Ότι κάτι έτρεχε με τον ξαφνικό θάνατο Αραφάτ ήταν ολοφάνερο από τότε και χωρίς ίχνος συνομωσιολογικής διάθεσης.
Αιφνίδια ασθένεια και κυρίως αιφνίδια κατάπτωση, επιδείνωση και θάνατος και -κυρίως- χωρίς κανείς να μπορεί να πει ακριβώς από ποια αιτία. Η δε επιλογή να νοσηλευτεί στη Γαλλία ίσως δεν ήταν η επιτυχέστερη των επιλογών με βάση τις ιδιαίτερες σχέσεις της Γαλλίας με το Ισραήλ. Αν το πολώνιο-210 ήταν η μέθοδος της δολοφονίας του, τότε δεν έχουμε απλώς την απόδειξη ότι δολοφονήθηκε -αυτό είναι το λιγότερο- έχουμε μάλλον την απόδειξη ότι οι «θεράποντες» του Παλαιστίνιου ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ απλώς συμμετείχαν στο παιχνίδι των μυστικών υπηρεσιών και της συγκάλυψης μιας ακόμη δολοφονίας από τους εγκληματίες του Ισραηλινού κράτους.
Στην περίπτωση του Ρώσου πράκτορα Λιτβινένκο που είχε αυτομολήσει στη Βρετανία ο εντοπισμός και η αποκάλυψη της αιτίας της αιφνίδιας κατάρρευσης της υγείας του ήταν ταχύτατη, και ήρθε μόλις την επομένη από το θάνατό του. Στη περίπτωση του Αραφάτ, για το πολώνιο-210 χρειάστηκαν 8 ολόκληρα χρόνια! Στην περίπτωση Λιτβινένκο ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων εντός κι εκτός Βρετανίας αν και επρόκειτο για απλό αξιωματούχο που κόντραρε τον Πούτιν, και διεξήχθη ενδελεχής έρευνα για το πώς και ποιος εκτέλεσε τη δολοφονία του. Στην περίπτωση Αραφάτ όλες οι μεγάλες δυνάμεις και η λεγόμενη Διεθνής Κοινότητα απλώς σιώπησε μπροστά σε κάτι που είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας ενέργειας του Ισραήλ, ακριβώς γιατί φαινόταν να είναι ενέργεια του Ισραήλ, με ή χωρίς τη σύμπραξη άλλων στελεχών της ηγεσίας της Παλαιστινιακής Αρχής.
Μα πριν απ’ όλους, αν πρόκειται για το πολώνιο-210, τις μεγαλύτερες ευθύνες έχει η Γαλλία σε στρατιωτικό νοσοκομείο της οποίας νοσηλεύτηκε ο Παλαιστίνιος ηγέτης. Η πιθανότητα να μην εντοπίστηκε λόγω πλημμελούς έρευνας, δηλαδή από απλή παράλειψη, πρέπει να θεωρείται μηδενική, για την περίπτωση ενός προσώπου όπως ο Αραφάτ.
Το 2004 το Ισραήλ βρισκόταν ήδη σε μια πορεία έκτασης της επιθετικής του πολιτικής στην περιοχή,
με τη στήριξη τότε του Τζορτζ Μπους. Η εξουδετέρωση του Γιάσερ Αραφάτ από το προσκήνιο ήταν μια
από τις ενέργειες που θα ακολουθούσαν ο εμφύλιος στα παλαιστινιακά εδάφη, η ένταση του αποκλεισμού στη Γάζα μετά την ανάδειξη της Χαμάς, ο νέος πόλεμος στο Λίβανο, ο πόλεμος στη Γάζα, οι απειλές
κατά του Ιράν κλπ.
Στην περίπτωση του Ρώσου πράκτορα Λιτβινένκο που είχε αυτομολήσει στη Βρετανία ο εντοπισμός και η αποκάλυψη της αιτίας της αιφνίδιας κατάρρευσης της υγείας του ήταν ταχύτατη, και ήρθε μόλις την επομένη από το θάνατό του. Στη περίπτωση του Αραφάτ, για το πολώνιο-210 χρειάστηκαν 8 ολόκληρα χρόνια! Στην περίπτωση Λιτβινένκο ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων εντός κι εκτός Βρετανίας αν και επρόκειτο για απλό αξιωματούχο που κόντραρε τον Πούτιν, και διεξήχθη ενδελεχής έρευνα για το πώς και ποιος εκτέλεσε τη δολοφονία του. Στην περίπτωση Αραφάτ όλες οι μεγάλες δυνάμεις και η λεγόμενη Διεθνής Κοινότητα απλώς σιώπησε μπροστά σε κάτι που είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας ενέργειας του Ισραήλ, ακριβώς γιατί φαινόταν να είναι ενέργεια του Ισραήλ, με ή χωρίς τη σύμπραξη άλλων στελεχών της ηγεσίας της Παλαιστινιακής Αρχής.
Μα πριν απ’ όλους, αν πρόκειται για το πολώνιο-210, τις μεγαλύτερες ευθύνες έχει η Γαλλία σε στρατιωτικό νοσοκομείο της οποίας νοσηλεύτηκε ο Παλαιστίνιος ηγέτης. Η πιθανότητα να μην εντοπίστηκε λόγω πλημμελούς έρευνας, δηλαδή από απλή παράλειψη, πρέπει να θεωρείται μηδενική, για την περίπτωση ενός προσώπου όπως ο Αραφάτ.
Το 2004 το Ισραήλ βρισκόταν ήδη σε μια πορεία έκτασης της επιθετικής του πολιτικής στην περιοχή,
με τη στήριξη τότε του Τζορτζ Μπους. Η εξουδετέρωση του Γιάσερ Αραφάτ από το προσκήνιο ήταν μια
από τις ενέργειες που θα ακολουθούσαν ο εμφύλιος στα παλαιστινιακά εδάφη, η ένταση του αποκλεισμού στη Γάζα μετά την ανάδειξη της Χαμάς, ο νέος πόλεμος στο Λίβανο, ο πόλεμος στη Γάζα, οι απειλές
κατά του Ιράν κλπ.
Γιώργος Τσίπρας
Σχόλια
