Μεσούσης της κυβερνητικής θητείας, ο Κ. Μητσοτάκης φαίνεται να αρχίζει προεκλογική εκστρατεία. Μοιράζοντας χάντρες και καθρεφτάκια – αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.

Παρ’ ότι ο Κ. Μητσοτάκης ευρίσκεται προ κενού αντιπολίτευσης (ή ακριβώς γι’ αυτό) αρχίζει προεκλογική εκστρατεία, για να αποδείξει ότι μόνον αυτός μπορεί να καταπιασθεί και με άλλα θέματα πλην εκείνου των Τεμπών.

Διότι έχει συμβεί το εξής οξύμωρο: κατάφερε η αντιπολίτευση, αντί η Τραγωδία των Τεμπών να λειτουργήσει ως καταλύτης για την ανάδειξη της ελληνικής παθολογίας, να περιστρέφεται η ίδια (η αντιπολίτευση) γύρω από την Τραγωδία ωσάν να μην υπάρχει τίποτε άλλο στην πολιτική ζωή – ούτε καν τα αίτια που προκάλεσαν αυτήν την τραγωδία. Όμως αυτού του είδους η πολιτική γίνεται αυτεπίστροφη.

***

            Αυτή η κυβέρνηση πάει απ’ το κακό στο χειρότερο. Από τις υποκλοπές στα Τέμπη, από τη διασπάθιση χρήματος υπέρ των ολίγων στην παραγωγή φτώχειας και ακρίβειας για τους πολλούς, από τις δυσλειτουργίες της Δικαιοσύνης στο ξεχαρβάλωμα της Περίθαλψης και της Εκπαίδευσης, από τη διάβρωση του κράτους με τα ρουσφέτια και την κακοδιοίκηση στην αξιοποίηση του παρακράτους με την ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής. Όμως

όσο και αν η κυβέρνηση πάει απ’ το κακό στο χειρότερο, χειρότερα και χείριστα πάει η αντιπολίτευση!

Πράγμα που δεν εξηγείται μόνον από το κακό παρελθόν και τις αμαρτίες της αντιπολίτευσης, αλλά προσέτι από την πολύ χλωμή της παρουσία, ανακόλουθη με τις ανάγκες του παρόντος και ατελέσφορη.

……………………

Έτσι ο Κ. Μητσοτάκης παίζει χωρίς αντίπαλο εις ό,τι αφορά τα κυβερνήσαντα κόμματα. Πράγμα που βαθαίνει ακόμα περισσότερο την παθολογία και την παθογένεια της χώρας.

***

            Μετά τη νίλα του Ελληνισμού στην Κύπρο το 1974, η Ελλάδα την έβγαλε λάθρα βιώσασα με μικρές απώλειες που σιγά-σιγά έγιναν μεγάλες (με την είσοδο στα Μνημόνια). Παρά αυτές τις μικρές και μεγάλες απώλειες και παρά το γεγονός ότι η χώρα δεν μπόρεσε να τις διαχειριστεί, η Ελλάδα δείχνει έως τώρα να τη «γλιτώνει» από μια μεγαλύτερη –ιστορική– καταστροφή.

Ως πότε όμως θα τη γλιτώνει;

Και (εδώ τίθεται το ιερόσυλο ερώτημα): γιατί να τη γλιτώνει;

Για να χειροτερεύει διαρκώς;

Για να σβήνει σε μια εντροπία, καλά μάλιστα οργανωμένη από το πολιτικό της σύστημα;

Σε ποια κατάσταση μπορεί να έχει φθάσει μια χώρα, όταν αρχίζει ή καταντάει να πιστεύει ότι μπορεί να αναταχθεί μόνον μέσα από μια καταστροφή;

            Η αλήθεια είναι ότι μέσα στις τάξεις του λαού υπάρχουν δυνάμεις, οργανωμένες και μεμονωμένες, που θα μπορούσαν να αρχίσουν έναν αγώνα ανάταξης της Ελλάδας, αν ο λαός τους έδινε την εξουσία με σκοπό να συμμετάσχει ο ίδιος στην άσκησή της.

Με την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 κάτι τέτοιο όχι μόνον δεν φαίνεται, αλλά κάθε ανάλογη διάθεση συρρικνώνεται μπροστά στη θέα της πιο ανόητης αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και παραφυάδες) των τελευταίων πολλών δεκαετιών.

Μια αντιπολίτευση που έκανε ό,τι μπορούσε για να φθείρει την πολιτική και να διαφθείρει την κοινωνία, όσον κυβέρνησε, με την ανεπάρκειά της, την αμορφωσιά της και την υποτέλειά της. Που, για να παραμείνει σε μια άχρηστη για τον λαό εξουσία, μετήλθε τις πιο κατάπτυστες μεθόδους της Δεξιάς. Όμως έτσι, η ζημιά για τη χώρα πήρε τις εφιαλτικές διαστάσεις που βλέπουμε γύρω μας.

***

            Και το κυριότερο, τι συμβαίνει μέσα στη νεολαία; Ξέρουμε οι παλαιότεροι πώς σκέφτεται; Πώς την επηρεάζει η τεχνολογία;

Παλαιότερα καταλαβαίναμε, έστω μέσες άκρες, τη «βοή των επερχομένων», σήμερα κάναμε τρεις δεκαετίες να καταλάβουμε τι εστί woke ατζέντα (από την εποχή που ακόμα ελέγετο πολιτική ορθότητα, εθνική αποδόμηση και μεταμοντερνισμός), κι άλλες τόσες για να καταλάβουμε τη μετάλλαξη της Αριστεράς σε τσιράκι του Νεοφιλελευθερισμού. Η Λεπέν μάς μάρανε κι όχι ο χώρος που της δώσαμε!

Στο μεταξύ η Τουρκία πετάει δορυφόρους πληροφοριών από δω έως το διάστημα κι ανήκει πλέον στις 11 χώρες του πλανήτη που μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο!

Η σύγκριση είναι συντριπτική για εμάς.

Και θα γίνεται συντριπτικότερη όσο περνά ο καιρός.

***

            Υπάρχει ακόμα χρόνος;

Με αυτό το πολιτικό σύστημα; Όχι!

Με αυτό το πολίτευμα; Όχι!

————————————————————————–

Επανέρχεται λοιπόν το μέγα ερώτημα (που, στην πραγματικότητα, δεν έχει φύγει ποτέ) για τη στάση του λαού…

ΣΤΑΘΗΣ Σ.
24●IV●2025

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!