Η Ένωση της Οξφόρδης φιλοξένησε μια ιστορική συζήτηση υπό τον τίτλο «Αυτό το Σώμα πιστεύει ότι το Ισραήλ είναι ένα κράτος απαρτχάιντ υπεύθυνο για γενοκτονία» που ήταν αποτέλεσμα ψηφοφορίας, στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Παρ’ όλο που η συγκλονιστική ομιλία της Παλαιστίνιας Σούζαν Αμπουλχάουα υπάρχει στο διαδίκτυο, το Περίπτερο Ιδεών την αναδημοσιεύει εκτιμώντας την αξία της.
Στ. Ελλ.
Αναφερόμενος στο τι πρέπει να γίνει με τους αυτόχθονες κατοίκους της γης, ο Chaim Weizmann, Ρωσοεβραίος, είπε στο Παγκόσμιο Σιωνιστικό Συνέδριο το 1921 ότι οι Παλαιστίνιοι είναι όμοιοι με «τους βράχους της Ιουδαίας, εμπόδια που πρέπει να καθαριστούν σε ένα δύσκολο μονοπάτι». Ο David Gruen, Πολωνοεβραίος ο οποίος άλλαξε το όνομά του σε David Ben Gurion για να ακούγεται σχετικός με την περιοχή, δήλωσε «πρέπει να εκδιώξουμε τους Άραβες και να πάρουμε τα μέρη τους».
Υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες συζητήσεις μεταξύ των πρώτων σιωνιστών που σχεδίασαν και εφάρμοσαν τον βίαιο αποικισμό της Παλαιστίνης και την εξόντωση των ιθαγενών της. Αλλά ήταν μόνο εν μέρει επιτυχείς, δολοφονώντας ή εκκαθαρίζοντας εθνοτικά το 80% των Παλαιστινίων, πράγμα που σήμαινε ότι το 20% από εμάς παρέμεινε ένα διαρκές εμπόδιο στις αποικιακές φαντασιώσεις τους, οι οποίες έγιναν το αντικείμενο των εμμονών τους στις δεκαετίες που ακολούθησαν, ειδικά μετά την κατάκτηση αυτού που απέμεινε από την Παλαιστίνη το 1967.
Οι Σιωνιστές θρήνησαν για την παρουσία μας και συζήτησαν δημόσια σε όλους τους κύκλους – πολιτικούς, ακαδημαϊκούς, κοινωνικούς και πολιτιστικούς – σχετικά με το τι να κάνουν με μας. Τι να κάνουν για το ποσοστό γεννήσεων των Παλαιστινίων, για τα μωρά μας, τα οποία τα ονομάζουν «δημογραφική απειλή»!
Ο Μπένι Μόρις εξέφρασε κάποτε τη λύπη του που ο Μπεν Γκουριόν «δεν ολοκλήρωσε τη δουλειά», να μας ξεφορτωθεί όλους, κάτι που θα απέτρεπε αυτό που αποκαλούν «αραβικό πρόβλημα». Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, Πολωνοεβραίος του οποίου το πραγματικό όνομα είναι Μπέντζαμιν Μιλαϊκόφσκι, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης στην πλατεία Τιενανμέν το 1989 θρήνησε για μια χαμένη ευκαιρία να εκδιώξει μεγάλα τμήματα του παλαιστινιακού πληθυσμού «ενώ η παγκόσμια προσοχή ήταν στραμμένη στην Κίνα».
Μερικές από τις διατυπωμένες λύσεις τους για την ενόχληση που τους προκαλεί η ύπαρξη μας περιλαμβάνουν την πολιτική «σπάστε τα κόκαλά τους» στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, με εντολή του Yitzhak Rubitzov, ενός Ουκρανοεβραίου που κι αυτός άλλαξε το όνομά του σε Yitzhak Rabin (για τους ίδιους λόγους).
