Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας
Ο διαστημικός βράχος 2024 PT5, διαμέτρου περίπου 10 μέτρων, ανακαλύφθηκε μόλις στις 7 Αυγούστου από το τηλεσκόπιο ATLAS στη Χαβάη που επαγρυπνεί για εισερχόμενα διαστημικά αντικείμενα.
Ο αστεροειδής θα συμπληρώσει μια φορά από τη Γη το διάστημα 29 Σεπτεμβρίου – 25 Νοεμβρίου πριν χαθεί και πάλι στο Διάστημα, υπολογίζουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Κομπλουτένσε της Μαδρίτης σε μελέτη που δημοσιεύεται στο Research Notes of the American Astronomical Society.
Ακόμα και με τις καλύτερες συνθήκες παρατήρησης, το αντικείμενο μετά βίας θα είναι ορατό με ένα καλό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο, αναφέρει το EarthSky.
Η πορεία που θα ακολουθήσει το σώμα παρουσιάζεται σε προσομοίωση που ανάρτησε ο ερασιτέχνης αστρονόμος Τόνι Νταν.
«Μίνι φεγγάρια» έχουν συντροφεύσει τη Γη και στο παρελθόν, όπως το 2006, όταν ένας αστεροειδής παρέμεινε σε τροχιά για έναν χρόνο. Ένας άλλος περιφερόταν γύρω από τη Γη για χρόνια πριν αποχωρήσει τον Μάιο του 2000.
Τέτοιου είδους «μίνι φεγγάρια» θεωρούνται μάλιστα ιδανικοί προορισμοί για τα μελλοντικά διαστημικά ορυχεία.
Σύμφωνα με τη μελέτη, ο 2024 PT5 είναι πιθανό να ανήκει στην ζώνη αστεροειδών του Αρτζούνα, διαστημικοί βράχοι που κινούνται περίπου στην ίδια τροχιά με τη Γη γύρω από τον Ήλιο και ενίοτε πλησιάζουν τον πλανήτη.
Οι ερευνητές είναι εξάλλου βέβαιοι ότι δεν πρόκειται για διαστημικό σκουπίδι που αναγνωρίστηκε εσφαλμένα, όπως για παράδειγμα συνέβη παλαιότερα με το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Gaia, το οποίο κάποιοι πέρασαν για αστεροειδή. Ο 2024 PT5 είναι λίγο μικρότερος από το μετέωρο του Τσελιαμπίνσκ, έναν αστεροειδή των 18 μέτρων που εξερράγη πάνω από τη Ρωσία το 2013 και προκάλεσε ωστικό κύμα που τραυμάτισε εκατοντάδες άτομα.
Πολύ πιο επικίνδυνα θα ήταν αντικείμενα διαμέτρου άνω των 100 μέτρων, τα οποία θα μπορούσαν να καταστρέψουν ολόκληρες πόλεις σε περίπτωση πρόσκρουσης. Μέχρι σήμερα η NASA έχει εντοπίσει περίπου 11.000 τέτοιους αστεροειδείς που πλησιάζουν τη Γη, όμως ο πραγματικός αριθμός τους εκτιμάται γύρω στους 25.000.
Βαγγέλης Πρατικάκης
Κλιματική κρίση: Πόσο απέχει ο πλανήτης από το σημείο τήξης
Η κλιματική κρίση επηρεάζει όλο και περισσότερο την θερμοκρασία προκαλώντας το φαινόμενο της σταδιακής υπερθέρμανσης του πλανήτη. Τα είκοσι τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες έχουν κρούσει πολλάκις τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την αύξηση της θερμοκρασίας, η οποία προκαλείται από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και μπορεί να ωθήσει γρηγορότερα προς την κατάρρευση.
