Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας
Η πανδημία Covid-19 αποτελεί πραγματική πρόκληση για την απρόσκοπτη συνέχιση της ιατρικής εκπαίδευσης, ωστόσο είναι και μια ευκαιρία αναδιαμόρφωσης και αναβάθμισης.
Οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Ντάνασης, Μαρία Γαβριατοπούλου, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου και Θάνος Δημόπουλος (πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τη δημοσίευση των C.R. Lucey και S. Claiborne Johnston στο έγκριτο περιοδικό JAMA, «The Transformational Effects of COVID-19 on Medical Education» στις 26 Αυγούστου 2020.
Η πανδημία Covid-19 αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη, ώστε οι φορείς ιατρικής εκπαίδευσης να αναγνωρίσουν ότι το ιατρικό εργατικό δυναμικό πρέπει να είναι ικανό να ανταποκριθεί σε αυξημένες απαιτήσεις τον 21ο αιώνα.
Η αναδιαμόρφωση στηρίζεται σε 5 βασικούς θεματικούς άξονες:
- Υποστήριξη μιας ισχυρής απάντησης δημόσιας υγείας στην πανδημία
Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα κλήθηκαν να ανταποκριθούν στις οδηγίες από τους οργανισμούς δημόσιας υγείας σχετικά με τον δραστικό περιορισμό των συναθροίσεων. Οι εκπαιδευόμενοι κλήθηκαν να συλλέγουν έγκυρες πληροφορίες για τη λοίμωξη Covid-19, να συγγράφουν συνόψεις της βιβλιογραφίας με κριτική σκοπιά και να ενημερώνουν τόσο την ιατρική κοινότητα όσο και τους φορείς δημόσιας υγείας αλλά και το ευρύ κοινό. Επιπλέον, οι φοιτητές συμμετείχαν σε δομές πληθυσμιακού ελέγχου για Covid-19 με δειγματοληψία επιχρισμάτων, διερεύνηση συμπτωμάτων και ιχνηλάτηση επιβεβαιωμένων κρουσμάτων.
- Προσαρμογή του προγράμματος σπουδών με βάση τρέχοντα ζητήματα σε πραγματικό χρόνο
Η πανδημία έδωσε την ευκαιρία στους φοιτητές να συνειδητοποιήσουν τη δυναμική φύση της ιατρικής γνώσης και να εκτιμήσουν ότι η γνώση των βασικών εννοιών στην ανθρώπινη βιολογία, κοινωνιολογία, ψυχολογία και επιστήμη των συστημάτων είναι απαραίτητη, ώστε οι σύγχρονοι ιατροί να ανταποκριθούν σε μια νέα απειλή για την ανθρώπινη υγεία.
- Διασφάλιση υψηλού επιπέδου των αποφοίτων
Μια ιδιαίτερα δυσχερής πτυχή της εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν ο ουσιαστικός περιορισμός των εμπειριών κλινικής μάθησης για τους φοιτητές ιατρικής. Οι ιατρικές σχολές ήταν απρόθυμες να εμπλέξουν τους φοιτητές στη φροντίδα ασθενών με πιθανή ή επιβεβαιωμένη λοίμωξη Covid-19. Οι σχολές έδωσαν προτεραιότητα στην ενίσχυση της κλινικής εκπαίδευσης στους προπτυχιακούς φοιτητές κοντά στην αποφοίτηση, εξασφαλίζοντας επαρκή προετοιμασία του νέου εργατικού δυναμικού το 2020.
- Διασφάλιση ίσης πρόσβασης στην εκπαίδευση
- Επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης και ηγετικές ικανότητες
Πηγή: Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Γροιλανδία: Αποκόπηκε πάγος στο μέγεθος της Ιθάκης
Ένα τεράστιο κομμάτι πάγου, στο μέγεθος της Ιθάκης, αποκόπηκε από τη μεγαλύτερη παγοκρηπίδα της Αρκτικής, στη βορειοανατολική Γροιλανδία, εξαιτίας της ανόδου της θερμοκρασίας στην περιοχή.
Σύμφωνα με δορυφορικές εικόνες το κομμάτι πάγου που αποσπάστηκε από την παγοκρηπίδα 79Ν, ή Nioghalvfjerdsfjorden (Νιοχαλβφιέρντσφιορντεν), είναι έκτασης περίπου 110 τετραγωνικών χιλιομέτρων και διασπάστηκε σε πολλά μικρά κομμάτια.
Η νέα αυτή περίπτωση τήξης πάγου, όπως αναφέρει το BBC, αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της τάχιστης κλιματικής αλλαγής που υφίσταται γενικά ο πλανήτης.
«Η ατμόσφαιρα στην περιοχή αυτή έχει θερμανθεί κατά περίπου τρεις βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με το 1980», δήλωσε στο BBC η Τζένι Τέρτον, ειδική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Φρίντριχ-Αλεξάντερ της Γερμανίας.
Το 79Ν έχει μήκος περίπου 80 χιλιόμετρα και πλάτος 20 χλμ και βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά της Γροιλανδίας προς τον Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό.
