της Φρόσως Κουνενή*
«Α π ο φ α σ ί ζ ο υ μ ε: Θέτουμε, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης, σε αναστολή καθηκόντων, για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, σύμφωνα με τα οριζόμενα του άρθρου 206 του Ν.4820/21 την Κουνενή Ευφροσύνη του Ευθυμίου μόνιμη υπάλληλο του κλάδου ΤΕ Νοσηλευτικής [και άλλους 7-8 χιλιάδες υγειονομικούς εργαζόμενους, θα προσθέσω εγώ…] επειδή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την απασχόλησή της βάσει των διατάξεων των άρθρων 205 (υποχρέωση επίδειξης πιστοποιητικού ή βεβαίωση εμβολιασμού ή νόσησης) και 206 (υποχρεωτικότητα εμβολιασμού) του ν. 4820/21.
Κατά το χρόνο αναστολής καθηκόντων, ο οποίος δεν λογίζεται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας, δεν καταβάλλονται αποδοχές.»
Έτσι ακριβώς μας καταδίκασαν σε εξαθλίωση, με αυτή τη σύνταξη και με αυτή ακριβώς τη γραμματοσειρά με τα έντονα γράμματα δίκην τίτλου και με κενά ανάμεσα στα γράμματα του «Α π ο φ α σ ί ζ ο υ μ ε», για να δοθεί έμφαση… Για να ξέρουμε ποιος είναι το αφεντικό. Τα αφεντικά δεν δίνουν εξηγήσεις, ούτε υποχρεούνται να αποδείξουν κατά ποιον τρόπο η αναστολή μας θα ωφελήσει τη δημόσια υγεία. Η νομική υποχρέωση της απόδειξης του δημοσίου οφέλους, όταν λαμβάνονται μέτρα περιοριστικά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, δεν βαραίνει προφανώς τα αλάθητα ολοκληρωτικά καθεστώτα καθ’ υπόδειγμα του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»…
«Αποφασίζουμε και θέτουμε»… λένε οι υπογράφοντες. Συνεχίζουν δε, με τη λέξη «παρέκκλιση». Παρέκκλιση σημαίνει, σύμφωνα με το ελληνικό λεξικό, παραβίαση. Κατά παραβίαση, λοιπόν, των νόμων όπως τους γνωρίζαμε ως τώρα. Κατά παραβίαση και της διάταξης που προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα περί ιατρικού απορρήτου, και τούτο εννοεί με τη «μη επίδειξη πιστοποιητικού νόσησης ή εμβολιασμού».
Μάλιστα, όλοι οι πολίτες, φτάσαμε σε σημείο να δείχνουμε στοιχεία ταυτότητας και ιατρικού φακέλου στο σερβιτόρο και στο μαγαζί που αγοράζουμε κιλότες… Τάδε «αποφάσισαν και έθεσαν» ως λογικό και νόμιμο. Κι όλα αυτά είναι για το καλό μας, για την ασφάλειά μας. Το αυτό σκέφτομαι όταν δεν έχω να μαγειρέψω, ότι δηλαδή είναι για το καλό μας, και αυτό εξηγώ και στις εισπρακτικές αλλά δεν καταλαβαίνουν. Για το καλό όλων μας και πάνω απ’ όλα της δημόσιας υγείας δεν μας δίνουν ούτε τα δεδουλευμένα ρεπό και τις άδειες που μας χρωστάνε. Αυτό δε λέγεται καν τιμωρία. Λέγεται αλητεία.
«Για την ασφάλειά σας» έλεγαν οι ναζί. «Μένουμε ασφαλείς» μας λένε εδώ. Στο όνομα της «ασφάλειας» εξωραΐζεται κάθε κατάχρηση και ας γίνεται κατά παρέκκλιση, δηλαδή παραβίαση του Συντάγματος και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οποιαδήποτε συνάφεια των ολοκληρωτικών καθεστώτων με το δικό μας είναι τυχαία.
