Η κοινωνία μας παρακολουθεί και μας κρίνει καθημερινά. Του Φίλιππου Βαμβουκάκη
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ βρίσκεται σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι για τη χώρα και για τον ίδιο! Δεν είναι κοινοτυπία, είναι η πραγματικότητα που τη βιώνει ο καθένας, που έρχεται σε άμεση επαφή με τον κόσμο, που αφουγκράζεται την κοινωνία! Ο πολίτης όσο βαθαίνει η κρίση, τόσο έχει περισσότερες απαιτήσεις από αυτούς που θέτουν θέματα ανατροπής και ζητήματα αλλαγής παραδείγματος!
Ένα είναι το σίγουρο: Η Αριστερά δεν θα μπορέσει να επιτελέσει την ιστορική της αποστολή, εάν η παρέμβασή της περιοριστεί στην εκτροφή εγωισμών, στην αγιοποίηση θεωρητικών συλλήψεων και στην επιβίωση των μηχανισμών αναπαραγωγής της διαφορετικότητάς της, θέτοντάς τα πάνω από την κοινωνία και το συμφέρον του λαού! Όταν η διαφοροποίηση γίνεται αυτοσκοπός δεν υπάρχει Αριστερά!
Είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε τη μάχη κρατώντας τη μπάλα μέσα στον αγωνιστικό χώρο και με ετοιμότητα λύσεων σε όλες τις δυνατές εξισώσεις! Ο λαός θα μας εγκαταλείψει, εάν εμείς μπροστά στα μεγάλα προβλήματα και τα ερωτήματα που τον ταλανίζουν, μπροστά στις πολιτικές που τον εξαθλιώνουν, προτάσσουμε τη δική μας αυταρέσκεια, τη μαζοχιστική ομφαλοσκόπηση, το παιχνίδι της παράλληλης πάσας, την τακτική της καθυστέρησης, ενώ μπορούμε να νικήσουμε! Η κοινωνία θα μας… αλλάξει τα φώτα!
Πίστη και αμφισβήτηση
Φαίνεται ότι στην Αριστερά είμαστε περισσότερο θρησκευόμενοι -πιστοί της δικής μας αλήθειας-, παρά αμφισβητίες και ερευνητές! Περισσότερο λατρεύουμε ιδεολογικά εργαστήρια, δοκιμαστικούς σωλήνες ευδοκίμησης εγκεφαλικών συλλήψεων, υπό ιδανικές, ελεγχόμενες συνθήκες, παρά τολμούμε τη διάχυση των ιδεών μας και την αξιολόγησή τους από την κοινωνία σε πραγματικό χρόνο! Είναι βολικό να ερμηνεύει κανείς την πραγματικότητα όπως τον συμφέρει, απομονώνοντας γεγονότα που ενισχύουν τη θεωρία και τα πιστεύω του, παρά να μπαίνει σε μια βασανιστική και επίπονη διεργασία, να θέτει σε δοκιμασία τις πεπατημένες και τα πιστεύω του, εμβαθύνοντας στις κοινωνικές διεργασίες αποδοχής τους ή μη.
Δεν είναι εύκολο πράγμα να απορρίπτεις το μέχρι τώρα εαυτό σου, τις μέχρι τώρα σταθερές, τις μέχρι τώρα συνήθειες και αυτοματισμούς. Από τη στιγμή που η Αριστερά έθεσε θέμα διακυβέρνησης της χώρας, σε οποιοδήποτε σχήμα και εάν αυτό προέκυπτε, ήταν φανερό ότι αυτό θα συνεπάγονταν αναταράξεις στον εσωτερικό ατομικό και κομματικό επίπεδο.
Μπροστά στο συνέδριο, μπροστά στα πολιτικά, κοινωνικά και ατομικά αδιέξοδα, η έννοια σύντροφος οφείλει ν’ αποκτήσει πραγματικό περιεχόμενο! Είμαστε εμείς που οφείλουμε, με τον τρόπο που συζητάμε, που συνεργαζόμαστε, που οργανώνουμε τις δράσεις μας, να εκπέμπουμε στην κοινωνία το διαφορετικό παράδειγμα και τις αξίες που εκπροσωπούμε. Η συλλογική κουλτούρα στην οποία πιστεύουμε, οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες που προτείνουμε, για την οργάνωση της πολιτείας και της κοινωνίας, οφείλουν να γίνουν το παράδειγμα και το βίωμα πρώτα απ’ όλα της δικής μας εσωτερικής ζωής!