Αυτή η φρικτή πολιτική που σακάτεψε γενιές Παλαιστινίων δεν κατάφερε να μας κάνει να φύγουμε. Και απογοητευμένοι από την ανθεκτικότητα των Παλαιστινίων, ξεκίνησαν μια νέα συζήτηση, ειδικά μετά την ανακάλυψη ενός τεράστιου κοιτάσματος φυσικού αερίου στα ανοικτά των ακτών της Βόρειας Γάζας αξίας τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτή η νέα συζήτηση απηχεί τα λόγια του συνταγματάρχη Efraim Eitan, ο οποίος το 2004 είπε «πρέπει να τους σκοτώσουμε όλους». Και ο Aaron Sofer, ένας ισραηλινός αποκαλούμενος πνευματικός και πολιτικός σύμβουλος, επέμεινε το 2018 ότι «πρέπει να σκοτώσουμε και να σκοτώσουμε και να σκοτώσουμε. Όλη μέρα, κάθε μέρα»!
Αναστολή λογικής
Όταν ήμουν στη Γάζα, είδα ένα μικρό αγόρι όχι περισσότερο από 9 ετών, του οποίου τα χέρια και μέρος του προσώπου του είχαν ανατιναχθεί από ένα παγιδευμένο με εκρηκτικά κουτί τροφίμων που οι στρατιώτες είχαν αφήσει φεύγοντας για τα πεινασμένα παιδιά της Γάζας. Αργότερα έμαθα ότι είχαν αφήσει και δηλητηριασμένα τρόφιμα για τους ανθρώπους στη Shuja’iyya, και στη δεκαετία του 1980 και του 1990, οι ισραηλινοί στρατιώτες είχαν αφήσει παγιδευμένα παιχνίδια στο νότιο Λίβανο που εξερράγησαν όταν ενθουσιασμένα παιδιά τα σήκωσαν ανυποψίαστα.
Το κακό που κάνουν είναι διαβολικό, και όμως, περιμένουν από εσάς να πιστέψετε ότι είναι τα θύματα. Επικαλούμενοι το ολοκαύτωμα της Ευρώπης και κραυγάζοντας για αντισημιτισμό, περιμένουν από εσάς να αναστείλετε τη θεμελιώδη ανθρώπινη λογική για να πιστέψετε ότι η καθημερινή δολοφονία παιδιών από τους σκοπευτές-εκτελεστές και οι βομβαρδισμοί ολόκληρων γειτονιών που θάβουν ζωντανές οικογένειες και εξαλείφουν ολόκληρες γραμμές αίματος, είναι αυτοάμυνα.
Θέλουν να πιστέψετε ότι ένας άνθρωπος που δεν είχε φάει τίποτα για πάνω από 72 ώρες, που συνέχισε να πολεμά ακόμα και όταν το μόνο που είχε ήταν ένα λειτουργικό χέρι (σημ. εννοεί τον Σινουάρ), ότι αυτός ο άνθρωπος υποκινήθηκε από κάποια έμφυτη αγριότητα και παράλογο μίσος ή ζήλια για τους Εβραίους, παρά από την αδάμαστη λαχτάρα να δει τον λαό του ελεύθερο στην πατρίδα του.
Είναι σαφές για μένα ότι δεν είμαστε εδώ για να συζητήσουμε αν το Ισραήλ είναι ένα απαρτχάιντ ή ένα γενοκτονικό κράτος. Αυτή η συζήτηση αφορά τελικά την αξία των παλαιστινιακών ζωών, την αξία των σχολείων μας, των ερευνητικών μας κέντρων, των βιβλίων μας, της τέχνης και των ονείρων μας, την αξία των σπιτιών που δουλέψαμε όλη μας τη ζωή για να χτίσουμε και τα οποία περιέχουν τις αναμνήσεις γενεών, την αξία της ανθρωπιάς μας και της ελεύθερης βούλησής μας, των σωμάτων μας και των φιλοδοξιών μας.