Αλήθεια, η Αριστερά, εκείνη που θα χάλαγε τον κόσμο στα ψηφίσματα φασιστικών διαταγμάτων πού πήγε; Απλώς εξέφρασε μια διαφωνία! Απλώς δεν τα ψήφισε…
Βιοηθική και εμβόλια
Ωστόσο ιατρική πράξη δια εξαναγκασμού, ούτε καν στη Χούντα, μόνο στο ναζισμό υπήρξε. Κι ο Μένγκελε γιατρός ήταν, και μάλιστα πολύ καλός. Ανεξάρτητα αν εκτελούσε πειράματα σε ανθρώπους, τα οποία πολλές φορές επέφεραν το θάνατο.
«Εξ’ ου και ο αποτροπιασμός της κοινωνίας αλλά και η θέσπιση διεθνών κανονισμών με σκοπό να αποτρέψουν κάθε αρρωστημένη μορφή επέμβασης στο ανθρώπινο σώμα χωρίς τη ρητή συναίνεση του κάθε ανθρώπου. Οι διεθνείς κανονισμοί, όπως αυτοί διαμορφώθηκαν μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς και το ελληνικό Σύνταγμα, εξασφαλίζουν ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν θεραπευτικές ή προληπτικές προσεγγίσεις σε ανθρώπους, κάτω από πίεση, εκβιασμό, εξαναγκασμό, απάτη, χωρίς πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση και χωρίς επαρκή ενημέρωση. Εάν υπάρχουν σε μια τέτοια προσέγγιση αδιευκρίνιστα σημεία είτε σημεία τα οποία δεν έχουν επαρκώς διερευνηθεί τότε απαγορεύεται ρητώς η χρήση τους σύμφωνα με τους κανόνες της βιοηθικής» (Από υπόμνημα ΠΟΕΥ).
Και σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης αντιμετώπισης μιας πανδημίας, επιτρέπεται η σύσταση και η εθελοντική χρήση σκευασμάτων ενώ τελούν σε άδεια κυκλοφορίας «υπό όρους», με σκοπό να χρησιμοποιηθούν υπό συνθήκη, δεδομένου ότι τα πλήρη δεδομένα δεν είναι ακόμη γνωστά. Η συνθήκη υπό την οποία διατίθεται η όποια νέα θεραπευτική ή προληπτική προσέγγιση στον τομέα της Υγείας, οφείλει να είναι πολύ καλά σχεδιασμένη και να εξασφαλίζεται ότι ακολουθούνται αυστηρά όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας, καθώς ο τελικός αποδέκτης αυτής είναι ο άνθρωπος. Ο FDA, λοιπόν, ζήτησε αυτή η συνθήκη, η σύμβαση και κατά συνέπεια και η ρήτρα για τις αποζημιώσεις να αποκαλυφθεί σε 55 χρόνια. Ομερτά…
Τι κι αν αποδείχθηκε ότι τα συγκεκριμένα εμβόλια δεν προσφέρουν ανοσία; Και μας φαίνεται λογικό ότι όντας εμβολιασμένοι νοσούμε, μεταδίδουμε αλλά δεν αποδεχόμαστε ότι η συνέπεια αυτών είναι ότι διασπείρουμε. Εφηύραμε έναν εχθρό, τους μη εμβολιασμένους. Προκαλώ και επιθυμώ να μπούμε μόνο εμείς σε καραντίνα και να παραμείνουμε σε αναστολή να δούμε «τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.»
