Το μήνυμα είναι σαφές: «Υποτάσσεσαι ή σε σκοτώνουμε». Δεν μιλάμε μόνο για τους κατοίκους των ερειπίων της Γάζας, ούτε για τους ξυπόλητους Υεμενίτες. Η επίθεση στο Ιράν, σε στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους, με 200 αεροσκάφη κατά τη δήλωση του Ισραήλ, στέλνει μήνυμα σε όλα τα κράτη και τις δρώσες δυνάμεις της περιοχής. Αρκεί κανείς να διαβάσει τη δήλωση του (κατά τ’ άλλα ειρηνοποιού) Τραμπ αμέσως μετά την ισραηλινή επιδρομή. «Δώσαμε στο Ιράν την ευκαιρία για μια συμφωνία. Δεν μπόρεσαν να την κάνουν. Τους είπα, οι ΗΠΑ φτιάχνουν τα καλύτερα και πιο φονικά όπλα στον κόσμο, οι Ισραηλινοί έχουν πολλά από αυτά και ξέρουν πώς να τα χρησιμοποιούν. Κάποιοι Ιρανοί, της σκληρής γραμμής, έκαναν ηρωισμούς, αλλά δεν ήξεραν τι τους περιμένει. Τώρα είναι όλοι νεκροί, και τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα» έγραψε στο κοινωνικό δίκτυο Truth, απειλώντας πως «το Ιράν πρέπει να κάνει συμφωνία πριν να μην μείνει τίποτα».
Ισραήλ και ΗΠΑ επιλέγουν την κλιμάκωση και την επέκταση του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Η φυγή προς την πολεμική κλιμάκωση αποσπά την προσοχή από τη συνεχιζόμενη σφαγή στη Γάζα, για την οποία το Ισραήλ δέχεται μέρα με τη μέρα ασφυκτικότερες πιέσεις (βλ. μεταξύ άλλων και το ψήφισμα του ΟΗΕ για κατάπαυση του πυρός). Με την επίθεση αυτή στο Ιράν για την ώρα τινάζονται στον αέρα οι όποιες συζητήσεις για συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Σ’ αυτές η Τεχεράνη κέρδισε έδαφος τις προηγούμενες μέρες αποκαλύπτοντας (μέσα από εκτεταμένη διαρροή εγγράφων του Ισραήλ) τη συνεργασία Δυτικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Γαλλία κ.ά.) στην ανάπτυξη του κρυφού πυρηνικού οπλοστασίου του Ισραήλ, και μάλιστα με την υποστήριξη της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας – κόντρα στον υποτιθέμενο ρυθμιστικό της ρόλο. Με τα πλήγματα σε εγκαταστάσεις που σχετίζονται με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, τη δολοφονία ανώτατων στρατιωτικών ηγετών, καθώς και πολιτικών με κομβικό ρόλο στην ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος (όπως ο διοικητής της Αεροδιαστημικής Δύναμης των Φρουρών της Επανάστασης), αλλά και βασικών επιστημόνων, το Ισραήλ επιδιώκει να καθυστερήσει ή και να περιορίσει την ικανότητα του Ιράν να αναπτύξει τη δική του «πυρηνική απάντηση εντός λίγων ημερών», όπως δήλωναν μέχρι πρότινος αξιωματούχοι της Τεχεράνης.
Αυτοί είναι οι άμεσοι στόχοι της επιχείρησης του Ισραήλ, που σχετίζονται με την ευρύτερη προσπάθεια ελέγχου της Μέσης Ανατολής από τον Δυτικό ιμπεριαλισμό, και όχι στενά με το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» όπως συνεχίζουν να παπαγαλίζουν οι Δυτικοί.
Σημαντικά πλήγματα
Επιθέσεις σαν κι αυτή, που περιλαμβάνουν την «εκκαθάριση» ηγετικών στελεχών, δεν είναι πρωτοφανείς στην πρόσφατη ιστορία της Μέσης Ανατολής: Δολοφονία του στρατηγού Σολεϊμανί το 2020 από τις ΗΠΑ. Εξάλειψη της ιρανικής πολιτικής ηγεσίας μετά από «περίεργη» πτώση ελικοπτέρου με επιβαίνοντες τον τότε πρόεδρο Ραϊσί και υπουργούς. Δολοφονίες επιστημόνων στο Ιράν τα προηγούμενα χρόνια. Εκκαθάριση της ηγεσίας της Χεζμπολά στον Λίβανο, και προηγουμένως του ενδιάμεσου στελεχικού της δυναμικού στην τρομοκρατική επιχείρηση με τους βομβητές. Εξόντωση της ηγεσίας της Χαμάς εντός και εκτός της Γάζας, κ.ο.κ.
