Η δίκη έγινε περίπου δέκα χρόνια μετά την εποχή που τελέστηκαν οι πράξεις για τις οποίες κατηγορήθηκαν οι τέσσερις αστυνομικοί. Δέκα χρόνια! Και το αποτέλεσμα; Αθωώθηκαν όλοι! Από κατηγορίες για βιασμούς γυναικών, εκβιασμούς ιδιοκτητών μπαρ, δωροδοκίες και κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος! Δέκα χρόνια! Και τι άλλαξε;
Οι μαγαζάτορες εμφανίστηκαν στο δικαστήριο να μην θυμούνται καλά τι ποσά έδιναν ή να ανακαλούν τις καταθέσεις τους, και τα θύματα των βιασμών είχαν εξαφανιστεί, απελαθεί ή χάσει το δρόμο για το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο. Μία από τις φερόμενες ως βιασθείσες έδειχνε αβέβαιη, ενώ μία άλλη που επέμεινε στην αρχική της καταγγελία (η μόνη) απλά δεν λήφθηκε υπόψη μέσα σε μια αίθουσα από την οποία, όπως θα έλεγε ο παλιός Σαββόπουλος, η δικαιοσύνη ήταν απούσα. Μάλιστα, όλο αυτό το διάστημα, οι δύο (από τους τέσσερις) αστυνομικοί παρέμειναν εν ενεργεία και ο ένας προήχθη σε διοικητή αστυνομικού τμήματος! Η υπόθεση αυτή υποτίθεται ότι ήταν καραμπινάτη, γιατί είχε επιβεβαιωθεί από έρευνα της υπηρεσίας εσωτερικών υποθέσεων της αστυνομίας. Αμ δε!
Βεβαίως, τώρα, οι δύο αποταχθέντες θα διεκδικήσουν αναδρομικά όλους τους μισθούς και τα δώρα τους! Και ο εκ των απαλλαγέντων τότε διοικητής του αστυνομικού τμήματος του Μαραθώνα, που αποδείχτηκε ότι σύχναζε στα μπαρ που γινόταν σωματεμπορία και δηλώθηκε ότι τα έπαιρνε κανονικά, θα μπορεί με το μέτωπο καθαρό πλέον να καλλιεργεί το αγροτεμάχιο που εντελώς συμπτωματικά είχε αγοράσει εκείνη την εποχή στον Μαραθώνα. (Τα στοιχεία είναι από το ρεπορτάζ της Κατερίνας Κατή στην Ελευθεροτυπία, 23 και 24 Μαρτίου).
Πραγματικά, η δικαιοσύνη είναι αμερόληπτη! Μια ανασκόπηση αν κάνει κανείς στα δικαστικά χρονικά της περασμένης δεκαετίας, θα το διαπιστώσει αμέσως. Πέρασαν δέκα χρόνια από την τεράστια ληστεία πολλών εκατομμυρίων του χρηματιστηρίου, ενορχηστρωμένη από την κυβέρνηση Σημίτη, με δεκάδες χιλιάδες θύματα, και συμμέτοχους τραπεζίτες, πολιτικούς, δημοσιογράφους και μεγάλους διεθνείς «οίκους», και η δικαιοσύνη ακόμα «ψάχνεται»! Δέκα χρόνια! Ούτε οι ένοχοι για την κομπίνα των δομημένων ομολόγων και την καταλήστευση του δημόσιου πλούτου έγιναν ορατοί από την τυφλή δικαιοσύνη. Οι δε ομολογήσαντες τις παρανομίες τους, διευθυντές της Siemens, που δήλωσαν ότι δωροδόκησαν 150 υπουργούς, βουλευτές, συνδικαλιστές και δημοσιογράφους με δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά και κλιματιστικά, πλυντήρια και τοστιέρες στους πιο ξεφτίλες, κυκλοφορούσαν ελεύθεροι επί χρόνια μέχρι που «αναγκάστηκαν» να καταφύγουν στην αγκαλιά της Γερμανίας προκειμένου να μην αποκαλυφθούν όλοι οι «λαδωμένοι» που αποτελούν την αφρόκρεμα των συνεργατών των πολυεθνικών εταιριών και των ξένων κυβερνήσεων που κάνουν μπίζνες στην Ελλάδα. Μερικοί άλλοι (;) λαδώθηκαν με 100 εκατομμύρια ευρώ για την αγορά των γερμανικών υποβρυχίων! Και οι φάκελοι με τις μίζες και τις υπερτιμολογήσεις των ολυμπιακών έργων; Αυτοί σίγουρα πυρπολήθηκαν στους φούρνους της Χαλυβουργικής!
