Την ίδια μέρα (28/9), σε ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ ένας κάτοικος της Βόρειας Εύβοιας είπε: «Δεν μπορείτε να καταλάβετε αυτό που πάθαμε όσοι δεν το ζείτε». Και στο υπουργικό συμβούλιο ο Κ. Μητσοτάκης είπε ένα τεράστιο ψέμα, αναφερόμενος στις περιοχές που πλήττονται: «Το κράτος είναι παρόν». Να και μια τεράστια αλήθεια: ανείπωτες καταστροφές, οι άνθρωποι εντελώς μόνοι τους, το κράτος παντελώς απόν (ύποπτα-ένοχα αποσυρμένο υπέρ των εργολάβων κάθε είδους και μεγέθους), οι υποδομές διαλυμένες, με «τρωκτικά» για δεκαετίες να ροκανίζουν κονδύλια, και να υπόσχονται έργα που δεν γίνονται.
Χωριά εξαφανίζονται, περιοχές –δάση, στρατόπεδα, ξενοδοχεία, πόλεις– καίγονται (ορισμένες πυρκαγιές μάλιστα έχουν χαρακτήρα εμπρησμών ή και «υβριδικών» παρεμβάσεων οργανωμένων δυνάμεων), πόλεις βυθίζονται, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες παλεύουν με τις λάσπες, δρόμοι κατακρημνίζονται, στρατιωτικά ελικόπτερα ανασύρονται με δύτες, εθνικές οδοί παραλύουν και σταματά η κυκλοφορία σε αυτές για μεγάλο διάστημα, νοσοκομεία πλημμυρίζουν, ολόκληρες περιφέρειες μένουν χωρίς νερό και ηλεκτρικό. Κι ο Κ. Μητσοτάκης, στο υπουργικό συμβούλιο μιας κυβέρνησης που βυθίζεται στην ανυποληψία και αναξιοπιστία 3 μήνες μετά την εκλογή της, ομφαλοσκοπεί για τη διαφορά «εκσυγχρονισμού και μοντερνισμού»…
Εντελώς συμβολικά, στο Αρκαλοχώρι, οι κάτοικοι μένουν, δύο χρόνια μετά τον σεισμό, σε κοντέινερ… Για να καταλάβουμε πόσο μας αποκρύβεται η αλήθεια και η πραγματικότητα από κυβέρνηση και ΜΜΕ! Επειδή κυβέρνηση, ΜΜΕ και «εργολάβοι» (εταιρείες) που τρίβουν τα χέρια τους και αναμένουν απευθείας αναθέσεις από το «επιτελικό κράτος», δεν το ζουν αυτό που ζει ο κόσμος σε πολλές περιοχές της χώρας. Κι άρα δεν μπορούν να το καταλάβουν. Χειρότερα: αποκρύβουν την πραγματικότητα όσο μπορούν.
Το κράτος έχει αποσυρθεί, δεν προχωρά στο πιο λογικό που έπρεπε να γίνει για όλες τις πληγείσες περιοχές (ίσως και για όλη τη χώρα), δηλαδή να κηρυχθούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να παρθούν αναγκαία έκτακτα μέτρα όπως: Διατίμηση και πλαφόν σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης, δραστική μείωση του ΦΠΑ, επίταξη μέσων-μηχανημάτων-χώρων (δημόσιων και ιδιωτικών) για την ταχεία επίλυση και αντιμετώπιση προβλημάτων, σύσταση μιας πανεθνικής επιτροπής επιστημόνων και υγειονομικών για την αντιμετώπιση λοιμώξεων-ασθενειών και ψυχολογικών προβλημάτων, έγκαιρη κινητοποίηση του στρατού και του μηχανικού. Και φυσικά μιας μορφής σεισάχθεια για τα χρέη και τα δάνεια (προς τις τράπεζες, οι οποίες απέσπασαν κέρδη 4,5 δισεκατομμύρια το 2022) που έχουν όσοι καταστράφηκαν από τις φωτιές και τις πλημμύρες.
