Η πρόσφατη πρωτοβουλία των 91 προσωπικοτήτων προκάλεσε αρκετή συζήτηση. Στα πλαίσια των προβληματισμών δημοσιεύουμε το άρθρο του Αλέξανδρου Τσίγγου που τοποθετείται για την πρωτοβουλία αυτή απαντώντας σε αιτιάσεις υποστήριξής της.

του Αλέξανδρου Τσίγγου

Απέναντι στις αιτιάσεις για να υποστηρίξει ο λαός την πρόταση για επιστροφή του κύριου Αντώνη Σαμαρά απαντάμε σημείο προς σημείο

Α) «Από ό,τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις ο σκληρός πυρήνας του καθεστώτος δεν έχει διαρραγεί με όλα τα σκάνδαλα που έχουν δημοσιευθεί.»

Κοινώς όσοι ήταν να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία παραμένουν εκεί χωρίς να μετακινούνται. Το δείχνουν οι Δημοσκοπήσεις.

Ερώτημα: Είναι οι Δημοσκοπήσεις αξιόπιστο εργαλείο;

Απάντηση:

1. Ποιος αλήθεια πιστεύει στις δημοσκοπήσεις; Όπως μας υπενθυμίζει ο Αποστόλης Αποστόλου, ο Ζαν Μποντριγιάρ έγραφε ότι «οι δημοσκοπήσεις τελικά παράγουν απαντήσεις και προτρέπουν σε μια μελλοντική συμπεριφορά».

2. To 1982 οι HERBERT H. CLARK και MICHAEL F. SCHOBER εκπονούν την μελέτη τους «Κάνοντας Ερωτήσεις και Επηρεάζοντας τις Απαντήσεις» και αποδεικνύουν πως οι δημοσκοπήσεις λειτουργούν σαν εργαλείο συμμόρφωσης και κοινωνικής μηχανικής.

3. Το 2003 το ινστιτούτο Brookings παρουσιάζει την μελέτη των Dionne, Jr. Και Mann : «Δημοσκοπήσεις & Κοινή Γνώμη: Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος», όπου και πάλι εξηγούν πως οι δημοσκοπήσεις γίνονται εργαλείο χειραγώγησης.

Β) «Ο κόσμος που στηρίζει το καθεστώς έχει συνηθίσει στα σκάνδαλα, αρκετοί, ενδεχομένως, μπορεί να ωφελούνται από αυτά και το ερώτημα είναι, πώς η χώρα και η συντριπτική πλειονότητα του λαού θα διασωθούν από αυτήν την καταστρεπτική πολιτική.»

Ερώτημα: Είναι ο Ελληνικός λαός διεφθαρμένος και εξοικειωμένος με την διαφθορά σε βαθμό που να μην αντιδρά πλέον; Αν ναι ποιοι είναι οι λόγοι;

Απάντηση:

1. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω 1.000.000 Έλληνες και 2.500.000 συνταξιούχοι που ζουν μέσα από την Κρατική χρηματοδότηση. Μαζί με εκείνους που εργάζονται σε προγράμματα που χρηματοδοτούνται από τα ΕΣΠΑ κ.λπ., τότε φτιάχνουν ένα πολύ σκληρό πυρήνα, όπου η καθημερινότητα τους σχετίζεται από αυτό που θα λέγαμε κυβερνητική σταθερότητα.

Θα μου πείτε όλοι;

Θα απαντήσω όλοι στην τελευταία ανάλυση ΝΑΙ. Ποιο ήταν το οικονομικό μοντέλο και πριν την δικτατορία και στην διάρκεια και μετά; Ο Πατερναλιστικός Καπιταλισμός. Ποιος υπηρέτησε τη διαρκή εξάρτηση από κρατικές μη παραγωγικές επενδύσεις, που συνεχίστηκαν σήμερα με την μορφή των ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης η όλων των μηχανισμών ενισχύσεων βλέπε ΟΠΕΚΕΠΕ, ΕΛΓΑ κ.λπ.;

Στο σύνολο τους όλα τα πολιτικά κόμματα υπηρέτησαν και συνεχίζουν να υπηρετούν αυτήν την καθεστωτική λογική. Γιατί Καθεστωτική; Γιατί με αυτό τον τρόπο διατήρησαν την παραδοσιακή σχέση εξάρτησης Κόμμα-Πολίτης που συντηρεί τη σχέση Κόμμα-Κράτος.

