Τι έδειξε η κινητοποίηση της Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στηΧαλκιδική. Του Νίκου Νούλα
Ως «δυναμική ενέργεια» ορίζεται στη Μηχανική η δυνατότητα ενός σώματος να παράξει έργο επειδή βρίσκεται εντός πεδίου δυνάμεων. Για παράδειγμα, ένα συσπειρωμένο ελατήριο βρίσκεται, λόγω της δύναμης που ασκείται πάνω του, σε κατάσταση μηδενικής κινητικής ενέργειας. Ή, άλλο παράδειγμα, μία πέτρα την οποία κρατά ένα χέρι σε ένα ορισμένο ύψος από το έδαφος βρίσκεται, επίσης, σε κατάσταση μηδενικής κινητικής ενέργειας. Και στις δύο προαναφερθείσες περιπτώσεις ενυπάρχει δυναμική ενέργεια, δηλαδή δυνατότητα παραγωγής έργου. Έτσι, η άρση του αιτίου που κρατά είτε το ελατήριο συμπιεσμένο είτε την πέτρα υψωμένη, οδηγεί στην απελευθέρωση κινητικής ενέργειας. Μάλιστα, όσο πιο συμπιεσμένο είναι το ελατήριο ή όσο πιο ψηλά βρίσκεται η πέτρα, τόσο μεγαλύτερη ενέργεια θα απελευθερωθεί.
Για να περάσουμε από το πεδίο των Φυσικών επιστημών στην ανάλυση του υποκειμενικού παράγοντα του κινήματος μπορούμε να πούμε ότι ο συμπιεσμένος λαός μπορεί να βρίσκεται για κάποια διαστήματα σε κατάσταση μηδενικής ή χαμηλής κινητικότητας – «κινητικής ενέργειας». Αυτό δεν σημαίνει ότι εντός του συστήματος – λαός δεν υπάρχει συσσωρευμένη «δυναμική ενέργεια». Οπότε, απόψεις οι οποίες αντιλαμβάνονται το κοινωνικό σώμα ως ακίνητο και μη δυνάμενο να κινηθεί παρά το ότι δέχεται τόσο μεγάλη επίθεση, παραβλέπουν το γεγονός ότι δυνάμει ΑΥΤΟ το κοινωνικό σώμα και ΑΥΤΟΣ ο λαός μπορούν να εκλύσουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας.
Το τελευταίο διάστημα είναι φανερό ότι το σύστημα (με την έννοια που του δίνουν οι φυσικές αλλά και οι κοινωνικές επιστήμες, δηλαδή –να το πούμε γενικά- το σύνολο ατόμων που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους) δεν σταθεροποιείται εύκολα. Η δυναμική ενέργεια της κοινωνίας ολοένα και πιο συχνά αναζητά -και κάποιες φορές βρίσκει- τρόπους να απελευθερωθεί. Έχουν πυκνώσει τα αυθόρμητα καλέσματα για κινητοποιήσεις τύπου αγανακτισμένων, τα οποία καλέσματα δεν βρήκαν ιδιαίτερη απήχηση. Στη Θεσσαλονίκη υπήρχε το κάλεσμα στο Λευκό Πύργο στις 10/3, καθώς και άλλα καλέσματα για παλλαϊκές συγκεντρώσεις είτε στο άγαλμα Βενιζέλου είτε στο Υ.ΜΑ.Θ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως, ο λαός αποφάσισε ότι πρέπει να δώσει βροντερό παρών. Οι κινητοποιήσεις στο Λασίθι ενάντια στην υποβάθμιση και σε Χαλκιδική – Θεσσαλονίκη ενάντια στα μεταλλεία, αποτελούν τα πιο χαρακτηριστικά γεγονότα.
Ενωμένοι στους σκοπούς του αγώνα
Η πορεία της 9ης Μάρτη στη Θεσσαλονίκη ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής (η οποία ενώθηκε με τη μικρότερης μαζικότητας πανεκπαιδευτική πορεία) μας τροφοδοτεί με προβληματισμούς. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο ήταν ο μαζικός – παλλαϊκός χαρακτήρας της κινητοποίησης. Είκοσι χιλιάδες διαδηλωτές, βασικά από τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη, έδωσαν ένα βροντερό παρών, χωρίς κόμματα (όσα κόμματα και οργανώσεις θέλησαν να δώσουν το «στίγμα» τους με τις υπογραφές στα πανώ τους φάνταζαν εκτός… κλίματος), ενωμένοι γύρω από τους κεντρικούς σκοπούς του αγώνα (υπεράσπιση του τόπου, όχι στα μεταλλεία χρυσού, να φύγει η Eldorado Gold) και απέναντι σε εταιρεία – Μπόμπολα – ΜΜΕ – Σαμαρά – τοπικό και κεντρικό πολιτικό κατεστημένο. Με χαμόγελο, παλμό, ευρηματικότητα και ιδιαίτερα μεγάλη τη συμμετοχή της νεολαίας και των γυναικών δόθηκε μια ηχηρή απάντηση στα διχαστικά σχέδια της εταιρίας (προσλήψεις προσωπικού χωρίς αντικείμενο δουλειάς με μόνο σκοπό να δημιουργηθεί αντίπαλο μπλοκ στην περιοχή) και στην τρομοκρατία της κυβέρνησης.
Μια ανανεωμένη ιδέα του αγώνα και της αλληλεγγύης γεννιέται. Πιο πληβειακή, «χωριάτικη», ντόμπρα. Χωρίς καθωσπρεπισμούς αλλά με ουσιαστική ανθρωπιά. Σύμφωνα με αυτή την αντίληψη, είναι νόμιμο να αμύνεσαι με ό,τι μέσα διαθέτεις απέναντι σε μια καταστροφική για τον τόπο επένδυση.
Ο ελληνικός λαός έκανε πάλι την «έκπληξη» και, όταν έκρινε πως η συμμετοχή του έχει νόημα, εισέβαλε στο προσκήνιο κάνοντας τα επιτελεία των Σαμαρά και Σία να τρέμουν. Και ας μην το είχαν προβλέψει οι «εκτιμήσεις» και ας υπήρχαν πολλές δεξιές και αριστερές «αναλύσεις» για τον ποίσο και τον δείξο λαό. Ας εμπιστευτούμε τον καθημερινό άνθρωπο γιατί σίγουρα ετοιμάζει κι άλλες εκπλήξεις… Και ας είναι συμπιεσμένος σαν ελατήριο…
* Ο Νίκος Νούλας είναι Πολιτικός Μηχανικός και μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