Παρόλα αυτά, σύμφωνα με ανάλυση των New York Times, τα συστήματα αυτά είναι τόσο τεράστια που μπορούν να παραμείνουν κάπως σε ισορροπία ακόμη και όταν οι θερμοκρασίες αυξάνονται. Αλλά μόνο μέχρι ενός σημείου. Όταν θερμανθεί ο πλανήτης πέρα από ορισμένα επίπεδα, αυτή η ισορροπία μπορεί να χαθεί. Παρακάτω θα δείτε μερικές από τις επιπτώσεις:
Μαζικός θάνατος των κοραλλιογενών υφάλων: Η λεύκανση των κοραλλιών δεν είναι απαραίτητα κακή. Η υπερβολική θερμότητα στο νερό αναγκάζει τα κοράλλια να αποβάλλουν τη συμβιωτική άλγη που ζει μέσα στους ιστούς τους. Εάν οι συνθήκες βελτιωθούν, μπορούν να επιβιώσουν από αυτή τη λεύκανση.
Με τον καιρό, οι ύφαλοι αυτοί μπορούν να ανακάμψουν. Καθώς ο κόσμος θερμαίνεται, όμως, η περιστασιακή λεύκανση μετατρέπεται σε τακτική λεύκανση. Η ήπια λεύκανση γίνεται σοβαρή λεύκανση.
Οι τελευταίες προβλέψεις των επιστημόνων είναι δυσοίωνες. Ακόμη και αν η ανθρωπότητα κινηθεί γρήγορα για να περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη, το 70-90% των σημερινών κοραλλιών που χτίζουν υφάλους θα μπορούσε να πεθάνει τις επόμενες δεκαετίες. Ένας ύφαλος μπορεί να φαίνεται υγιής μέχρι τα κοράλλια του να αρχίσουν να λευκαίνουν και να πεθαίνουν.
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα κοράλλια που δημιουργούν υφάλους θα εξαφανιστούν. Τα πιο ανθεκτικά μπορεί να επιβιώσουν σε θύλακες. Αλλά τα ζωντανά οικοσυστήματα που υποστηρίζουν αυτά τα πλάσματα θα είναι αγνώριστα.
Απότομη απόψυξη του μόνιμου πάγου: Στο έδαφος κάτω από τα ψυχρά μέρη του πλανήτη, τα συσσωρευμένα υπολείμματα φυτών και ζώων που έχουν πεθάνει εδώ και καιρό περιέχουν πολύ άνθρακα, περίπου διπλάσια ποσότητα από αυτή που υπάρχει σήμερα στην ατμόσφαιρα. Καθώς η θερμότητα, οι πυρκαγιές και οι βροχές ξεπαγώνουν και αποσταθεροποιούν το παγωμένο έδαφος, τα μικρόβια πιάνουν δουλειά, μετατρέποντας αυτόν τον άνθρακα σε διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο. Αυτά τα αέρια του θερμοκηπίου επιδεινώνουν τη ζέστη, τη φωτιά και τη βροχή, γεγονός που εντείνει την απόψυξη.
Κατάρρευση των πάγων της Γροιλανδίας: Τα κολοσσιαία στρώματα πάγου που καλύπτουν τους πόλους της Γης δεν λιώνουν με τον τρόπο που λιώνει ένα παγάκι. Λόγω του μεγέθους και της γεωμετρικής πολυπλοκότητάς τους, μια σειρά παραγόντων διαμορφώνουν το πόσο γρήγορα οι πάγοι χάνουν τον όγκο τους και προσθέτουν στην άνοδο της στάθμης των ωκεανών.
Μεταξύ αυτών των παραγόντων, οι επιστήμονες ανησυχούν ιδιαίτερα για εκείνους που θα μπορούσαν να αρχίσουν να τρέφονται από μόνοι τους, προκαλώντας την επιτάχυνση του λιωσίματος με τρόπο που θα ήταν πολύ δύσκολο να σταματήσει.
Στη Γροιλανδία, το θέμα είναι το υψόμετρο. Καθώς η επιφάνεια του πάγου χάνει ύψος, όλο και μεγαλύτερο μέρος του βρίσκεται σε μεγαλύτερο υψόμετρο, εκτεθειμένο στον θερμότερο αέρα. Αυτό τον κάνει να λιώνει ακόμη πιο γρήγορα.