Και να μην ξεχάσουμε και το ταμπού της συζήτησης του πλήθους των επιστημονικών δημοσιεύσεων και ερευνών, στα ίδια περιοδικά τα οποία επικαλούνται οι τηλεπερσόνες, οι οποίες συνδέουν τα εν λόγω εμβόλια με ενδεχόμενες σοβαρές παρενέργειες. Στο όνομα της κρατούσας επιστήμης, οι διαφορετικές επιστημονικές φωνές δεν επιτρέπεται να ακούγονται. Ήρθε και το άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα να μας πει τι επιτρέπεται να συζητάμε δημοσίως και τι όχι. Κι όσοι ξεφύγουν της τσιμπίδας του νόμου θα έχουν να διαχειριστούν τον κοινωνικό στιγματισμό στα πρότυπα της αισθητικής του πρωθυπουργού μας…
Κανένα ενδιαφέρον για τη δημόσια υγεία
Όσον αφορά εμάς τους υγειονομικούς δεν μας ήλεγξαν ποτέ ούτε για κάποιο μεταδοτικό νόσημα, όπως το MRSA για παράδειγμα, φορία σταφυλόκοκκου, το οποίο αποτελεί από τις πιο συχνές ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις και όντως αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Ούτε για τις συνθήκες ασφαλείας στην εργασία μας, ούτε φυσικά για το τι αντίκτυπο θα είχαν αυτές οι συνθήκες στους ασθενείς…
Μας βάζανε σε χειρουργικά περιστατικά Covid χωρίς καν να μας εκπαιδεύσουν πώς να βάλουμε και να βγάλουμε τη στολή. Στις μονάδες έφτασε στιγμή και μάλιστα πέρυσι, όχι στο πρώτο κύμα που δήθεν δεν το περιμένανε, που έπαιρναν προσωπικό άσχετο, από κέντρα υγείας, χωρίς καμία εκπαίδευση και τους έλεγαν δεν προλαβαίνουμε να σας δείξουμε, μπείτε μέσα και κάντε ό,τι καταλαβαίνετε. Κι έμπαιναν οι άνθρωποι, από φιλότιμο… Κι έπειτα, ξαφνικά θυμήθηκαν ότι νοιάζονται για τη δημόσια υγεία. Το «δημόσια» κατ’ ευφημισμό και ο νοών νοείτω…
Η πολιτεία ως τώρα δεν έχει δείξει να νοιάζεται ούτε για την πρωτοβάθμια, ούτε για τη δευτεροβάθμια, ούτε για την τριτοβάθμια φροντίδα υγείας αλλά ούτε για το υγειονομικό προσωπικό και τις ασφαλείς συνθήκες εργασίας, ούτε για την ποιότητα παροχής υπηρεσιών, ούτε για επαρκείς προσλήψεις, ούτε για εκπαίδευση του προσωπικού και ούτε για αύξηση των κλινών ΜΕΘ, γιατί ως γνωστόν No ΜΕΘ – No death…
«Μας εκτελούνε με σφαίρες ντούμ-ντούμ, σφαίρες ντούμ-ντούμ, σφαίρες ντουμ-ντούμ κι εμείς ξεπουλιόμαστε στο γιουσουρούμ, ταρατατζούμ για ένα κοστούμ»
Ενδιαφέρθηκαν λοιπόν ξαφνικά για τη δημόσια υγεία και σκέφτηκαν ότι το καλύτερο θα είναι να κόψουν ένα 100άρικο από συνταξιούχους που παίρνουν 400 και 500 ευρώ σύνταξη – για το καλό τους. Πότε ήταν που κλαίγανε στην τηλεόραση γιατί τους έπιανε συγκίνηση για τους θανάτους ηλικιωμένων; Φαίνεται η συγκίνηση ήταν μην και πεθάνουν από Covid. Από φτώχεια, μη πρόσβαση στα νοσοκομεία και αδυνατώντας να πάρουν τα φάρμακά τους τούς επιτρέπουμε να πεθάνουν. Μόνο από Covid δεν πρέπει να πεθάνουν γιατί συγκινούνται οι Σωτήρες μας. Εξευτελίστε τους αδυνάτους ώστε να μην έχουν καμία διέξοδο. Αναίσχυντοι, αστοιχείωτοι ,απολίτιστοι και άνανδροι. Για να βάλει όμως κάποιος πρόστιμο και ειδικά σε ευάλωτη ομάδα θέλουμε και υπογραφή σε κάθε έναν από αυτούς ότι δε θα πάθει τίποτα. Και ότι αν πάθει, κάποιος θα πρέπει να δώσει αποζημίωση. Κάποιος να αναλάβει την αστική και ποινική ευθύνη. Όμως κάποιος που να μετράει η υπογραφή του με την παλιά κανονική νομική υπόσταση που όλοι γνωρίζουμε και όχι κάποιου ακαταδίωκτου. Όχι όπως της κ. Παγώνη που υπέγραψε αρνητικά τις δικές μας αιτήσεις εξαίρεσης.
Κι έχουν το θράσος να λένε ότι τα μέτρα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Η ψυχική και σωματική βία φέρνει πολύ καλά αποτελέσματα για να πετύχει κανείς το στόχο του. Τιμωρείται όμως με ποινή φυλάκισης.
Εν τω μεταξύ άλλα 100 ευρώ παίρνουν ήδη από τους εργαζόμενους που δεν εμβολιάστηκαν, για να κάνουν τεστ, με τη διαφορά ότι αυτό το 100άρικο πάει στις τσέπες των ιδιωτών.
