του Δήμου-Άδωνι Βρύζα*
Ήρθε η ώρα να δούμε τον εαυτό μας καταπρόσωπο: ένας λαός σε κρίση πάνω απ’ τα μισά χρόνια που ζούμε στην κοινή μας φυλακή, την Ευρωζώνη. Άνθρωποι οικονομικά εξασθενημένοι, εθνικά ταπεινωμένοι, ατομικά σε πλήρη αβεβαιότητα. Άλλοι φύγανε για μια καλύτερη ζωή που δεν βρήκαν, άλλοι έμειναν να «παλέψουν» με τα θηρία σαν άλλοι θηριοδαμαστές. Άλλοι χάθηκαν μέσα στα αδιέξοδα και τερμάτισαν τη ζωή τους. Άλλοι ακόμα με σηκωμένα μανίκια αδειάζουν τα νερά από τις βάρκες τους, σβήνουν τις φωτιές από τις αυλές τους… Αλλά να είστε σίγουροι φίλοι μου· εάν το θέλουμε στο τέλος θα βγούμε νικητές: γελάει καλύτερα αυτός που κάνει τον τελικό λογαριασμό.
Ο δεκάλογος της (τοπικής και παγκόσμιας) χούντας
1. Φόβος. Και μάλιστα ενισχυμένος με δόσεις φτηνής προπαγάνδας. Τι ώρα κολλάει; Τί ώρα μαντρώνεται το κοπάδι; Ανο(η)σία αγέλης έφτασε; Φόβος στην αναπνοή, στην ανθρώπινη επαφή, στα μυαλά (1). Ο φόβος για το άγνωστο, για τον θάνατο, για το κακό: ένας αόριστος φόβος πρέπει να γίνει καθημερινότητα των «ευυπόληπτων» υπηκόων.
2. Απειλή. Είτε τη δέχεσαι είτε τυχαίνει να την ενσαρκώνεις. Ή θα σε εκβιάσουν στην δουλειά ή θα σε καθυβρίσουν σαν δυνητικά επικίνδυνο: λέξη κλειδί, δυνητικά. Δηλαδή ένα είδος υπόπτου, ακάθαρτου, αμαρτωλού, σαν τους λεπρούς του μεσαίωνα. (2) Εγώ ξέρω ότι η εκκλησία σας είναι βασικός μοχλός του καθεστώτος. Πάντα ήταν, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις στο παρελθόν… Εσείς οι πιστοί το ξέρετε;
3. Θυματοποίηση. Κάθε φορά που τα «κρούσματα» του «αόρατου εχθρού» πέφτουν, πανηγυρίζουν οι κυβερνητικές ελίτ. Τα κατάφεραν, μας «έσωσαν». Εάν πάλι τα «κρούσματα» ανεβαίνουν; Θυματοποιούν διάφορες κοινωνικές ομάδες. Η κοινωνική μηχανική σε πλήρη ανάπτυξη. Όταν ο δονκιχωτισμός σατανικών μυαλών ενώνεται με την ισχύ του δοσμένου κρατικού μηχανισμού, τότε οι φανταστικοί γίγαντες (οι ανεμόμυλοι) πέφτουν. Και όταν πέφτουν οι ανεμόμυλοι, ο κόσμος δεν έχει να φάει ψωμάκι.
4. Βασανιστήρια. Επιβολή ιατρικής πράξης συνιστά βασανιστήριο (3). Εάν δεν συναινέσεις στον βασανισμό σου, θα πεινάσεις. Θα πεις το ψωμί, ψωμάκι, για να μην ξεχνιόμαστε. (4) Πόσοι μάθατε για τους βασανισμούς στη ΓΑΔΑ;
5. Προπαγάνδα. Λίστα του ινδιάνου μεγαλο-αυτάκι… Αχ κουνελάκι, κουνελάκι… Όλη μέρα κουπεπέ και νταχτιρντί στον μπέμπη πολιτικό κρατούμενο… Γιατί γελάει ο κόσμος και δεν χαίρεται, γιέ μου;
Αυτοί που έλεγαν πως η οικονομική κρίση είναι ευκαιρία (να πλουτίσουν οι ίδιοι εννοούσαν στ’ αλήθεια), άρπαξαν την νέα ευκαιρία της υγειονομικής κρίσης για να σκληρύνουν το καθεστώς που μας επιβάλλουν σιγά-σιγά
6. Πιστοποίηση νομιμοφροσύνης. Το λένε και Green pass… Γιατί το πράσινο πουλάει.
