Η χώρα συνεχίζει να ακροβατεί μεταξύ της πανδημίας, η ένταση της οποίας κοπάζει με πολύ αργούς ρυθμούς, και της αγωνίας για το όπως-όπως άνοιγμα του τουρισμού – της «βαριάς βιομηχανίας» της χώρας. Η τουριστική σεζόν άνοιξε, με όχι ενθαρρυντικά μηνύματα, αφού η συνολικά αρνητική επιδημιολογική εικόνα καθιστά μουδιασμένη την τουριστική κίνηση, ενώ οι αποφάσεις της Μ. Βρετανίας να μη δώσει «πράσινο» χρώμα στους ευρωπαϊκούς τουριστικούς προορισμούς (στα πλαίσια του ανταγωνισμού με την Ε.Ε.) κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την κατάσταση. Τώρα όλοι προσβλέπουν στο πράσινο πιστοποιητικό, που αναμένεται να εφαρμοστεί στην Ε.Ε. από 1η Ιουλίου (προς το παρόν έχει εφαρμογή στην Ελλάδα και 6 ακόμη χώρες). Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να διαφημίζει τους πράσινους νησιωτικούς προορισμούς, όμως όπως τονίζουν εργαζόμενοι του τουριστικού κλάδου, η εξαγγελία για εμβολιασμό των εργαζομένων στις τουριστικές επιχειρήσεις πριν την έναρξη της σεζόν, παρέμεινε υπόσχεση, αφήνοντας ουσιαστικά μόνο μερικά καλυμμένους, εργαζόμενους-κατοίκους και επισκέπτες. Δηλαδή όχι μόνο υλοποιείται ένα εντελώς λανθασμένο σχέδιο διαχείρισης τόσο για την πανδημία όσο και για την οικονομία, αλλά αυτό γίνεται και με τον πιο τσαπατσούλικο τρόπο.
Στόχος της κυβέρνησης η όπως-όπως είσοδος σε μια νέα «κανονικότητα» πολλών ταχυτήτων και υγειονομικών-κοινωνικών αποκλεισμών
Από την άλλη η άσχημη επιδημιολογική εικόνα δεν λέει να ανατραπεί. Με σύμμαχο το καλοκαίρι και τη σταδιακή πρόοδο του εμβολιασμού, τα κρούσματα κορωνοϊού και κυρίως οι περιπτώσεις βαριάς νόσησης που χρήζουν διασωλήνωση και ΜΕΘ βαίνουν μειούμενες, αλλά με βασανιστικά αργούς ρυθμούς. Στο ενδιάμεσο οι θάνατοι ασθενών με Covid-19 ξεπέρασαν τις 21 χιλιάδες, ενώ μόνο τον μήνα Μάιο χάθηκαν 1.700 συνάνθρωποι μας (κατά μέσω όρο 55 την ημέρα).
Η κυβέρνηση επιμένει εμμονικά πως είναι μονόδρομος το τρίπτυχο self test, εμβόλια, πράσινο πιστοποιητικό, για την αντιμετώπιση της πανδημίας (απορρίπτοντας μέχρι πρόσφατα άλλες βοηθητικές λύσεις όπως τη θεραπεία μονοκλωνικών αντισωμάτων), ενώ ήδη μέλη της επιτροπής των λοιμοξιολόγων άρχισαν να μιλούν για τέταρτο κύμα το φθινόπωρο που θα οφείλεται όχι στις δικές τους επιλογές και αστοχίες, προφανώς, αλλά στις μεταλλάξεις και την ανευθυνότητα των ανεμβολίαστων συμπολιτών μας. Βέβαια όλα τα δεδομένα συνηγορούν πως ουσιαστική ανάσχεση, της πανδημίας (και όχι άπλωμά της στο χρόνο) δεν μπορεί να επιτευχθεί με αυτό το τρίπτυχο.
Τα self test, είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που δεν μπορεί όμως να υποκαταστήσει την επιδημιολογική επιτήρηση, στόχο από τον οποίο έχει από την αρχή της υγειονομικής κρίσης παραιτηθεί η Ελλάδα. Ο εμβολιασμός μπορεί να έχει αποτελέσματα μόνο αν σε γρήγορο χρονικό διάστημα επιτευχθεί ικανοποιητικό ποσοστό ανοσίας (βλ Ισραήλ, Μ. Βρετανία) χωρίς και τότε να είναι τίποτα βέβαιο (βλ. Σεϋχέλλες). Σε αντίθετη περίπτωση η εξέλιξη των μεταλλάξεων λειτουργεί ως ανασχετικός παράγοντας στην επίτευξη ανοσίας με τις εταιρίες ήδη να μιλούν για τρίτη δόση κ.ο.κ. Την ίδια στιγμή όλα δείχνουν πως όσο περνάει ο καιρός το ζήτημα των εμβολιασμών όλο και περισσότερο καθορίζεται από τα εμπορικά και γεωπολιτικά συμφέροντα (βλ. συζήτηση για πατέντες).
Και μένει τέλος το πιστοποιητικό (ψηφιακό ή μη, εμβολιασμού ή ανοσίας), στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση έχει παίξει τα ρέστα της, μήπως και διασώσει κάτι από τη δεύτερη σερί κολοβή τουριστική χρονιά. Η ίδια η ιδέα του πιστοποιητικού εμβολιασμού μοιάζει ανεφάρμοστη όταν τα ποσοστά των πλήρως εμβολιασμένων στην χώρα μας, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη ίσα που φθάνουν στο 20%, και κάπου εκεί αρχίζουν οι ακροβασίες για πιστοποιητικό μιας δόσης, προηγούμενης νόσησης ή και αρνητικού τεστ, που δείχνουν πως κριτήριο δεν είναι η πραγματική προστασία της Υγείας αλλά η όπως-όπως είσοδος σε μια νέα «κανονικότητα» πολλών ταχυτήτων και υγειονομικών (επί της ουσίας κοινωνικών) αποκλεισμών. Μπροστά σ’ αυτό το μέλλον η κανονικότητα των πολλών (κανονική εργασία, εκπαίδευση, διασκέδαση, ελευθερίες) θα συνεχίσουν να είναι για τους διαχειριστές των ζωών μας παράπλευρη απώλεια.