Αν οι ρόλοι αντιστρέφονταν…
Αν οι Παλαιστίνιοι είχαν περάσει τις τελευταίες οκτώ δεκαετίες κλέβοντας εβραϊκά σπίτια, εκδιώκοντας, καταπιέζοντας, φυλακίζοντας, δηλητηριάζοντας, βασανίζοντας, βιάζοντας και σκοτώνοντας (Εβραίους)…
Αν οι Παλαιστίνιοι είχαν σκοτώσει περίπου 300.000 Εβραίους σε ένα χρόνο, σημάδευαν με τα όπλα τους δημοσιογράφους τους, τους στοχαστές τους, τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, τους αθλητές τους, τους καλλιτέχνες τους…
Αν βομβάρδιζαν κάθε ισραηλινό νοσοκομείο, πανεπιστήμιο, βιβλιοθήκη, μουσείο, πολιτιστικό κέντρο, συναγωγή και ταυτόχρονα έστηναν μια εξέδρα παρατήρησης όπου οι άνθρωποι θα έρχονταν να παρακολουθήσουν τη σφαγή σαν τουριστικό αξιοθέατο…
Αν οι Παλαιστίνιοι τούς είχαν περικυκλώσει κατά εκατοντάδες χιλιάδες σε πρόχειρες σκηνές, τους βομβάρδιζαν στις λεγόμενες ασφαλείς ζώνες, τους έκαιγαν ζωντανούς, έκοβαν τα τρόφιμα, το νερό και τα φάρμακά τους…
Αν οι Παλαιστίνιοι έκαναν τα Εβραιόπουλα να περιφέρονται ξυπόλητα με άδειες κατσαρόλες, τα ανάγκαζαν να μαζέψουν τις σάρκες των γονιών τους σε πλαστικές σακούλες, τα ανάγκαζαν να θάψουν τα αδέλφια, τα ξαδέρφια και τους φίλους τους, τα ανάγκαζαν να βγουν κρυφά από τις σκηνές τους στη μέση της νύχτας για να κοιμηθούν στους τάφους των γονιών τους, αν τα έκαναν να προσεύχονται για να πεθάνουν μόνο και μόνο για να ενωθούν με τις οικογένειές τους και να μην είναι πια μόνα σε αυτόν τον τρομερό κόσμο, και τα τρομοκρατούσαν τόσο ολοκληρωτικά ώστε τα παιδιά να χάνουν τα μαλλιά τους, να χάνουν τη μνήμη τους, να χάνουν το μυαλό τους και σε ηλικία 4 και 5 ετών να πεθαίνουν από καρδιακές προσβολές…
Αν αναγκάζαμε χωρίς οίκτο τα μωρά τους στην εντατική να πεθαίνουν μόνα τους σε νοσοκομειακά κρεβάτια, κλαίγοντας μέχρι του σημείου να μην μπορούν να κλάψουν άλλο, να πεθαίνουν και να αποσυντίθενται στο ίδιο σημείο…
Αν οι Παλαιστίνιοι χρησιμοποιούσαν φορτηγά βοήθειας από αλεύρι σίτου για να δελεάζουν τους πεινασμένους Εβραίους και μετά να ανοίγουν πυρ εναντίον τους όταν συγκεντρώνονταν για να συλλέξουν το ψωμί μιας μέρας…
Αν οι Παλαιστίνιοι επέτρεπαν τελικά την παράδοση φαγητού σε ένα καταφύγιο με πεινασμένους Εβραίους και μετά έβαζαν φωτιά σε ολόκληρο το καταφύγιο και το φορτηγό βοήθειας πριν κάποιος μπορέσει να δοκιμάσει το φαγητό…
Αν ένας Παλαιστίνιος ελεύθερος σκοπευτής καυχιόταν ότι σημάδεψε και συνέτριψε τα γόνατα 42 Εβραίων σε μια μέρα, όπως έκανε ένας Ισραηλινός στρατιώτης το 2019…
Αν ένας Παλαιστίνιος παραδεχόταν στο CNN ότι έπεσε πάνω σε εκατοντάδες Εβραίους με το τανκ του, με τη λιωμένη σάρκα τους να κρέμεται από τις ερπύστριες των τανκς…
Αν Παλαιστίνιοι βίαζαν συστηματικά Εβραίους γιατρούς, ασθενείς και άλλους αιχμαλώτους με καυτές μεταλλικές ράβδους, οδοντωτά και ηλεκτροφόρα ραβδιά και πυροσβεστήρες, μερικές φορές τους βίαζαν μέχρι θανάτου, όπως συνέβη με τον Δρ. Adnan al-Bursh και άλλους…
Εάν Εβραίες γυναίκες αναγκάζονταν να γεννήσουν μέσα στη βρωμιά, να κάνουν καισαρικές τομές ή ακρωτηριασμούς ποδιών χωρίς αναισθησία…
Αν εξοντώναμε τα παιδιά τους και διακοσμούσαμε τα τανκς μας με τα παιχνίδια τους…
Αν σκοτώναμε ή εκτοπίζαμε τις γυναίκες τους και ποζάραμε με τα εσώρουχά τους…
Αν ο κόσμος παρακολουθούσε τη ζωντανή μετάδοση της συστηματικής εξόντωσης των Εβραίων σε πραγματικό χρόνο, δεν θα υπήρχε καμία συζήτηση για το αν αυτό συνιστά τρομοκρατία ή γενοκτονία.