7. Πειθάρχηση στη βία. Force majeure, δίκαιο έκτακτης ανάγκης και άλλες εξυπνάδες. Ο γαμβρός επιχειρηματία που παριστάνει τον υπουργό σε αργομισθία το είπε: θα σας φιμώσωμεν δια εκπαιδευτικούς λόγους. Γιατί αντιδράτε; Έτσι θέμε και ρίχνουμε! Τόσους κυρ-Φραπέδες πήραμε! Για το καλό σας πάντα. Σας αγαπάμε. Σας αγαπάμε και βαράμε. Όπως οι χριστιανοί την Υπατία: για να μην χάσει τον παράδεισο… Όπως οι νέοι Εμίρηδες του Αφγανιστάν: για να γίνει το θέλημα του θεού, του φιλεύσπλαχνου, του παντελεήμονος… Έτσι και οι σύγχρονοι ακαταδίωκτοι θεολόγοι της επιστήμης: για να μην πεθάνετε… Θα ζήσετε όπως θέλουν αυτοί και οι αφέντες τους. (5)
8. Λογοκρισία. Ήδη έχουν επιβληθεί διοικητικές κυρώσεις σε ανθρώπους που απλώς εξέφρασαν μία αντίθετη άποψη… Αυτές οι απόψεις των απλών πολιτών μπορεί να είναι επιστημονικές, προσωπικές, παραπλανημένες (βλέπε ψεκασμένες), να κρύβουν άλλες, ιδιοτελείς πολιτικές επιδιώξεις. Η δημοκρατία δε φοβάται τις απόψεις, τις συζητά και υιοθετεί εκείνες που εκφράζουν την πλειοψηφία. Η δημοκρατία κάνει πολιτική πράξη την άποψη της πλειοψηφίας και δεν την κουρελιάζει όπως το δημοψήφισμα του 2015. (6) Και ό,τι δεν θέλουν ν’ ακουστεί, βάζουνε τη σφραγίδα FAKE NEWS ή το συκοφαντούνε. Το άρθρο 191π.κ. «για διασπορά ψευδών ειδήσεων» επανέρχεται απ’ το κοντινό 1949.
9. Οικονομική βάση. Ξέρουμε όλοι ότι «money makes the world go round». Αυτό που δεν ξέρει ο κόσμος, είναι ότι η τωρινή εξουσία, όπως κάθε παρελθούσα χούντα κάνει business στις πλάτες του λαού και με ξένα κόλλυβα. Είναι μια τρομακτική μεταφορά πλούτου από τους πολλούς στους χρηματιστές, τραπεζίτες, βιομήχανους φαρμάκων και λοιπά παράσιτα. Θυμάστε τα σκάνδαλα του Λαδά; Τον κύριο κοινοπραξία ESSO-Pappas; Ελληνο-αμερικανικός αέρας… Free world vibes; Free market, ρε παιδί… Χαιρετίσματα από τη Slab city που δεν βρέχεται από τον Тихий океан (Ειρηνικό Ωκεανό) όπως άλλα… Αγγελούδια. Α! Και για να μην ξεχνιόμαστε: δεν είναι πρόστιμο, είναι ενίσχυση του συστήματος υγείας… Για επαναπρόσληψη των απολυμένων υγειονομικών ούτε λόγος.
10. Υποδούλωση ολόκληρων κοινωνιών. Νομοθετώντας στα μουλωχτά, σαν αρουραίοι, χουντικοί συνωμότες, καταργήσανε το 8ωρο, φέρανε την ολοήμερη τηλε-εργασία, την λογική των απολύσεων για λόγους διαφωνίας με την κρατικά επιβαλλόμενη πολιτική κατεύθυνση. Οι άνθρωποι διατάχθηκαν να περιορίσουν τις κοινωνικές τους σχέσεις: οι απλές φυσικές, χωροταξικές αποστάσεις βαφτίστηκαν ύπουλα «κοινωνική αποστασιοποίηση». Η συνάθροισις άνω των τεσσάρων ατόμων; Υγειονομική βόμβα! Η διασκέδαση; Έγινε κορωνοπάρτυ. Και στην Ικαρία… Γλέντι!