Έτσι το Ισραήλ έχει καταφέρει σημαντικά πλήγματα στους αντιπάλους του. Αυτή η ανατροπή ισχύος σε περιφερειακή κλίμακα του επέτρεψε να πραγματοποιήσει και την τελευταία επίθεση στο Ιράν, χρησιμοποιώντας χωρίς αντίδραση τον εναέριο χώρο της ανατιναγμένης Συρίας, του Ιράκ και της Ιορδανίας, φτάνοντας στο βάθος της ιρανικής επικράτειας χωρίς να υπάρξει κάποια προειδοποίηση. Η ενεργός εμπλοκή των ΗΠΑ (πιθανά και άλλων δυνάμεων) με δορυφορική κάλυψη, τύφλωση των συστημάτων αεράμυνας, υποστήριξη επί του πεδίου μέσα από τις βάσεις που διαθέτουν στην περιοχή, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη – ενώ πληροφορίες υπάρχουν ακόμη και για πιθανή εμπλοκή δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν, αλλά και της επιτήδεια ουδέτερης Τουρκίας.
Τώρα η διεθνής κοινότητα έχει το βλέμμα στραμμένο στα πιθανά αντίποινα του Ιράν, καλώντας όλους τους εμπλεκόμενους να δείξουν αυτοσυγκράτηση! Μένει να φανεί από την ισχύ της απάντησης, τις διπλωματικές πιέσεις, τη στάση τρίτων χωρών (Αραβικές χώρες, Κίνα, Ρωσία) ποια θα είναι η τροπή των πραγμάτων. Το μόνο σίγουρο είναι πως η κλιμάκωση μπορεί να φαντάζει μια επιλογή εμπέδωσης της ισχύος ΗΠΑ-Ισραήλ στην περιοχή, και να παγώνει προς ώρας κινήσεις των αντιπάλων τους. Σε βάθος χρόνου πάντως φαντάζει ανέφικτο το σιωνιστικό σχέδιο να επιβληθεί όχι μόνο επί των Παλαιστίνιων ή των Λιβανέζων, αλλά επί όλων των λαών της περιοχής: των Αράβων, Ιρανών κ.ά., που έχουν βαθιές ρίζες στα χώματα και την ιστορία της Μ. Ανατολής – και έχουν δείξει μια αντοχή που ξεπερνά την ισχύ των μεγάλων δυνάμεων οι οποίες επέβαλαν πριν χρόνια τη δημιουργία της σιωνιστικής οντότητας.
Στόχος το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν
Διπλωματικές κινήσεις, επίσημες θεσμικές συνομιλίες, κατασκοπευτικές ενέργειες και στρατιωτικές επιθέσεις αποτελούν κομμάτια του παζλ του πυρηνικού ανταγωνισμού Ισραήλ και Ιράν. Η Τεχεράνη εδώ και χρόνια έχει εκφράσει την πρόθεσή της να αποκτήσει τη δυνατότητα παραγωγής πυρηνικών, σαν απάντηση στο κρυφό (και ως εκ τούτου μη επιτηρούμενο) πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ. Πληροφορίες μάλιστα από διάφορες πηγές θέλουν το Ιράν να έχει πράγματι την τεχνική και παραγωγική δυνατότητα για κάτι τέτοιο.
Το τελευταίο διάστημα είχαμε εντεινόμενες διαπραγματεύσεις, απευθείας μεταξύ Ουάσιγκτον και Τεχεράνης, σχετικά με το μέλλον του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Παρά την αδυναμία επίτευξης συμφωνίας πάνω στην πρόταση Witkoff (όρια εμπλουτισμού ουρανίου και σταδιακή άρση κυρώσεων), η διατήρηση των πυρηνικών εγκαταστάσεων συνέχισε να βρίσκει αντίθετο το Ισραήλ (όπως και τη Σαουδική Αραβία, και μερίδα του βαθέος κράτους των ΗΠΑ).