Οι πιο άθλιοι
Και όμως, δύο Παλαιστίνιοι – εγώ και ο Mohammad el-Kurd – εμφανιστήκαμε εδώ για να κάνουμε ακριβώς αυτό, υπομένοντας την ταπείνωση να συζητάμε για εκείνους που πιστεύουν ότι οι μόνες επιλογές ζωής μας πρέπει να είναι να εγκαταλείψουμε την πατρίδα μας, να υποταχθούμε στην υπεροχή τους ή να πεθάνουμε ευγενικά και ήσυχα.
Αλλά θα ήταν λάθος να νομίζετε ότι ήρθα για να σας πείσω για οτιδήποτε. Το ψήφισμα της Βουλής, αν και καλοπροαίρετο και εκτιμημένο, έχει μικρή σημασία εν μέσω αυτού του ολοκαυτώματος της εποχής μας.
Ήρθα στο πνεύμα του Malcolm X και του Jimmy Baldwin, οι οποίοι και οι δύο στάθηκαν εδώ και στο Cambridge πριν γεννηθώ, αντιμετωπίζοντας καλοντυμένα και γλυκομίλητα τέρατα που έτρεφαν τις ίδιες ρατσιστικές ιδεολογίες με τον Σιωνισμό – αυτές τις έννοιες του δικαιώματος και του προνομίου, του να είσαι θεϊκά ευνοημένος, ευλογημένος ή επιλεγμένος.
Είμαι εδώ για χάρη της ιστορίας. Να μιλήσω σε γενιές που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα και για το χρονικό αυτής της εξαιρετικής εποχής όπου νομιμοποιείται ο σαρωτικός βομβαρδισμός ανυπεράσπιστων αυτόχθονων κοινωνιών.
Είμαι εδώ για τις γιαγιάδες μου, οι οποίες πέθαναν και οι δύο ως απένταροι πρόσφυγες, ενώ ξένοι Εβραίοι ζούσαν στα κλεμμένα σπίτια τους.
Και ήρθα επίσης για να μιλήσω απευθείας με τους Σιωνιστές εδώ και παντού.
Σας αφήσαμε να μπείτε στα σπίτια μας όταν οι χώρες σας προσπάθησαν να σας δολοφονήσουν και όλοι οι άλλοι σας έδιωξαν. Σας ταΐσαμε και σας ντύσαμε, σας δώσαμε καταφύγιο και μοιραστήκαμε μαζί σας τη γενναιοδωρία της γης μας, και όταν ήρθε η ώρα, μας διώξατε από τα σπίτια και την πατρίδα μας, μας σκοτώσατε και ληστέψατε και κάψατε και λεηλατήσατε τις ζωές μας.
Κρεουργήσατε τις καρδιές μας επειδή είναι ξεκάθαρο ότι δεν ξέρετε πώς να ζείτε στον κόσμο χωρίς να κυριαρχείτε στους άλλους.
