Δεν υπάρχει αριστερή κριτική στη Συμφωνία του Πρεσπών, απεφάνθη ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος. Τάδε έφη ο ακραιφνής υποστηρικτής της «ταξικής μεροληψίας» που, με την ίδια βαρύτητα, διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την Ελλάδα από την πιστή εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής. Έτσι η κυβέρνηση Τσίπρα και το κόμμα της δεν διστάζει να χαρακτηρίζει «εθνικιστές», «λαϊκιστές», «ανεγκέφαλους», «ακροδεξιούς» κ.ο.κ. όποιους αντιδρούν στην εξωτερική της πολιτική.
Αυτά μέχρι χθες. Γιατί από σήμερα περάσαμε, και επισήμως, σε νέα κατάσταση. «Η προληπτική προσαγωγή», εξήγησε η υπουργός ΠΡΟΠΟ, Όλγα Γεροβασίλη «είναι θεμιτό μέσο σε περιπτώσεις που ενδείκνυται να γίνει για να προλάβεις τα χειρότερα». Και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες διευκρίνισε, μιλώντας στην ΕΡΤ: « ο εκάστοτε επικεφαλής που ορίζει το σχέδιο ασφάλειας για οποιαδήποτε μαζική συγκέντρωση (…) παίρνει μέτρα ασφαλείας για την προστασία του γεγονότος. (…) Ένας από τους μηχανισμούς είναι η προληπτική προσαγωγή. (…) Πολλές απ’ τις προληπτικές προσαγωγές που έχουν γίνει σε διάφορα γεγονότα τους τελευταίους μήνες, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα, οι προσαγωγές έχουν ονοματεπώνυμα και οι ίδιοι ξέρουν γιατί. Και ξέρουν τι ετοιμαζόταν να κάνουν, αυτό είναι μέρος της δουλειάς (…)».
«Μέρος της δουλειάς» για την υπουργό Ο. Γεροβασίλη είναι να «προστατεύονται» οι κομματικές εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπου και αν γίνονται με παρακολουθήσεις και προληπτικές συλλήψεις
«Μέρος της δουλειάς» για την υπουργό είναι, ασφαλώς, να «προστατεύονται» οι κομματικές εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπου και αν γίνονται. Κόμμα και κράτος ταυτίζονται σε μια ακραία επίδειξη ευαισθησίας από τους πάλαι ποτέ θιασώτες του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο». Κόμμα και κράτος συνεργάζονται για να αποδείξουν ότι είναι υπαρκτή η «ακροδεξιά απειλή» αφού είναι θεμελιώδης παράγοντας εκλογικής διάσωσης του κυβερνώντος μηχανισμού. Κόμμα και κράτος ασχολούνται με την εμβάθυνση του διχασμού της κοινωνίας προκειμένου να επιβεβαιωθεί ο «φασιστικός κίνδυνος» και να εξασφαλιστεί έτσι το πολυπόθητο ποσοστό του «20% και πάνω» που θα επιτρέψει στον Αλ. Τσίπρα να διατηρήσει τις «φιλοδοξίες του».
Και αν αυτό ομολογείται κυνικά από την Ο. Γεροβασίλη και ολόκληρο τον ΣΥΡΙΖΑ προς τι οι φωνές για στρέβλωση των δηλώσεων της περί παρακολούθησης των social media; Ποιος νομίζει ότι αυτές δεν γίνονται και τι λιγότερο είπε η υπουργός όταν δήλωνε : «διάφορες οργανωμένες ομάδες –και το λέω με στοιχεία, διότι αυτά διακινούνται μέσω του Διαδικτύου κατ’ έντονο τρόπο– και συγκεκριμένα άτομα καλούν σε βίαιη δράση πολίτες. Αν κάνετε έναν κόπο να περιτρέξετε το Διαδίκτυο, θα το βρείτε από μόνοι σας», προσθέτοντας ότι «βεβαίως η ΕΛ.ΑΣ. έχει και τις δικές της πληροφορίες ως οφείλει».
Τι διαφορά έχει ο χωροφύλακας του παρελθόντος από τα δίκτυα παρακολούθησης της ηλεκτρονικής πληροφορίας; Καμιά! Και μάλιστα πάμε ένα βήμα παραπάνω. Οι διώξεις δεν αφορούν πια την τέλεση μιας παράνομης πράξη αλλά τον τρόπο που ο επικεφαλής-διώκτης αντιλαμβάνεται το δημόσιο σχόλιο του όποιου χρήστη των διαδικτύου.
Η μόνη διαφορά με τις πιο αποκρουστικές μέρες των αντιδημοκρατικών εκτροπών του παρελθόντος είναι οι κυνικές ομολογίες της Ολ. Γεροβασίλη και της κυβέρνησης. Όχι μόνο παραδέχεται ότι γίνονται παρακολουθήσεις, προληπτικές συλλήψεις και στήνονται δικογραφίες αλλά αισθάνεται δικαιωμένη και περήφανη για αυτές.