Διάσπαση των πάγων της Δυτικής Ανταρκτικής: Στην άλλη άκρη του κόσμου από τη Γροιλανδία, οι πάγοι της δυτικής Ανταρκτικής απειλούνται λιγότερο από τον θερμό αέρα παρά από το θερμό νερό.
Πολλοί παγετώνες της Δυτικής Ανταρκτικής εκβάλλουν στη θάλασσα, πράγμα που σημαίνει ότι η κάτω πλευρά τους είναι εκτεθειμένη σε συνεχή κολύμβηση από τα ωκεάνια ρεύματα. Καθώς τα νερά θερμαίνονται, αυτές οι πλωτές παγοκρηπίδες λιώνουν και αποδυναμώνονται από κάτω, ιδίως εκεί όπου βρίσκονται στον πυθμένα της θάλασσας. Όπως ένας χορευτής που κρατάει μια δύσκολη πόζα, η παγοκρηπίδα αρχίζει να χάνει τα πατήματά της. Με λιγότερους πλωτούς πάγους να την συγκρατούν, περισσότερος πάγος από το εσωτερικό της ηπείρου θα γλιστρούσε στον ωκεανό. Τελικά, ο πάγος στην άκρη του νερού μπορεί να μην μπορεί να υποστηρίξει το βάρος του και να σπάσει σε κομμάτια.
Από άρθρο του κ. Γιάννη Κουτρουμπή
Δέκα μέτρα για τον κλιματικό στόχο του 2030
Τις δυνάμεις του με 75 φορείς ενώνει ο δήμος Αθηναίων με στόχο να μειώσει κατά 80% τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030.
- Κάλυψη του 88% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας του δήμου από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
- Ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων ώστε τουλάχιστον το 34% να έχει ενεργειακή κλάση Β ή υψηλότερη.
- Μείωση της κυκλοφορίας αυτοκινήτων και μοτοσικλετών εντός του δήμου και ενεργή στήριξη της πεζής κίνησης, του ποδηλάτου, των καθαρών Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και της δημοτικής συγκοινωνίας, καθώς και χώρων παιχνιδιού και επικοινωνίας ΜΜΜ.
- Αύξηση της ανακύκλωσης και της κομποστοποίησης, δράσεις πρόληψης για τη μείωση των απορριμμάτων τροφίμων κατά 30% σε σύγκριση με το 2019 και ενίσχυση της κυκλικής οικονομίας.
- Φύτευση περισσότερων των 35.000 δέντρων μέχρι το 2030. Ενεργή πολιτική για πράσινες και γαλάζιες υποδομές και αποκατάσταση του 20% της φύσης στην πόλη. Ψηφιακή καταγραφή όλων των δέντρων και διαχείρισή τους με βάση δεδομένα. Τήρηση νέου Κανονισμού για Πράσινες Υποδομές.
- Ολοκληρωμένη στρατηγική διαχείρισης των υδάτων για αποφυγή πλημμύρας και δροσισμό της πόλης, με έμφαση σε πράσινες υποδομές για επανάχρηση και απορρόφηση από το έδαφος, ανάδειξη του νερού στην πόλη, αποκατάσταση δρόμων νερού, μείωση της κατανάλωσης νερού από το δίκτυο και εξοικονόμηση ενέργειας.
- Δημιουργία διαδρόμων για τον δροσισμό της πόλης, αποκατάσταση όσο είναι δυνατόν του μικροκλίματος, αντιμετώπιση του φαινομένου της αστικής θερμικής νησίδας.
- Δημιουργία αποθέματος δημοτικής κατοικίας με κτίρια σχεδόν μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης και συμμετοχή του δήμου για την ενεργειακή αναβάθμιση πολυκατοικιών και γειτονιών.
- Ενίσχυση της πράσινης, βιώσιμης και κυκλικής οικονομίας, δημιουργία θέσεων εργασίας, ενίσχυση έρευνας, εκπαίδευσης και κατάρτισης.
- Θέσπιση κοινωνικής πολιτικής για την αντιμετώπιση των κλιματικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων της πόλης με συνεκτικό και δίκαιο τρόπο.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
