Την ώρα που η εργατική τάξη ετοιμάζεται να ζήσει σε μια πραγματική εργασιακή κόλαση, η συνδικαλιστική ηγεσία της συνεδριάζει σε συνθήκες επίγειου παραδείσου. Το 34ο συνέδριο της ΓΣΕΕ που βρίσκεται σε εξέλιξη στην τουριστική Χαλκιδική, δεν πρόκειται να σημάνει τίποτα θετικό για τους εργαζόμενους της Ελλάδας.
Είναι ένα συνέδριο που δεν πέρασε από τους χώρους δουλειάς, από τα σωματεία, από τη βάση. Είναι ένα συνέδριο που φέρει την βούλα της νοθείας, του αποκλεισμού, των συνδιαλλαγών με εργοδότες και κυβέρνηση. Με σύνεδρους που ελάχιστα κοινά έχουν με τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους της εργασίας, της επισφάλειας και της ανεργίας.
Ένα συνέδριο που γίνεται σε ένα απρόσιτο θέρετρο, αποστασιοποιημένο από τις αγωνίες, τους προβληματισμούς, τα προβλήματα των εργαζομένων.
Ένα συνέδριο με παρόντες τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς του ΛΑΟΣ και της Ν.Δ., που πριν λίγες μέρες στη Βουλή ψήφισαν και στήριξαν την αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούνται σε αυτό.
Ένα συνέδριο – πρόκληση για τους εργαζόμενους που βλέπουν το εισόδημά τους να μειώνεται και την ίδια στιγμή τα λεφτά τους να σπαταλώνται σε πολυτελή ξενοδοχεία και παροχές που οι ίδιοι ενδεχόμενα δεν θα μπορέσουν να απολαύσουν ποτέ στον εργασιακό τους βίο.
Δεν είναι τυχαίο, που η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ προσπάθησε να στρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης στη συκοφάντηση της ΚΟΕ και μέσω αυτής στη συκοφάντηση της Αριστεράς και του αγωνιζόμενου τμήματος των εργαζομένων, με την άθλια προβοκάτσια που έστησε γύρω από την αποδοκιμασία που υπέστη στο συλλαλητήριο της 5ης Μαρτίου. Με μοναδικό σκοπό να καλύψει την στήριξη στα κυβερνητικά μέτρα που προσέφερε από την πρώτη στιγμή.
Απότοκο αυτής της τακτικής είναι και η συνεργασία της με τις δυνάμεις καταστολής στην τελευταία απεργιακή πορεία στις 11/3, όπου επεδίωξε με κάθε τρόπο να σπάσει το μαζικό μπλοκ των δυνάμεων που εκφράζονταν μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία για να τεθεί ντεφάκτο επικεφαλής μιας διαδήλωσης, την οποία υπονόμευσε σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας της.
Τελευταίο δείγμα, η πρωτοφανής εχθρότητα με την οποία αντιμετώπισε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, λίγα 24ωρα πριν την έναρξη του συνεδρίου, τους νέους εργαζόμενους των stage.
Η εργατική τάξη δεν έχει να περιμένει κάτι από αυτό το συνέδριο. Έχει όμως κάθε λόγο να απαιτήσει και να επιβάλει μια άλλη συνδικαλιστική δράση, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σύγχρονης εργασίας: μιας δράσης και εκπροσώπησης που να καλύπτει τους ευέλικτους εργαζόμενους, τους νέους και τις νέες της κάθε είδους επισφάλειας, τους μετανάστες, τους απολυμένους, τους άνεργους.
Γ.Κ.