Και κάτι τελευταίο: αυτοί που έλεγαν πως η οικονομική κρίση είναι ευκαιρία (να πλουτίσουν οι ίδιοι εννοούσαν στ’ αλήθεια), άρπαξαν την νέα ευκαιρία της υγειονομικής κρίσης για να σκληρύνουν το καθεστώς που μας επιβάλλουν σιγά-σιγά. Αυτό που μας περιβάλλει, σαν αόρατος βραχνάς, σαν τοξικός καπνός δασοπυρκαγιάς. Κάθε μέρα χωρίς δράση, η δημοκρατία εξασθενεί και εδραιώνεται ο πιο ακραίος, ο πιο μισαλλόδοξος ολοκληρωτισμός. Να μην ανεχτούμε άλλο κλεμμένο χρόνο απ’ τις ζωές μας! (7)
Πνευματικός άνθρωπος, είναι μόνον ο ελεύθερος πολίτης. Όποιος μένει απαθής μπροστά στην τυραννία είναι ανάξιος να φέρει όχι μόνον τον «τίτλο» του διανοούμενου, αλλά και αυτή ακόμη την ιδιότητα του ανθρώπου. (8)
* Ο Δήμος-Άδωνις Βρύζας είναι πτυχιούχος του τμήματος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών και κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου στη Φιλοσοφία και το Δίκαιο (Philosophy and Law) του Πανεπιστημίου του Bristol, Μεγάλης Βρετανίας.
Υποσημειώσεις
1) Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες,/ γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια./ Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια./ Στο μυαλό είναι ο Στόχος/ το νου σου ε; – Κατερίνα Γώγου, 3 κλίκ αριστερά, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 1978
2) βλ. εισαγωγή στην Ιστορία της Τρέλας του Μ. Φουκώ.
3) Βλέπε και Νέλλη Ψαρρού, Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Δίκαιο και βιοηθική, αυτοέκδοση, Αθήνα, 2021, σελ. 19-20 και σελ. 87: «Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός απαγορεύεται. Η επιβολή ιατρικής πράξης συνιστά βασανιστήριο. Η συναίνεση απαιτεί ενημέρωση. Τα πειράματα στον πληθυσμό καταδικάστηκαν από τη δίκη της Νυρεμβέργης.» (www.nellypsarrou.com/images/stories/Vaccination/emvoliasmos2020teliko01.pdf)
4) βλ. Η κατάκτηση του ψωμιού, P. Kropotkin . Είναι φανερό ότι η αθλιότητα του σήμερα προσιδιάζει σε ημι-φεουδαρχικές, αρρύθμιστες κοινωνικές ζούγκλες των πρώιμων καθεστώτων του αστισμού.
5) Χαρακτηριστικά αξίζει εδώ να αναφερθεί ο κοινός χαρακτηρισμός experts (ειδικοί) που δίνουν οι Klaus Schwab και Thierry Malleret, στο βιβλίο τους, Covid19: The Great reset, εκδ. Forum Publishing, Γενεύη, 2020, τόσο στους Οικονομολόγους (αυτούς που μας «έσωσαν» σαν τα όρνια μετά την κρίση του 2008) όσο και στους Ιατρούς που δέχονται να παίξουν στο παγκόσμιο παιχνίδι της εξουσίας, τους τωρινούς μας «σωτήρες».
6) Η μη συμμόρφωση προς απόφαση δεσμευτικού δημοψηφίσματος μάλιστα, καθιστά το έγκλημα διαρκές και συνυπεύθυνους τους τωρινούς κυβερνώντες, τότε Μένουμε-ευρωπιάρηδες (μένουμε-σκλάβοι, μενουμεσπιτάκηδες, ΝΑΙ σε όλα).