Αντιθέτως, όταν θέλει ο θεός, η δικαιοσύνη αφυπνίζεται και ενεργεί αστραπιαία. Η δίκη της 17 Νοέμβρη, με δεκάδες φόνους και άλλες κακουργηματικές πράξεις, που εκτείνονταν σε μια περίοδο άνω των είκοσι ετών, διεξήχθη και ολοκληρώθηκε μέσα σε μερικές βδομάδες από τη σύλληψη των μελών της οργάνωσης, πριν καν προλάβουν οι συνήγοροι υπεράσπισης να διαβάσουν τις χιλιάδες -πρόχειρα και βιαστικά γραμμένες- σελίδες της δικογραφίας!
Ούτε είναι μόνο οι αστυνομικοί που μεθοδικά αθωώνονται για φόνους, βιασμούς, εκβιασμούς, σωματεμπορία, σωματικές βλάβες και πολλά άλλα αδικήματα, στις λίγες περιπτώσεις που τολμούν τα θύματα να τους καταγγείλουν. Όλοι οι βασικοί εμπλεκόμενοι στο παραδικαστικό, μεγαλοδικηγόροι, εκκλησιαστικοί παράγοντες κ.λπ., ζουν πλουσιοπάροχα και βασιλεύουν. Στη χειρότερη περίπτωση, σπανίως, κάποιος αδύνατος κρίκος της αλυσίδας φορτώνεται το σκάνδαλο, για να μπορεί το σύστημα να απαλλάσσει τους διαπλεκόμενους με την άνεσή του. Μόνο τα τσιράκια τσουρουφλίζονται! Αλλοίμονο, σε όποιον αντιστέκεται χωρίς υψηλή προστασία, εκτός συστήματος. Μπορεί να προφυλακιστεί για δεκαοκτώ μήνες χωρίς να του απαγγελθεί κατηγορία ή να φάει και καμία σφαίρα στο κεφάλι από εξοστρακισμό!
Στη δημοκρατία μας, οι έντιμοι δικαστές είτε δεν προάγονται είτε διαχειρίζονται αδιάφορες στην εξουσία υποθέσεις. Γιατί όλα τα επίμαχα είναι στημένα, από τις επιλεκτικές διώξεις και τις σκόπιμες καθυστερήσεις έως τις συνθέσεις των δικαστηρίων.
Η Αριστερά θα ήταν πολύ πιο πειστική στην αποδόμηση του καθεστώτος και την απομυθοποίηση της δημοκρατίας τους, αν εμπλούτιζε τον καταγγελτικό της λόγο για τη διαφθορά της εξουσίας και τη σαπίλα των θεσμών της, με στοιχεία που δίνει κάθε μέρα ακόμα και το πιο κοινό ρεπορτάζ των ΜΜΕ.
Ανυπεράσπιστος,
Γκαούρ
Βεβαίως, τώρα, οι δύο αποταχθέντες θα διεκδικήσουν αναδρομικά όλους τους μισθούς και τα δώρα τους! Και ο εκ των απαλλαγέντων τότε διοικητής του αστυνομικού τμήματος του Μαραθώνα, που αποδείχτηκε ότι σύχναζε στα μπαρ που γινόταν σωματεμπορία και δηλώθηκε ότι τα έπαιρνε κανονικά, θα μπορεί με το μέτωπο καθαρό πλέον να καλλιεργεί το αγροτεμάχιο που εντελώς συμπτωματικά είχε αγοράσει εκείνη την εποχή στον Μαραθώνα. (Τα στοιχεία είναι από το ρεπορτάζ της Κατερίνας Κατή στην Ελευθεροτυπία, 23 και 24 Μαρτίου).