Οι μεμονωμένες ιδεολογικοπολιτικές συλλογικότητες του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, οι συνιστώσες του, θα πρέπει -με συνειδητές πολιτικές αποφάσεις-, να συσσωματωθούν στο όλο, κατακτώντας μια νέα συλλογικότητα, πολλαπλασιάζοντας την κοινωνική του δυναμική και την πολιτική διείσδυση των ιδεών του, καθώς και την ιδεολογική-αξιακή-οραματική του αντίληψη, σε μεγάλο εύρος και βάθος της κοινωνίας. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η συνειδητή εγκατάλειψη των βολικών περιχαρακώσεων, της νοοτροπίας διαρκούς αναπαραγωγής πλασματικών διαφοροποιήσεων καθώς και η μεγέθυνσή τους.
Δημιούργημα της Ιστορίας
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι και αποτέλεσμα κοινωνικών διεργασιών, κοινωνικής θέλησης και των αδιεξόδων του κατεστημένου πολιτικού συστήματος! Είναι δηλαδή ένα δημιούργημα της Ιστορίας που ξεπερνάει το στενό πλαίσιο των εσωσυνιστωσιακών διεργασιών. Δεν προϋποθέτει αλλά ζητάει τη συναίνεσή τους συντεταγμένα, για να ανατραπούν οι κατεστημένοι όροι του εσωκομματικού και του ευρύτερου πολιτικού «παιχνιδιού». Η μετεξέλιξη μέσα στη δυναμική και τις απαιτήσεις που γεννάει η κρίση, είναι σχεδόν νομοτελειακή! Αντί, λοιπόν, να επιδιδόμαστε σε μάχες χαρακωμάτων, σπαταλώντας δυνάμεις σε μια άσκοπη εσωτερική μάχη, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την ιστορική ευκαιρία και πραγματικότητα και να διαμορφώσουμε ένα προωθητικό πλαίσιο συνεργασίας, εσωκομματικής δημοκρατίας, αποδοχής της πλειοψηφικής άποψης και απογραφειοκρατικοποίησης! Ποιον φοβόμαστε; Τα μέλη μας και τους εαυτούς μας; Την ιστορική ευκαιρία; Την κοινωνία και την ίδια την πραγματικότητα;
Η δημιουργία του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ των μελών, οφείλει συνειδητά να αναδείξει και να εμπιστευτεί νέες κοινωνικές δυνάμεις, νέα μέλη και στελέχη, μέσα από την ενεργή κοινωνία, που πιστεύουν στο εγχείρημα, που δρουν, που έχουν προτάσεις και σχέδιο. Οφείλουμε με τις αποφάσεις και την πολιτική μας πρακτική να δώσουμε την ευκαιρία στην κοινωνία να εκφραστεί, να μας εμπιστευτεί και να πυκνώσει τις γραμμές μας! Αυτό σημαίνει μια δυναμική αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων μέσα στο κόμμα! Το φοβόμαστε αυτό; Θέλουμε να το περιορίσουμε με τεχνητά μέσα;
Η κοινωνία μας παρακολουθεί και μας κρίνει καθημερινά! Εάν εμείς οι ίδιοι δεν λειτουργήσουμε συλλογικά και ατομικά όπως θεωρητικά εξαγγέλλουμε για την πολιτική, το δημόσιο τομέα, το δημόσιο βίο, την κοινωνία, τους θεσμούς και τον πολιτισμό, οι πολίτες θα μας γυρίσουν την πλάτη, γιατί θα φανούμε αναντίστοιχοι, με αυτά που πρεσβεύουμε! Θα είμαστε δηλαδή και εμείς σαν όλους τους άλλους!
Ο ριζοσπαστισμός κρίνεται από την καθημερινή συμπεριφορά και τις πράξεις! Το πραγματικά ριζοσπαστικό για την Αριστερά σήμερα, δεν είναι η μίζερη αναψηλάφηση και ανάδειξη των διαφορών, δεν είναι η δημιουργία των δικών μας ομάδων αριστερής «αλήθειας», αλλά η τόλμη ανάληψης ευθυνών, η επίπονη διεργασία κατάθεσης θέσεων και όχι μόνο καταγγελιών και προθέσεων!
Το συντηρητισμό της Αριστεράς εκπροσωπεί, σήμερα, η νοοτροπία της εκ του μακρόθεν παρατήρησης, ο φόβος της απώλειας του πάλλευκου πέπλου της αριστερής αγνότητας, η εγκατάλειψη της κοινωνίας στη μοίρα της, η εθελούσια περιθωριοποίηση, ο φόβος των αλλαγών!
* Ο Φίλιππος Βαμβουκάκης είναι Κοινωνικός επιστήμονας, τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, μέλος της γραμματείας της Ν.Ε. Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