Και εκπλησσόμαστε όταν ακούμε ότι θέλοντας και μη οι γιατροί αποφασίζουν ποιος θα διασωληνωθεί – τώρα το πήραμε χαμπάρι; Μην επηρεάζεστε από άλλες χώρες για τις οποίες είναι πρωτόγνωρο. Σε μας εδώ ποτέ δεν έφταναν τα κρεβάτια των ΜΕΘ και μάλιστα τους χειμερινούς μήνες, με τη γρίπη, «δανειζόμασταν» κρεβάτια από τα ιδιωτικά. Μόνο κατά τη διάρκεια του Covid, φιλοξενούσαμε διασωληνωμένους στην ανάνηψη του χειρουργείου γιατί δεν υπήρχαν κρεβάτια στις ΜΕΘ; Και τώρα λένε ότι και σε κανονικό δωμάτιο κλινικής που εκ των πραγμάτων δεν υπάρχει η δυνατότητα συνεχούς οπτικής παρακολούθησης, δεν υπάρχει λέει έρευνα που να δείχνει ότι αυξάνεται η θνησιμότητα. Σε άλλη χώρα θα ήταν στη φυλακή.
Επιφυλάσσομαι
Και είναι λίγο που η λογική μου και η παραβιασμένη νομοθεσία, μου δίνουν το δικαίωμα να επιφυλάσσομαι όταν κάτι δεν είναι σίγουρο, αλλά παραμένει υπό όρους; Λίγο είναι που κανένας ακαταδίωκτος δεν παίρνει την ευθύνη; Λίγο είναι που οι όροι θα γίνουν γνωστοί όταν πια δε θα ζω, σε 55 χρόνια; Λίγο είναι που η Πολιτεία δεν έχει δείξει να νοιάζεται ούτε για την υγεία μας, ούτε για τα ερευνητικά δεδομένα, ούτε για το βιοτικό μας επίπεδο; Λίγο είναι κι αυτό το ανατριχιαστικό όνομα, οργουελικής εμπνεύσεως, που επιλέχθηκε για το πρόγραμμα εμβολιασμού, και στο όνομα της «Ελευθερίας» έχουμε εκχωρήσει κάθε δικαίωμα, λογική, αξιοπρέπεια και αυτοδιάθεση. Και δεν είναι λίγο αλλά πολύ, η ύπαρξη πλήθους αντικρουόμενων επιστημονικών μελετών. Πάλι καλά που το άρθρο 191 δεν πιάνει τις ξένες επιστημονικές δημοσιεύσεις.
Και τι ακριβώς σημαίνει αντιεμβολιαστής; Αντιεμβολιαστής είναι αυτός που τάσσεται εναντίον της χορήγησης εμβολίων. Και κάπου εδώ νομίζω ότι μπορώ να εκφράσω το σύνολο ή έστω το μεγάλο μέρος των υγειονομικών οι οποίοι επέλεξαν να μην εμβολιαστούν. Δεν είμαστε κατά των εμβολίων και των φαρμάκων. Ούτε καν των εν λόγω σκευασμάτων. Είμαστε υποστηρικτές και μάλιστα θαυμαστές και της επιστήμης και των φαρμάκων, εξάλλου αυτή είναι κι η δουλειά μας. Διεκδικούμε απλώς το δικαίωμά μας να επιφυλασσόμαστε για την υγεία μας όταν τα δεδομένα δεν είναι πλήρως γνωστά.