Πηγή: kathimerini.gr
Άλλο Χιροσίμα και Ναγκασάκι και άλλο Βηρυτός
Η τραγική έκρηξη που έγινε στις 4/8 στο λιμάνι της Βηρυτού ισοπεδώνοντας μεγάλο τμήμα της ιστορικής πόλης προκαλώντας εκατοντάδες νεκρούς, χιλιάδες τραυματίες και ακόμη περισσότερους άστεγους, συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Η εικόνα του τεράστιου μανιταριού της δεύτερης έκρηξης εντυπωσίασε βαθιά και πολλοί βιάστηκαν να κάνουν συγκρίσεις με τη Χιροσίμα τόσο ως προς τη δύναμη της έκρηξης όσο και ως προς τις εικόνες των κατεστραμμένων πόλεων.
Όσο και αν θλίβομαι βαθύτατα για την καταστροφή αυτής της υπέροχης πόλης (το κάποτε Παρίσι της Μέσης Ανατολής), εν τούτοις δηλώνω ότι κάθε σύγκριση του τραγικού και εξοργιστικού δυστυχήματος με τα αποτελέσματα μιας πυρηνικής βόμβας είναι άστοχα, ειδικά τώρα που συμπληρώνονται 75 χρόνια από την Χιροσίμα.
Το τραγικό δυστύχημα στη Βηρυτό δεν είναι το πρώτο ή το μοναδικό σε μέγεθος ή επιπτώσεις στην ανθρώπινη ιστορία. Όμως κάθε τέτοια καταστροφή αφήνει «στιγμιαίο» αποτύπωμα στο περιβάλλον και τους ανθρώπους σε αντίθεση με την πυρηνική βόμβα, που εξακολουθεί να καταστρέφει επί πολλά χρόνια μετά τη χρήση της και κυριολεκτικά απειλεί την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους.
Και για να μη γίνονται τέτοιες συγκρίσεις ας σκεφθούμε ότι αν το δυστύχημα της Βηρυτού γινόταν στο λιμάνι του Πειραιά θα προκαλούσε την ίδια τεράστια καταστροφή στα κτίρια και τις υποδομές, με τα ίδια ή πολλαπλάσια ίσως θύματα στη γύρω περιοχή και οι τραυματισμοί πιθανώς να προκαλούσαν στο υγειονομικό σύστημα τη συμφόρηση, που η κυβέρνηση εξακολουθεί να προσπαθεί να αποφύγει από τότε που εμφανίστηκε η Covid-19. Ευτυχώς η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας σήμερα και το υγειονομικό σύστημα είναι σαφώς καλύτερο από του Λιβάνου.
Αν όμως η μικρή –για τα σημερινά δεδομένα– ατομική βόμβα της Χιροσίμα χτυπούσε το κέντρο Αθήνας, στην Ομόνοια (σημείο μηδέν), η περιοχή από πλατεία Βάθης, Ψυρρή, Πανεπιστήμιο, Εξάρχεια, Μεταξουργείο θα εξαϋλώνονταν από την έκρηξη. Σε ακτίνα ενός μιλίου (Βικτώρια, Πεδίον του Άρεως, Λυκαβηττός, Κολωνάκι, Σύνταγμα, Πλάκα, Ακρόπολη, Θησείο, Κεραμεικός) το θερμικό κύμα θα σκότωνε το 70% των ανθρώπων, ενώ τα πάντα θα ισοπεδώνονταν από την ισχύ της έκρηξης.
Σε απόσταση τριών μιλίων από το «σημείο μηδέν» (δηλαδή μέχρι και σε περιοχές όπως το Αιγάλεω, το Περιστέρι, το Γαλάτσι, η Φιλοθέη, ο Βύρωνας, η Δάφνη, η Νέα Σμύρνη και η Καλλιθέα) τα κτίρια θα υφίσταντο σοβαρές ζημιές από την έκρηξη, αλλά οι άνθρωποι θα τραυματιζόντουσαν σοβαρά με τραύματα, που λόγω της ραδιενέργειας δεν επουλώνονται και θα εμφάνιζαν τα συμπτώματα οξείας ακτινοβόλησης (ναυτία, εμέτους, αιμορραγία από τη μύτη, στόμα και γαστρεντερικό σύστημα, ραδιενεργά εγκαύματα, τριχόπτωση, αδυναμία, πονοκεφάλους, σπασμούς, πυρετό και μολύνσεις) που συνήθως οδηγούν σε θάνατο…
Σε αυτό το εφιαλτικό σκηνικό θανάτου και πόνου, όλοι ξεχνούν να μνημονεύσουν ότι την ώρα που θα πέφτει η βόμβα, ο ηλεκτρονικός παλμός καταστρέφει στο έδαφος κάθε ηλεκτρονικό σύστημα, έτσι που όχι μόνο οι επικοινωνίες, οι δημόσιες υπηρεσίες αρωγής, αλλά κυρίως τα νοσοκομεία, που πλέον βασίζονται σε ηλεκτρονικά μηχανήματα και είναι πλήρως εξαρτημένα από την ψηφιοποίηση, να μη μπορούν να λειτουργήσουν.
Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου, πρόεδρος του ελληνικού κλάδου της IPPNW