Πραγματικά, η δικαιοσύνη είναι αμερόληπτη! Μια ανασκόπηση αν κάνει κανείς στα δικαστικά χρονικά της περασμένης δεκαετίας, θα το διαπιστώσει αμέσως. Πέρασαν δέκα χρόνια από την τεράστια ληστεία πολλών εκατομμυρίων του χρηματιστηρίου, ενορχηστρωμένη από την κυβέρνηση Σημίτη, με δεκάδες χιλιάδες θύματα, και συμμέτοχους τραπεζίτες, πολιτικούς, δημοσιογράφους και μεγάλους διεθνείς «οίκους», και η δικαιοσύνη ακόμα «ψάχνεται»! Δέκα χρόνια! Ούτε οι ένοχοι για την κομπίνα των δομημένων ομολόγων και την καταλήστευση του δημόσιου πλούτου έγιναν ορατοί από την τυφλή δικαιοσύνη. Οι δε ομολογήσαντες τις παρανομίες τους, διευθυντές της Siemens, που δήλωσαν ότι δωροδόκησαν 150 υπουργούς, βουλευτές, συνδικαλιστές και δημοσιογράφους με δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά και κλιματιστικά, πλυντήρια και τοστιέρες στους πιο ξεφτίλες, κυκλοφορούσαν ελεύθεροι επί χρόνια μέχρι που «αναγκάστηκαν» να καταφύγουν στην αγκαλιά της Γερμανίας προκειμένου να μην αποκαλυφθούν όλοι οι «λαδωμένοι» που αποτελούν την αφρόκρεμα των συνεργατών των πολυεθνικών εταιριών και των ξένων κυβερνήσεων που κάνουν μπίζνες στην Ελλάδα. Μερικοί άλλοι (;) λαδώθηκαν με 100 εκατομμύρια ευρώ για την αγορά των γερμανικών υποβρυχίων! Και οι φάκελοι με τις μίζες και τις υπερτιμολογήσεις των ολυμπιακών έργων; Αυτοί σίγουρα πυρπολήθηκαν στους φούρνους της Χαλυβουργικής!
Αντιθέτως, όταν θέλει ο θεός, η δικαιοσύνη αφυπνίζεται και ενεργεί αστραπιαία. Η δίκη της 17 Νοέμβρη, με δεκάδες φόνους και άλλες κακουργηματικές πράξεις, που εκτείνονταν σε μια περίοδο άνω των είκοσι ετών, διεξήχθη και ολοκληρώθηκε μέσα σε μερικές βδομάδες από τη σύλληψη των μελών της οργάνωσης, πριν καν προλάβουν οι συνήγοροι υπεράσπισης να διαβάσουν τις χιλιάδες -πρόχειρα και βιαστικά γραμμένες- σελίδες της δικογραφίας!
Ούτε είναι μόνο οι αστυνομικοί που μεθοδικά αθωώνονται για φόνους, βιασμούς, εκβιασμούς, σωματεμπορία, σωματικές βλάβες και πολλά άλλα αδικήματα, στις λίγες περιπτώσεις που τολμούν τα θύματα να τους καταγγείλουν. Όλοι οι βασικοί εμπλεκόμενοι στο παραδικαστικό, μεγαλοδικηγόροι, εκκλησιαστικοί παράγοντες κ.λπ., ζουν πλουσιοπάροχα και βασιλεύουν. Στη χειρότερη περίπτωση, σπανίως, κάποιος αδύνατος κρίκος της αλυσίδας φορτώνεται το σκάνδαλο, για να μπορεί το σύστημα να απαλλάσσει τους διαπλεκόμενους με την άνεσή του. Μόνο τα τσιράκια τσουρουφλίζονται! Αλλοίμονο, σε όποιον αντιστέκεται χωρίς υψηλή προστασία, εκτός συστήματος. Μπορεί να προφυλακιστεί για δεκαοκτώ μήνες χωρίς να του απαγγελθεί κατηγορία ή να φάει και καμία σφαίρα στο κεφάλι από εξοστρακισμό!
Στη δημοκρατία μας, οι έντιμοι δικαστές είτε δεν προάγονται είτε διαχειρίζονται αδιάφορες στην εξουσία υποθέσεις. Γιατί όλα τα επίμαχα είναι στημένα, από τις επιλεκτικές διώξεις και τις σκόπιμες καθυστερήσεις έως τις συνθέσεις των δικαστηρίων.
Η Αριστερά θα ήταν πολύ πιο πειστική στην αποδόμηση του καθεστώτος και την απομυθοποίηση της δημοκρατίας τους, αν εμπλούτιζε τον καταγγελτικό της λόγο για τη διαφθορά της εξουσίας και τη σαπίλα των θεσμών της, με στοιχεία που δίνει κάθε μέρα ακόμα και το πιο κοινό ρεπορτάζ των ΜΜΕ.
Ανυπεράσπιστος,
Γκαούρ
Σχόλια