Στα πλαίσια αυτής της «διαπραγμάτευσης» το Ιράν ανακοίνωσε πως οι υπηρεσίες ασφαλείας του έχουν στα χέρια τους εκτεταμένα ντοκουμέντα, που μεταξύ άλλων δείχνουν την τοποθεσία και εγκαταστάσεις-κλειδιά για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ισραήλ, καθώς και απόρρητες πληροφορίες για τα σχέδια στοχοποίησης του Ιράν, ενώ αποδεικνύουν τη συνεργασία Δυτικών δυνάμεων με το Ισραήλ στον τομέα αυτόν. Παράλληλα στο στόχαστρο της Τεχεράνης μπήκε και ο επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας, Ραφαέλ Γκρόσι, ο οποίος κατηγορείται για άμεση συνεργασία με το καθεστώς Νετανιάχου παρά την υποχρέωσή του να τηρεί αμεροληψία.
Η επίθεση του Ισραήλ θα μπορούσε λοιπόν να θεωρηθεί και μια «προληπτική» ενέργεια εναντίον του πλεονεκτήματος (διπλωματικού και επιχειρησιακού) το οποίο θα μπορούσε να φέρει για το Ιράν η απόκτηση των εν λόγω πληροφοριών. Παρά το ισχυρό χτύπημα, όσο το Ιράν απειλείται είναι αμφίβολο αν θα δεχτεί να εγκαταλείψει τις πυρηνικές του φιλοδοξίες. Και η κλιμάκωση το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί είναι το άνοιγμα της πόρτας του φρενοκομείου. Αυτή όμως φαίνεται να είναι η επιδίωξη ΗΠΑ και Ισραήλ…
Να σταματήσουμε τους εμπρηστές του πολέμου
Δεν έχουν άλλο δρόμο πέρα από την κλιμάκωση του πολέμου. Αυτή είναι η επιλογή της Δύσης για να αποτρέψει, ή έστω να καθυστερήσει, την τάση υποχώρησής της στον παγκόσμιο συσχετισμό ισχύος. Σε αυτήν την επιλογή εντάσσονται οι πόλεμοι σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή, αυτή την επιλογή υπηρετούν οι εξαγγελίες Τραμπ για τον Χρυσό Θόλο που στρατιωτικοποιεί όλο τον πλανήτη (και όχι μόνο), τους σχεδιασμούς αυτούς υπηρετούν και οι κινήσεις επανεξοπλισμού της Ευρώπης και η γενικευμένη στροφή στην πολεμική οικονομία.
Εκεί εγγράφεται και το σιωνιστικό σχέδιο ανατίναξης της Μέσης Ανατολής. Το Ισραήλ, ένα κράτος απαρτχάιντ στο εσωτερικό του, που διαπράττει εγκλήματα στη Γάζα, τον Λίβανο, τη Συρία, γίνεται το προπύργιο για την εξάπλωση του πολέμου σε μια ευρύτατη περιοχή, με την εμπλοκή μεγάλων περιφερειακών παικτών, και παίζοντας διαρκώς με τον κίνδυνο μιας πυρηνικής κλιμάκωσης. Οι πολεμικές επιθέσεις του Ισραήλ εναντίον των αντιπάλων του δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς την ενεργό υποστήριξη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Όσο και να παριστάνουν οι ηγέτες ΗΠΑ και Ευρώπης πως δεν γνωρίζουν ή δεν ελέγχουν τα όσα πράττει το Ισραήλ, είναι φανερό ότι η ίδια η βιωσιμότητα της σιωνιστικής οντότητας κρίνεται από αυτή τους την υποστήριξη.
Για τους λαούς της περιοχής από την άλλη, η υπεράσπιση της ειρήνης και του δικαίου –σε τελική ανάλυση η υπεράσπιση της ίδιας τους της επιβίωσης– περνά μέσα από την αποδυνάμωση ή και την ήττα αυτού του σιωνιστικού σχεδίου. Η υπεράσπιση του δικαιώματος των λαών να ζουν ελεύθεροι σε ελεύθερες πατρίδες, έχει ως προϋπόθεση να ηττηθούν τα κράτη τραμπούκοι της περιοχής (Ισραήλ και Τουρκία), που βασίζουν την κυριαρχία τους στις εθνοκαθάρσεις, την κατοχή και τον εποικισμό