Έχετε ξεπεράσει όλες τις γραμμές και έχετε εκθρέψει τις πιο άθλιες από τις ανθρώπινες παρορμήσεις, αλλά ο κόσμος επιτέλους βλέπει τον τρόμο που έχουμε υποστεί στα χέρια σας για τόσο πολύ καιρό, και βλέπει την πραγματικότητα, του ποιοι είστε, ποιοι ήσασταν πάντα.
Παρακολουθούν οι άνθρωποι με απόλυτη έκπληξη το σαδισμό, την απόλαυση, τη χαρά και την ευχαρίστηση με την οποία διεξάγετε, παρακολουθείτε και επευφημείτε τις καθημερινές λεπτομέρειες της σύνθλιψης του σώματός μας, του μυαλού μας, του μέλλοντος μας και του παρελθόντος μας.
Είστε ξένοι εδώ
Αλλά δεν έχει σημασία τι συμβαίνει από δω και πέρα, ανεξάρτητα από τα παραμύθια που λέτε στον εαυτό σας και λέτε και στον κόσμο, γιατί ποτέ δεν θα ανήκετε πραγματικά σε αυτή τη γη. Ποτέ δεν θα καταλάβετε την ιερότητα των ελαιόδεντρων, τα οποία κόβετε και καίτε εδώ και δεκαετίες μόνο και μόνο για να μας παρενοχλείτε και να ραγίζετε τις καρδιές μας λίγο περισσότερο. Κανείς ντόπιος σε αυτή τη γη δεν θα τολμούσε να κάνει κάτι τέτοιο στις ελιές.
Κανείς που ανήκει σε αυτή την περιοχή δεν θα βομβάρδιζε ποτέ ή θα κατέστρεφε τέτοια αρχαία κληρονομιά όπως το Baalbek ή το Bittir, ή θα κατέστρεφε αρχαία νεκροταφεία όπως καταστρέφετε τα δικά μας, όπως το αγγλικανικό νεκροταφείο στην Ιερουσαλήμ ή τον τόπο αναπαύσεως των αρχαίων μουσουλμάνων λογίων και πολεμιστών στο Maamanillah. Εκείνοι που προέρχονται απ’ αυτή τη γη δεν βεβηλώνουν τους νεκρούς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η οικογένειά μου για αιώνες ήταν οι φροντιστές του εβραϊκού νεκροταφείου στο Όρος των Ελαιών, ως έργο πίστης και φροντίδας για αυτό που γνωρίζουμε ότι είναι μέρος της καταγωγής και της ιστορίας μας.
Οι πρόγονοί σας θα είναι για πάντα θαμμένοι στις πραγματικές πατρίδες σας, την Πολωνία, την Ουκρανία και αλλού, σε όλο τον κόσμο από όπου ήρθατε. Οι μύθοι και η λαογραφία του τόπου θα είναι πάντα ξένα σε εσάς.
Ποτέ δεν θα «διαβάσετε» την ενδυματολογική γλώσσα των μακριών ρούχων που φοράμε, που ξεπήδησαν από τη γη μέσω των προγόνων μας κατά τη διάρκεια των αιώνων. Κάθε μοτίβου, σχεδίου και πρότυπου που μιλάει για τα μυστικά της τοπικής παράδοσης, της χλωρίδας, των πτηνών, των ποταμών και της άγριας ζωής.
Αυτά που οι κτηματομεσίτες σας αποκαλούν στις ακριβές καταχωρήσεις τους «γοητεία των παλιών αραβικών σπιτιών» θα κρατούν πάντα στις πέτρες τους τις ιστορίες και τις αναμνήσεις των προγόνων μας που τα έχτισαν. Οι αρχαίες φωτογραφίες και οι ζωγραφιές της γης δεν θα σας χωρέσουν ποτέ.
Ποτέ δεν θα μάθετε πώς αισθάνεσαι όταν σε αγαπούν και σε υποστηρίζουν εκείνοι που δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από εσένα και στην πραγματικότητα τα πάντα να χάσουν.