2. Από την άλλη, το ορφανό 50% των Ελλήνων, μικροεπιχειρηματίες, άνεργοι και μισθωτοί, νέοι, που συγκροτούν τους απελπισμένους Έλληνες, βρίσκονται στο στάδιο που επιβεβαιώνει τη μακαρίτισσα κυρία Μάργκαρετ Θάτσερ: «Δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο άτομα». Αποξενωμένοι, με διαλυμένους τους κοινωνικούς θεσμούς, όπως συνδικάτα και σωματεία, (Τα απαξίωσαν οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας, του ΚΚΕ εδώ και δεκαετίες μέσα από την λογική ότι είναι Ιμάντες Μεταβίβασης των Αποφάσεων του Κόμματος προς την Κοινωνία ). Φτωχοποιημένοι, εκφοβισμένοι από την πολιτική του φόβου και της συμμόρφωσης, που έφερε η κοινωνική μηχανική της επιχείρησης Covid. Ο καθείς είναι σαν τον ναυαγό που θέλει να σωθεί τραβώντας τα μαλλιά του.

3. Στερημένη η κοινωνία από τους θεσμούς της, έχασε τη δυνατότητα να προάγει τους δικούς της ανθρώπους, ξεχωρισμένους από τους κοινωνικούς αγώνες. Στη θέση αυτών, της επιβάλλουν επιλογές από το παρασκήνιο και ο ξένος παράγοντας.

4. Ο Έλληνας και εξοικειώθηκε με τη διαφθορά με τη φροντίδα της κοινωνικής μηχανικής και απώλεσε την ικανότητα της συλλογικής κοινωνικής δράσης.

Γ) «Μια, λοιπόν, από τις επιλογές είναι να ενθαρρυνθούν τα υγιή στοιχεία της Δεξιάς, να εγκαταλείψουν, όχι την ιδεολογία τους, αλλά τον Μητσοτακισμό και την ιδεολογία του Μητσοτακισμού. Δεν θα φύγουν από τον πολιτικό χώρο τους, αλλά θα αντιδράσουν στις εκτροπές του.»

Ερώτημα: Υπάρχουν ιδεολογίες σήμερα; Είναι διαφορετικές από την Ιδεολογία του Μητσοτακισμού; Αυτή πάλι είναι ιδεολογία;

Απάντηση:

1. Η Δεξιά Ιδεολογία και ο Νεοφιλελευθερισμός, διαπερνά το σύνολο των κομμάτων συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης. Αυτό συμβαίνει γιατί ο ίδιος τρόπος ζωής, αξιών και αρχών, έχει πια πλήρως νοθευτεί. Οι λόγοι είναι οι εξής:

Το 82% του Ελληνικού πληθυσμού απασχολείται στον τομέα των υπηρεσιών, από εκεί που το 1981, ήταν μόνο το 40% με ένα 30% στον δευτερογενή και ένα άλλο 30% στον αγροτικό τομέα.

Η εργασία συγκροτεί την ταξική συνείδηση.

Μπορεί το δέλεαρ της κοινωνικής ρευστότητας και προπαγάνδας του τύπου «Ποιος θέλει να γίνει Εκατομμυριούχος» να μην πουλάει, αλλά ταπεινοί και καταφρονημένοι, νομίζουν στο φαντασιακό τους ότι είναι αποτυχημένοι, πτωχευμένοι επιχειρηματίες.