Αντ’ αυτών, τι μας λένε κυβέρνηση, ΜΜΕ και «εργολάβοι»; Οι τιμές θα ανέβουν στα ύψη, θα δώσουμε κάποια epass, θα υπάρξουν κάποιες μηδαμινές αποζημιώσεις, και τίποτα άλλο. Εντελώς τίποτα άλλο. Βέβαια ο Κ. Μητσοτάκης στο υπουργικό συμβούλιο πρόσθεσε ότι «παράλληλα με την αντιμετώπιση των έκτακτων καταστάσεων, προχωρούμε με γρήγορους ρυθμούς στην υλοποίηση του προγράμματός μας». Αυτή την φορά, λέει αλήθεια! Ναι, με πολύ γρήγορους ρυθμούς τρέχουν όλες οι «ατζέντες» της κυβέρνησης: νόμος για το εργασιακό, μοίρασμα των κονδυλίων του Ταμείου Ανάπτυξης και Ανθεκτικότητας στις μεγάλες επιχειρήσεις (350 μεγάλες επιχειρήσεις απορρόφησαν όλα τα κονδύλια, και 350.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις ΤΙΠΟΤΑ). Κάτι τέτοιο θα συνεχιστεί (μέσα από διαπάλη, αντιθέσεις, σκάνδαλα, απειλές κ.λπ., διότι γιατί έτσι λειτουργούν τα μεγάλα εργολαβικά ρετιρέ των ελίτ). Επίσπευση επίσης όλων των γεωπολιτικών «αναγκών» και «ρύθμιση» των σχέσεων με Τουρκία με προαναγγελμένες παραχωρήσεις-υποχωρήσεις.
Παρ’ όλο που οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις καταγράφουν μια υποχώρηση-πτώση της Ν.Δ., περίπου 6-8 μονάδες μέσα στους 3 μήνες από τις εκλογές, ο αποπροσανατολισμός και ο βομβαρδισμός με διάφορα «σίριαλ» (π.χ. Κασσελιάδα) είναι μια επιτυχία των ΜΜΕ. Ορισμένοι κάνουν λόγο για μια αρρωστημένη «ύπνωση» των πολιτών, που δεν θέλουν να ακούσουν ή να μάθουν για τα δυσάρεστα «αφού είναι λίγο μακριά από το κακό». Είναι γεγονός ότι έχει επιβληθεί μια «διαμερισματοποίηση» της χώρας, δηλαδή περιοχές που πλήττονται ή καταστρέφονται, κι άλλες που ακόμα δεν έχουν πληγεί. Και οι πολίτες (ακόμα κι όταν συγκινούνται και βοηθούν όσο μπορούν) σκέφτονται ότι το «κακό» είναι μακριά τους, θέλουν να «ξεχαστούν» για λίγο από λογαριασμούς, προβλήματα υγείας, «άσχημη ατμόσφαιρα από όσα γίνονται» με μια συναυλία, ένα ματς, μια επιτυχία της ομάδας, ένα σίριαλ στην τηλεόραση, αρκετό κουτσομπολιό για τα εσωκομματικά του Σύριζα, μια βόλτα, ένα ποτό, κάτι τις…
Τα γεγονότα είναι καταιγιστικά, οι περιδινήσεις πολλαπλές, η χώρα έχει υπαρξιακό πρόβλημα. Η «ύπνωση» και η «διαμερισματοποίηση» δεν βοηθούν καθόλου. Το μόνο πραγματικό φωτεινό στοιχείο –που δείχνει δυνατότητες και αντιστάσεις– είναι ένα πνεύμα προσφοράς από απλούς ανθρώπους (και συνήθως από νέους), που βρίσκονται κοντά στους πληττόμενους και κάνουν ό,τι μπορούν, περισώζουν ό,τι γίνεται, ελπίζουν να μην «πρέπει να φύγουν για να σωθούν» αφήνοντας πίσω σπίτι, δουλειά, βιος, τόπο, χωριό, ζωή…
