Του Γιώργου Γιαλούρη
Ας βάλουν πρόεδρο της δημοκρατίας απευθείας κάποιον από τους λαθρέμπορους και όχι τους υπαλλήλους τους, το πολιτικό προσωπικό δηλαδή που υποδύεται την κυβέρνηση διότι κυβέρνηση σε ένα προτεκτοράτο δεν υφίσταται, ένα μάτσο ορντινάντσες είναι των μαφιόζων και των ολιγαρχών, τα δικηγορικά γραφεία των οποίων τους γράφουν τα νομοσχέδια και τα στέλνουν με email σε αυτά τα τομάρια που ψηφίζουν λιγότεροι από τους μισούς Έλληνες και τα βάζουν σε μία Βουλή όπου κανείς αξιοπρεπής άνθρωπος δεν θα ήθελε να βρίσκεται, σε μία Βουλή που συγκαλύπτει εγκλήματα όπως αυτό των Τεμπών, όπως αυτό του Ιάσωνα, εκείνο το παιδί που το σκότωσε κάποιος ο οποίος δεν έχασε ούτε τον ύπνο του, ούτε το δίπλωμά του, όπως τα εγκλήματα των κουκουλοφόρων στην ακτοφυλακή που πετούν, πυροβολούν και τεμαχίζουν ανθρώπους, όπως τα εγκλήματα των μαστροπών, του θεοσεβούμενου Μίχου που σήκωνε εξαπτέρυγα βίαζε κι εξέδιδε ένα δωδεκάχρονο παιδί, πού είναι η λίστα μ’ εκείνα τα τριακόσια άτομα, δεν την μάθαμε ποτέ, όπως τα εγκλήματα των συμμοριών της Greek Mafia εντός της αστυνομίας που προστατεύει όλους τους παραπάνω αλλά όχι τους πολίτες, αφού οι πολίτες αντιμετωπίζονται ως εν δυνάμει εχθροί του συστήματος το οποίο προστατεύουν με νύχια και με δόντια τα μαντρόσκυλα της αστυνομίας και της δημοσιογραφίας ενώ καταστρέφονται μέρα τη μέρα η υγεία, η παιδεία και ο διαβρωμένος θεσμός της δικαιοσύνης, πού θα πας χωρίς δικαιοσύνη, πού θα πας με τα αίσχη της συγκάλυψης των Τεμπών, τέτοια αίσχη μόνο στα δικαστήρια δωσίλογων μετά την κατοχή ξαναείδαμε με όλα τα τέρατα, όλους τους μαυραγορίτες, τους εκβιαστές, τους βασανιστές, με όλα τα τέρατα που σκότωναν κόσμο και τους άρπαζαν την περιουσία να απαλλάσσονται λόγω αμφιβολιών, να μην εμφανίζονται στις δίκες και να αξιοποιούνται από το αστικό ελληνικό κράτος πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον εμφύλιο, αυτοί οι ιδεολογικοί επίγονοι των δωσίλογων μόνο που τώρα δεν στρέφονται ενάντια στους κομουνιστές στρέφονται εναντίων όλων εκτός κι αν ανήκεις κι εσύ στο ευρύ τους δίκτυο, αν «τα παίρνεις», διότι αν προσφέρεις υπηρεσίες μπορείς μέχρι και πρόεδρος της δημοκρατίας να γίνεις, φτάνει να μην έχεις τσίπα, να είσαι ένα κάθαρμα του κοινού ποινικού δικαίου, και βλέπει κανείς πια πώς απροκάλυπτα, δικαιοσύνη, πολιτική, δημοσιογραφία με τα α.ρ.δ.-άκια τους, αστυνομία και μαφία είναι ένα πράγμα, όλοι τους «έχουν» όλους, ο ένας πιάνει τον άλλον από τ’ @@, κι αν υπήρχε έστω κι ένα λεπτόνιο, ένα μποζόνιο, ή έστω ένα κουάρκ αξιοπρέπειας σ’ εκείνον τον τύπο με φάτσα τερι-έ που τρώει από μικρό με χρυσά κουτάλια και υποδύεται τον πρωθυπουργό, θα έσωνε την αξιοπρέπεια μίας ολόκληρης χώρας με την παραδοχή ότι το τρένο μετέφερε κοντραμπάντο των λαθρεμπόρων, «Είσαι τρελός; Θα καταστρέψεις την οικογένεια για ένα κωλότρενο;» θα τον επανέφερε στην τάξη η εθνική τσατσά, αυτή και όλο το σινάφι των ακροδεξιών κι ακροκεντρώων απάτριδων που ξεπουλούν τη χώρα, που χρηματοδοτούν γενοκτονίες, πολέμους, που ξεπουλούν τα πάντα για τα φράγκα, απατεώνες με τα χέρια βουτηγμένα στο αίμα, βαμπίρ που πίνουν ακόμη και το αίμα των εκατοντάδων χιλιάδων ακολούθων τους οι οποίοι τους το προσφέρουν απλόχερα και τους ψηφίζουν για να τσιμπολογούν και αυτοί τα ψίχουλα απ’ ό,τι περισσεύει απ’ αυτό το βουλιμικό και αηδιαστικό φαγοπότι μίας δράκας καθαρμάτων.