7) Σε αυτή τη θέση, δεν καλώ μόνο εγώ. Οι σπουδαίοι όλων των εποχών την έχουν ξαναδιατυπώσει: J. Locke, Second treatise of Government: an Essay Concerning The True Original, Extent, and End of Civil Government: «whenever the legislators endeavour to take away, and destroy the property of the people, or to reduce them to slavery under arbitrary power, they put themselves into a state of war with the people, who are thereupon absolved from any farther obedience[…] They, who remove, or change the legislative, take away this decisive power, which no body can have, but by the appointment and consent of the people; and so destroying the authority which the people did, and no body else can set up, and introducing a power which the people hath not authorized, they actually introduce a state of war, which is that of force without authority: and thus, by removing the legislative established by the society, (in whose decisions the people acquiesced and united, as to that of their own will) they untie the knot, and expose the people a-new to the state of war, And if those, who by force take away the legislative, are rebels, the legislators themselves, as has been shewn, can be no less esteemed so; when they, who were set up for the protection, and preservation of the people, their liberties and properties, shall by force invade and endeavour to take them away; and so they putting themselves into a state of war with those who made them the protectors and guardians of their peace, are properly, and with the greatest aggravation, rebellantes, rebels.» Ρ. Φεραίος, Νέα Πολιτική διοίκησις των κατοίκων της Ρούμελης, της Μικράς Ασίας, των Μεσογείων νήσων και της Βλαχομπογδανίας, «όταν η διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού, επανάστασιν, ν’ αρπάξη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ’ όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον απ’ όλα τα χρέη του.» K. Marx, παράρτημα στο έργο του F. Engels, Ο Λουδοβίκος Φόυερμπαχ και το τέλος της κλασσικής Γερμανικής φιλοσοφίας, η διάσημη 11η θέση για τον Fuerbach: «Οι φιλόσοφοι ερμήνευσαν τον κόσμο με διάφορους τρόπους. Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε.»
8) Ο εγκλεισμός (παγκοσμιοποιημένα Lockdown) εφαρμόστηκε απ’ τη χούντα: www.youtube.com/watch?v=J6WwKjoVTXc (Βρείτε τις διαφορές) Α! Ξέχασα, τότε δεν είχαμε πανδημία, έτσι; Τότε γιατί ο J.-C. Junker μίλαγε στον Ελληνικό λαό σαν τον Παπαδόπουλο; Σαν ασθενή που ο γιατρός ξέρει το καλό του και θα του το επιβάλει… υποχρεωτικά… Γιατί δικαιώματα δικαιούνται μόνο όσοι δέχονται τις κυβερνητικές προσταγές;
Βιβλιογραφικές αναφορές
• Μίκης Θεοδωράκης, Μήνυμα προς τα μέλη του ΠΑΜ Αγγλίας, Ζάτουνα, 1969: https://www.youtube.com/watch?v=J6WwKjoVTXc
• F. Engels (παράρτημα (appendix) από τον K. Marx), Ludwig Fuerbach and the end of classical German philosophy, εκδ. Progress, Μόσχα, 1969
• J. Locke, Two Treatises of Government: In the Former, The False Principles, and Foundation of Sir Robert Filmer, and His Followers, Are Detected and Overthrown. The Latter Is an Essay Concerning The True Original, Extent, and End of Civil Government, (2η πραγματεία), εκδ. Black Swan (Awnsham Churchill), Λονδίνο, 1689
• Ρ. Φεραίος, Νέα Πολιτική διοίκησις των κατοίκων της Ρούμελης, της Μικράς Ασίας, των Μεσογείων νήσων και της Βλαχομπογδανίας, εκδ. Αργοναύτης, Αθήνα, 2014 (τυπώθηκε από τον Ρηγα στα 1797)
• K. Schwab και Th. Malleret, Covid19: The great reset, εκδ. Forum Publishing, Γενεύη, 2020
• P. Kropotkin, The conquest of bread and other writtings, εκδ. Cambridge University Press, Βοστώνη, 1995
• Ν. Ψαρρού, Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Δίκαιο και βιοηθική, αυτοέκδοση, Αθήνα, 2021. (www.nellypsarrou.com/images/stories/Vaccination/emvoliasmos2020teliko01.pdf)
• Κ. Γώγου, 3 κλίκ αριστερά, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 1978
• M. Foucault (Φ. Αμπατζοπούλου), Η ιστορία της τρέλας, εκδ. Ηριδανός, Αθήνα, 2004