Ποτέ δεν θα γνωρίσετε το συναίσθημα των μαζών σε όλο τον κόσμο που ξεχύνονται στους δρόμους και τα στάδια για να ψάλλουν και να τραγουδούν για την ελευθερία σας. Και δεν είναι επειδή είστε Εβραίοι, όπως προσπαθείτε να κάνετε τον κόσμο να πιστέψει, αλλά επειδή είστε διεφθαρμένοι βίαιοι αποικιοκράτες που νομίζετε ότι η εβραϊκότητα σας σας δίνει δικαιώματα στο σπίτι που ο παππούς μου και τα αδέλφια του έχτισαν με τα χέρια τους σε εδάφη που ήταν στην οικογένειά μας για αιώνες. Είναι επειδή ο Σιωνισμός είναι μια μάστιγα για τον Ιουδαϊσμό, ένα κρακ για την ανθρωπότητα.
Είμαστε το χώμα
Μπορείτε να αλλάξετε τα ονόματά σας για να ακούγονται πιο σχετικά με την περιοχή και μπορείτε να προσποιηθείτε ότι τα φαλάφελ και το χούμους και το ζαατάρ είναι οι αρχαίες κουζίνες σας, αλλά στις εσοχές της ύπαρξής σας θα αισθάνεστε πάντα το τσίμπημα αυτής της επικής πλαστογραφίας και κλοπής, γι’ αυτό ακόμη και οι ζωγραφιές των παιδιών μας κρεμασμένες στους τοίχους του ΟΗΕ ή σε νοσοκομειακούς θαλάμους στέλνουν τους ηγέτες και τους δικηγόρους σας σε υστερικές καταρρεύσεις.
Δεν θα μας σβήσετε, ανεξάρτητα από το πόσους από εμάς σκοτώνετε και σκοτώνετε και σκοτώνετε, όλη μέρα, κάθε μέρα. Δεν είμαστε οι βράχοι που ο Chaim Weizmann πίστευε ότι θα μπορούσατε να καθαρίσετε από τη γη. Είμαστε το ίδιο το χώμα της.
Είμαστε τα ποτάμια της και τα δέντρα της και οι ιστορίες της, επειδή όλα αυτά γαλουχήθηκαν από τα σώματά μας και τις ζωές μας για χιλιετίες συνεχούς, αδιάκοπης κατοίκησης αυτού του κομματιού γης μεταξύ του Ιορδάνη και των υδάτων της Μεσογείου, από τους Χαναναίους μας, τους Εβραίους μας, τους Φιλισταίους μας και τους Φοίνικες προγόνους μας μέχρι όλους τους κατακτητές ή προσκυνητές που έρχονταν και έφευγαν, που παντρεύτηκαν ή βίασαν, αγάπησαν, υποδούλωσαν, αλλαξοπίστησαν, εγκαταστάθηκαν ή προσευχήθηκαν στη γη μας, αφήνοντας κομμάτια του εαυτού τους στα σώματα μας και την κληρονομιά μας.
Οι μυθικές, ταραχώδεις ιστορίες αυτής της γης είναι κυριολεκτικά στο DNA μας. Δεν μπορείτε να σκοτώνετε ή να κάνετε έτσι προπαγάνδα, ανεξάρτητα από την τεχνολογία θανάτου που χρησιμοποιείτε ή τα οπλοστάσια του Χόλιγουντ και των τραστ των μέσων ενημέρωσης που διαθέτετε.
Κάποια μέρα, η ατιμωρησία και η αλαζονεία σας θα τελειώσουν. Η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη· θα αποκατασταθεί η πολυθρησκευτική, πολυεθνική πλουραλιστική δόξα της∙ θα αποκαταστήσουμε και θα επεκτείνουμε τα τρένα που εκτελούν δρομολόγια από το Κάιρο προς τη Γάζα, την Ιερουσαλήμ, τη Χάιφα, την Τρίπολη, τη Βηρυτό, τη Δαμασκό, το Αμάν, το Κουβέιτ, τη Σαναά και ούτω καθεξής· θα βάλουμε τέλος στη σιωνιστική αμερικανική πολεμική μηχανή της κυριαρχίας, της επέκτασης, της εξόρυξης, της ρύπανσης και της λεηλασίας.
Και εσείς ή θα φύγετε ή θα μάθετε τελικά να ζείτε με τους άλλους ως ίσοι.
