούλιου της ΟΕΝΓΕ.
Ο Δημήτρης Υφαντής είναι εντατικολόγος στην Κόρινθο.