Όπως και είμαι αντίθετη στη σκόπιμη παρείσφρηση των φασιστοειδών που λένε αυτά τα χονδροειδή πράγματα, λειτουργώντας παραπληρωματικά της κυβέρνησης κι ας δηλώνουν τα αντίθετα. Είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται τη δικαιολογημένη ανασφάλεια του κόσμου για να ξανανέβουν πολιτικά και αφού τους πείσουν, να τους κατηχήσουν στα μισανθρωπιστικά τους συναισθήματα βάζοντάς τους να συγκριθούν με τους μετανάστες… Κι έτσι και ιδίο όφελος αποκομίζουν, και χαρακτηρίζουν ανορθολογική την όποια διαφορετική άποψη κάνοντας το θέλημα των κυβερνόντων. Μ΄ ένα σμπάρο… Δράττουν κι αυτοί της ευκαιρίας τους γιατί όταν πιάνεις κάποιον σε απόγνωση είναι πιο εύκολο να τον χειραγωγήσεις. Και το να δράττουν της ευκαιρίας τους, φαντάζει πολύ αθώο μπροστά στην υπόνοια του να είναι προσυμφωνημένο προκειμένου να χαρακτηριστεί η όποια διαφορετική άποψη. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πολεμήσει το σύστημα την άλλη άποψη κι ένας από αυτούς είναι να την υποβιβάσει και να τη συνδέσει με ανορθολογικές ή φασιστικές απόψεις. Όλα κομμάτια του ίδιου παζλ.
Ορισμένα ερωτήματα
Να θέσουμε όμως και κάποια ερωτήματα προς διάλογο μιας και είμαστε στις σελίδες του διαλόγου. Και δεν χρειάζεται να συμφωνήσουμε ,απλώς να είμαστε ελεύθεροι από ιδεολογίες κι ιδεοληψίες ώστε να αναρωτηθούμε. Κι απευθύνομαι αποκλειστικά σε όσους δεν έχουν εκχωρήσει τη λογική και τον εαυτό τους σε εντολές εκ των άνωθεν της Αριστεράς ή της Δεξιάς ή εκ Του άνωθεν των ρασοφόρων.
– Είναι η τρομοκρατία καλός τρόπος χειραγώγησης;
– Είναι δυνατόν η επιστήμη να υποτάσσεται στις διαταγές της άρχουσας τάξης;
– Γνωρίζουμε τον επιστημονικό αντίλογο;
– Προστατεύουν τα συγκεκριμένα εμβόλια από νόσηση άρα και μετάδοση του ιού;
– Παρατηρείται ή όχι υποκαταγραφή των παρενεργειών, έχουμε φαρμακοεπαγρύπνηση;
– Μπορεί κανείς να τρέξει το χρόνο πιο γρήγορα ώστε να δούμε τις παρενέργειες;
– Είναι θεμιτό ένα καινούριο φαρμακευτικό προϊόν, με άγνωστες παρενέργειες να χορηγείται μαζικά στον πληθυσμό και όχι εξατομικευμένα, κ αν αυτό συμβαίνει κατά πόσο καθίσταται εύκολο να καταγραφούν και να ελεγχθούν οι παρενέργειες;
– Επιτεύχθηκε το τείχος ανοσίας σε χώρες με πολύ υψηλή εμβολιαστική κάλυψη;
– Έστω κι αν είχε επιτευχθεί, έχω δικαίωμα να μη γίνω ο καλός Σαμαρείτης, έστω και με ρίσκο του ενός τοις χιλίοις, τη ζωή μου;
– Κυκλοφορούν τα εν λόγω σκευάσματα υπό συμβάσεις τις οποίες θα πληροφορηθώ σε 55 χρόνια;
– Υπάρχουν υπόνοιες παραβίασης του πρωτοκόλλου ασφαλείας των εν λόγω σκευασμάτων;
– Δικαιούμαι να επιφυλάσσομαι όταν τα δεδομένα δεν είναι πλήρως γνωστά;
– Η μονοδιάστατη λογική απ’ όπου κ αν προέρχεται εμπεριέχει δογματισμό;
– Έχω δικαίωμα στο αυτεξούσιο του σώματός μου;
– Γίνεται διαχωρισμός των ανθρώπων κι έχει ο ρατσισμός άλλες εκφάνσεις πέραν της φυλετικής;
– Είναι εχθρός ο συνάνθρωπός μας;
– Ποιος μας χρωστάει χειρουργεία, ΜΕΘ, νοσοκομεία, προσωπικό, φαρμακοεπαγρύπνηση, πρόβλεψη για επαρκή φροντίδα της υγείας μας; Οι μη εμβολιασμένοι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, ή το κράτος;
– Κι αν, λέμε υποθετικά φανεί ότι όλο αυτό ήταν ένα οικονομικό παιχνίδι κέρδους για κάποιους, ποιος ακαταδίωκτος θα μας αποζημιώσει;
– Ποια η ευθύνη όσων όρισαν να υπογράψουν «εκτελώντας εντολές» την εξαθλίωση μερίδας πολιτών;
– Έστω ότι η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα των εν λόγω σκευασμάτων είναι επιστημονικά επαρκώς τεκμηριωμένη, το κόστος οφέλους-κινδύνου υπολογίζεται μαζικά και ανεξάρτητα του ιατρικού ιστορικού ή των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του κάθε ατόμου συμπεριλαμβανομένης της στατιστικής πιθανότητας βαριάς νόσησης, δεδομένων των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών;
– Άραγε υπάρχουν γιατροί οι οποίοι παραβιάζουν είτε από άγνοια, είτε από ελλιπή πληροφόρηση, είτε λόγω οικονομικής σκοπιμότητας, τον κώδικα ηθικής και δεοντολογίας;
Και δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε εξάλλου ούτε εγώ έχω καταλήξει, θέτω μόνο ερωτήματα βάσει της λογικής μου και μπορεί αύριο τα ερωτήματα αυτά να είναι διαφορετικά. Εξάλλου μπορεί και τα δεδομένα να μην είναι αρκετά, ώστε να εξάγουμε με ασφάλεια συμπεράσματα.