Στην πραγματικότητα όμως, το σύστημα θα έχει πάντα ένα 1% με 10% που θα ζει παρασιτικά από το υπόλοιπο 99% με 90%.

Όλοι νομίζουν ότι θα διαφύγουν. Είναι η κυριαρχία της Οικονομίας πάνω στην Πολιτική!

2. Είμαστε πλέον αντανακλάσεις της προπαγάνδας και του τρόπου ζωής που διαμορφώνουν οι Δεξαμενές Σκέψεις, οι Διαμορφωτές Γνώμης, οι Επηρεαστές Γνώμης, τα Media Shops, των εκπομπών του Trush TV. Εξοικειωμένοι με το Αποτρόπαιο, σε βαθμό συνδρόμου Στοκχόλμης.

3. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι η αιτία, αλλά το αποτέλεσμα των πολιτικών διεργασιών στις κάμαρες της διαπλοκής και της Πολιτειακής μας έκπτωσης που συνέργησαν όλα τα κόμματα.

Η απαγωγή του δημόσιου βίου από την κοινωνία, ο Πολιτικός Πολιτισμός Βενιζέλου και Καραμανλή του μικρού αυτό το αποτέλεσμα θα είχε. Αποτέλεσμα ήταν και ο μπαμπάς του, όπως οι Παπανδρέου, ο Τσίπρας, ο Καμμένος, η Μπακογιάννη, ο Σαμαράς, ο Εθνάρχης κ.ο.κ.

Η Μεταπολίτευση αποτέλεσε τη μεγαλύτερη Φάρσα της νεότερης Ιστορίας και ενδίδουμε σε αυτή τη Φάρσα, συζητώντας σοβαρά, συνειδητά ή ασυνείδητα, αυταπόδεικτες γελοιότητες και μην λέγοντας την αλήθεια.

Δ) «Ωραία, όσοι δεν ανήκουν σε αυτόν τον πολιτικό χώρο, μεταξύ των οποίων είμαι και εγώ, γιατί να υποστηρίξουν αυτήν την πολιτική;»

Ερώτημα: Είναι μια έκκληση σε μια Πανελλαδική συστράτευση που θα ενδώσει ο Έλληνας;

Απάντηση:

1. Όχι! Γιατί ο κόσμος που απευθύνεται αυτή η Πολιτική Πρόταση, μπορεί να μην έχει πού την κεφαλή κλίναι, αλλά δεν έχει και την παραμικρή διάθεση να συμμετέχει σε ένα Μεγάλο και Ωραίο Πλυντήριο.

2. Είναι σαν να του έχεις στερήσει το φαγητό και να τον υποχρεώνεις να μπουκωθεί και να συντηρηθεί με χάμπουργκερ από τα Mac Donalds φουλ από λιπαρά, ζάχαρη και αλάτι, οδηγώντας τον σε κάθε είδους ισχαιμικών καρδιακών παθήσεων.

Ε) «Για όσους έχουν κάποια ηλικία, η απάντηση είναι η θέση του ΚΚΕεσ. επί δικτατορίας: “ο αγώνας είναι αντιδικτατορικός.” Και εξηγούμαι, αφού διευκρινίσω πως δεν θεωρώ δικτατορία το Καθεστώς Μητσοτάκη. Άλλο επικίνδυνο, άλλο δικτατορικό.»

