Μόνο αστειότητες μπορούν να χαρακτηριστούν οι ισχυρισμοί της Ελληνικής Αστυνομίας, ότι στο συλλαλητήριο για το Μακεδονικό που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 20/1 στο Σύνταγμα συμμετείχαν περίπου 60.000 άνθρωποι. Σε μέγεθος το συλλαλητήριο ήταν πάνω-κάτω όπως αυτό που πραγματοποιήθηκε πέρσι στην Αθήνα, με ένα πολύ μεγάλο πλήθος να δίνει το παρόν –παρά τη βροχή και τα χημικά–, με έντονη παρουσία νέου κόσμου. Η κλίμακα δύσκολα υπολογίζεται, αφού το Σύνταγμα και οι γύρω δρόμοι μέχρι το Μοναστηράκι, τον Ευαγγελισμό και την Ακρόπολη ήταν γεμάτοι από κόσμο που διαρκώς πηγαινοερχόταν –και ερχόταν και έφευγε– επί δύο με τρεις ώρες.
Το πλήθος που συμμετείχε ήταν αντιπροσωπευτικό της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Συμμετείχε μαζικά ο μέσος πολίτης, αυτοί που δεν ανήκουν πολιτικά κάπου, αυτοί που συγκινούνται από το θέμα της Μακεδονίας. Είναι αυτό το πλήθος που έχει δώσει το παρόν σε πολλά μεγάλα γεγονότα τα τελευταία 10 χρόνια, που βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά στις κρίσιμες στιγμές, που παίρνει την ευθύνη της εναντίωσης στη Συμφωνία των Πρεσπών και σηκώνει στους ώμους του το ζήτημα – όπως έδειξε και η μεγάλη διάθεσή του να υπογράψει για να γίνει δημοψήφισμα. Την ίδια στιγμή, οι διοργανωτές και η εξέδρα του συλλαλητηρίου, ενώ οργανωτικά σήκωσαν ένα μεγάλο βάρος με επιτυχία, πολιτικά οι ομιλίες κινήθηκαν σε ρηχά νερά, ενώ ήταν καθαρή η έλλειψη μιας εμβληματικής φωνής σαν του Μίκη Θεοδωράκη.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η συμμετοχή του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη ενώ έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος από το προηγούμενο συλλαλητήριο, έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι και: α) το ζήτημα του Μακεδονικού θεωρείται πια χαμένο, β) όλες οι πολιτικές δυνάμεις σχεδόν συντάσσονται, ανοιχτά ή καλυμμένα, με τη Συμφωνία των Πρεσπών, γ) οι διανοούμενοι, οι μορφωμένοι, αλλά και διάφορες προσωπικότητες έχουν αποστασιοποιηθεί, και δ) η Ν.Δ. είχε επαμφοτερίζουσα στάση.
Σε σχέση με το συλλαλητήριο στην Αθήνα τον Φλεβάρη του 2018 υπήρξαν και ορισμένες διαφορές. Αυτό που έχει αλλάξει από πέρσι είναι η πόλωση μεταξύ των μετώπων, και η αύξηση της πόλωσης οδηγεί πολλούς στην υποχώρηση ή στην ουδετεροποίηση. Το γεγονός ότι δεν αναδείχθηκε ένα σοβαρό μέτωπο συγκρότησης του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου προφανώς δεν βοηθά στην απεμπλοκή από τα στερεότυπα.
Η διαφορά Βορρά και Νότου είναι αυτονόητη, αλλά η συμμετοχή των ανθρώπων του Νότου δεν είναι ασήμαντη. Περισσότερο επικρατεί στο Νότο ο ρεαλισμός του πολιτικού κέντρου και η αίσθηση ότι δεν γίνεται τίποτα, παρά η αδιαφορία. Επίσης ήταν αισθητή η απουσία της εκκλησίας με τον τρόπο που συμμετείχε την προηγούμενη φορά.
Το πλήθος που συμμετείχε στο συλλαλητήριο ήταν αντιπροσωπευτικό της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Συμμετείχε μαζικά ο μέσος πολίτης, αυτοί που δεν ανήκουν πολιτικά κάπου, αυτοί που συγκινούνται από το θέμα της Μακεδονίας. Είναι αυτό το πλήθος που έχει δώσει το παρόν σε πολλά μεγάλα γεγονότα τα τελευταία 10 χρόνια, που βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά στις κρίσιμες στιγμές, που παίρνει την ευθύνη της εναντίωσης στη Συμφωνία των Πρεσπών
Η καταστολή του συλλαλητηρίου
Όπως είδε όλη η Ελλάδα στο συλλαλητήριο ήταν έντονο και το στοιχείο της καταστολής από την πλευρά της Ελληνικής Αστυνομίας. Από όπου και να το πιάσεις αυτό το θέμα, φαίνεται ότι υπήρχε σχέδιο να διαλυθεί το συλλαλητήριο και να μην επιτραπεί να μείνει όλο αυτό το πλήθος για πολύ ώρα στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και να μετατοπιστεί η δημόσια συζήτηση στα επεισόδια και όχι στο μέγεθος και στην αιτία του συλλαλητηρίου. Η κυβέρνηση Τσίπρα για τρίτη φορά έριξε ξύλο και χημικά σε κινητοποιήσεις που είναι ενάντια στη συμφωνία (στις Πρέσπες και στη ΔΕΘ ήταν οι δύο προηγούμενες), ενώ ο τρόπος που χτυπήθηκε το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα είχε τα ίδια χαρακτηριστικά με τους τρόπους που διαλύονται από την αστυνομία όλες οι μεγάλες διαδηλώσεις των τελευταίων 10 ετών.
Κατόπιν η κυβέρνηση συνέχισε την προβοκατορολογία της μιλώντας για σχέδιο κατάληψης της Βουλής (αυτά έλεγε ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης, αντιγράφοντας όσα έλεγε το 2011 ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρ. Παπουτσής αλλά και πολλά άλλοι κατά καιρούς), και υποστηρίζοντας ότι η συγκέντρωση ηγεμονεύτηκε από τη Χρυσή Αυγή και την Ακροδεξιά – άλλο ένα κυβερνητικό fake news. Βέβαια η συγκεκριμένη προβοκατορολογία εντάσσεται στην προσπάθεια της κυβέρνησης, δυνάμεων της Αριστεράς, των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ και ιστοσελίδων να ισχυριστούν ότι στην Ελλάδα ο ελληνικός εθνικισμός –και η Ακροδεξιά με την Χ.Α. κατ’ επέκταση– προελαύνει, και έτσι να στήσουν την βολική προεκλογική πόλωση, ότι το σκοτάδι προσπαθεί να σκεπάσει τον δρόμο της προόδου που έχει ανοίξει η διακυβέρνηση Τσίπρα…