Ο αγώνας μας
Επιβάλλεται να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αλληλέγγυους που μας βοηθούν αυτό τον καιρό. Και πιο πολύ σε αυτούς που ενώ έχουν διαφορετική άποψη, μας βοηθούν δείχνοντας στην πράξη την αντίθεσή τους στο φασισμό. Γιατί επί της ουσίας αυτός είναι και ο ορισμός του φασισμού, η μη δυνατότητα αποδοχής της διαφωνίας.
Αυτό που έχει σημασία, όμως, είναι να δούμε ότι ο σεβασμός στην κατά φύση και θέση διαφορετικότητα και η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων, είναι τα μόνα μας όπλα κατά του φασισμού στους δυστοπικούς καιρούς που ζούμε.
Δεν είμαστε ούτε ήρωες ,ούτε επαναστάτες. Όπως πολύ ωραία έχει διατυπώσει η Κική Δημουλά: «Μπορεί να αναγκάστηκα να ακροβατώ… αυτό όμως δε σημαίνει πως δηλώνω ακροβάτης!»
Και κάθε ένας μπορεί να προέρχεται από διαφορετικό ιδεολογικό ή πολιτικό χώρο, και ο καθένας εκφράζει τον εαυτό του. Δεν «ανήκουμε» και δεν το επιλέξαμε, μας ανάγκασαν να συνταχθούμε, με κάποιο τρόπο, προκειμένου να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, γιατί μας στέρησαν τα βασικά. Κι ίσως όλα να συνοψίζονται σ’ αυτό το σύνθημα των Υγειονομικών Κατά της Υποχρεωτικότητας: «Δεν υπάρχει Υγεία χωρίς Ελευθερία».
Αυτό το καινούριο και τερατώδες πρόσωπο της υποτιθέμενης «Ελευθερίας» θυσιάζει με βαρβαρότητα εργαζόμενους, συνταξιούχους και αύριο παιδιά –πάντα στο όνομα της «επιστήμης» και της δημόσιας υγείας– ενώ ταυτόχρονα προωθείται η κοινωνική περιθωριοποίηση, η χλεύη και η οικονομική εξαθλίωση. Και απέναντί μας οι δήθεν ανοικτόμυαλοι, οι δήθεν προοδευτικοί και μεγαλόψυχοι που νοιάζονται για το «κοινό καλό». Γιατί μερικές φορές τα πρόβατα της εξουσίας είναι πιο επικίνδυνα από την ίδια, στην προσπάθεια τους είτε να ξεπουληθούν δηλώνοντας τη γλοιώδη υποταγή τους, είτε από φόβο μη διαχωριστούν από το κοπάδι τους.Κάτι που φέρνει στο μυαλό εκείνο το τραγούδι που έλεγε: «Μας εκτελούνε με σφαίρες ντούμ-ντούμ, σφαίρες ντούμ-ντούμ, σφαίρες ντουμ-ντούμ κι εμείς ξεπουλιόμαστε στο γιουσουρούμ, ταρατατζούμ για ένα κοστούμ»…
* Η Φρόσω Κουνενή είναι υγειονομικός σε αναστολή
