Η πρόσφατη διαδήλωση και η αντιδιαδήλωση στη Δρέσδη δεν φέρνει στην επιφάνεια μόνο τη δράση των ακροδεξιών στη Γερμανία, αλλά αναμοχλεύει και την αλήθεια για εκείνα τα εγκλήματα που συγκαλύφθηκαν ή νομιμοποιήθηκαν από τους δυτικούς στη δική τους προσεκτικά διατυπωμένη εκδοχή της ιστορίας.
Η ολική καταστροφή της Δρέσδης, μιας πόλης γεμάτης μουσεία και κτίρια μεγάλης αρχιτεκτονικής αξίας, χωρίς βιομηχανίες και στρατιωτικές εγκαταστάσεις και μάλιστα όταν πια ο πόλεμος είχε κριθεί το Φεβρουάριο του 1945, από 796 βρετανικά βομβαρδιστικά Λάνκαστερ, αναμφίβολα, αποτελεί βαρύτατο έγκλημα πολέμου. Το ίδιο, λίγες μέρες αργότερα και ο βομβαρδισμός του Πφόρτσχαϊμ ζωντανό το ένα τέταρτο του πληθυσμού και της μεσαιωνικής πόλης Βίρτσμπουργκ, όπου το 66% των νεκρών από 1.127 τόνους βομβών που ρίχτηκαν μέσα σε 17 λεπτά ήταν γυναίκες και το 14% μικρά παιδιά. Συνολικά, ξεπέρασαν τους 600 χιλιάδες οι νεκροί από τους βομβαρδισμούς «χαλί» εναντίον γερμανικών πόλεων, με ανυπολόγιστες καταστροφές σε σπίτια, δρόμους, σχολεία, νοσοκομεία και πολιτιστικούς θησαυρούς. Ενώ οι πρόσφυγες υπολογίζονται σε πολλά εκατομμύρια. Μόνο από το Αμβούργο που ισοπεδώθηκε τον Ιούλιο του 1943, έφυγαν σαν τρελοί μέσα σε λίγες ώρες 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι αφήνοντας πίσω τους 45 χιλιάδες φίλους και συγγενείς -21 χιλιάδες γυναίκες και 8 χιλιάδες παιδιά- θαμμένους κάτω από τα ερείπια.
Από τότε, οι νικητές ισχυρίζονται ότι οι σκοτωμοί αμάχων ήταν συμπτωματικοί. Οι ερευνητές όμως, αποδεικνύουν το αντίθετο. Ο Λίο ΜακΚίνστρι παρουσίασε στο New Statesman (17 Δεκ. 2009) ένα επίσημο έγγραφο της βρετανικής διεύθυνσης αεροπορικών βομβαρδισμών του 1941 στο οποίο αναφέρεται, κατά λέξη, ότι στόχος των βομβαρδισμών πρέπει να είναι «οι άνθρωποι μέσα στα σπίτια τους και στα εργοστάσια, καθώς και οι υπηρεσίες του ηλεκτρισμού, αερίου και νερού απ’ τις οποίες εξαρτάται η οικιακή και βιομηχανική ζωή». Ο υπαρχηγός της Αεροπορίας Νόρμαν Μπότομλι πίεζε για να επιτευχθεί ο στόχος «να σπάσει το ηθικό του λαού». Ο αριθμός των αθώων θυμάτων δεν είχε καμία σημασία.
Όσοι διέπραξαν αυτά και πολλά άλλα μεγάλα εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητας, δηλητηριάζοντας εσαεί την ηθική και τον πολιτισμό, τιμήθηκαν ως ήρωες από τις δυτικές κοινωνίες που έστησαν τις βιτρίνες τους πάνω σε ερείπια και ολοκαυτώματα.