Ερώτηση: Είναι Καθεστώς; Είναι κάτι που μπορεί να θεωρηθεί ως μια Ιστορική ανωμαλία; Παρέκκλιση; Εκτροπή;

Απάντηση:

1. Το σύστημα έχει μάθει και να επιβάλλει τα όσα σχεδιάζει και να βρίσκει τους ανθρώπους που θα τα εκτελέσουν και θα επιβάλλει και τους Πολιτειακούς όρους για να το κάνει. Όπως αυτό που ονομάζουμε «Μεταπολίτευση» δεν ήταν τίποτα άλλο αλλά η συνέχεια του Αστισμού, όπως η Χούντα ήταν η συνέχιση του αστισμού. Αυτό που σήμερα κάποιοι ονομάζουν Καθεστώς, είναι ενσωματωμένο στην πλοκή και τους θεσμούς του Αστικού συστήματος. Δεν είναι ούτε παρέκκλιση, ούτε και εκτροπή. Είναι μια φυσική του κατάσταση, ενός Πολιτειακού συστήματος που έχει μάθει να αναπαράγεται και να επιβάλλεται και να λειτουργεί σαν ακορντεόν χωρίς δυσκολία κατά το δοκούν.

2. Ο σκληρός πυρήνας ενός Καθεστώτος δε θα διαρραγεί ποτέ με γνώριμους Δημοκρατικούς τρόπους. Ποτέ δεν συνέβη κάτι τέτοιο, όπου υπήρχε Καθεστώς.

3. Το ΚΚΕ εσωτερικού έβλεπε μόνο την Διοίκηση της Δικτατορίας ως πρόβλημα και όχι την ίδια δομή του συστήματος που και την έφερε και την έδιωξε. Η γνωστή λατρεία στο Κράτος Τοτέμ. Αν το καταλάβω το Κράτος μπορώ να το χρησιμοποιήσω προς τις επιδιώξεις μου. Δεν θα σκεφτεί ποτέ κανείς ότι αυτό που ονομάζουμε Κράτος και Θεσμοί του βρίσκεται στον αντίποδα της κοινωνίας και σε σύγκρουση με αυτή. Ό,τι χρώμα και να το βάψεις. Έχει οικοδομηθεί και δομηθεί για να υπηρετήσει τη συμπίεση και την καταστολή της κοινωνίας και των ανθρώπων. Είναι σαν να παίρνεις μια τηλεόραση και να ζητάς να λειτουργήσει σαν τοστιέρα. Δεν γίνεται.

4. Ενώ η έλευση της Δικτατορίας χρεώθηκε μόνο στον ξένο δάκτυλο, η πτώση της ήταν δήθεν αποτέλεσμα της αντίστασης. Όμως μέχρι σήμερα τίποτα δεν άλλαξε στην ουσία παρόλο το νέο Σύνταγμα του 1975. Οι μηχανισμοί παρέμειναν και παραμένουν ακμαίοι και λειτουργικοί.

Ζ) «Επι δικτατορίας τα αριστερά ρεύματα είχαν μαξιμαλιστικές θέσεις ως συνήθως. Όπλα και στα βουνά. Η δικτατορία δεν είναι παρά μια έκφραση της δεξιάς, άρα δεν συνεργαζόμαστε με καμιά δεξιά οργάνωση έστω και αν αντιστέκεται στην δικτατορία. Μόνο το ΚΚΕεσ είχε την πολιτική του αντιδικτατορικού αγώνα. Δηλαδή, συνεργαζόμαστε ακόμη και με την δεξιά, αρκεί να πετύχουμε την πτώση της δικτατορίας.»

Ερώτηση: Υπήρξε αντιδικτατορικός αγώνας; Ο Ελληνικός λαός έκανε αντίσταση σε αυτό που ήρθε;

1. Ας ειπωθεί επιτέλους η αλήθεια! Ο Ελληνικός λαός στην πλειοψηφία του δεν αντιστάθηκε στην δικτατορία. Ειδικότερα ανακουφίστηκε!

2. Φυσικά υπήρξαν Έλληνες που αντιστάθηκαν. Ένα κομμάτι του αστισμού που ξεβολεύτηκε. Μια κομμουνιστική αριστερά καταδιωκόμενη. Η νεολαία! Η νεολαία που το δικό της μέλλον διακυβεύετο. Η νεολαία που ήθελε να ζήσει χωρίς τον μπάτσο και το γκλομπ. Η νεολαία που ήταν ακόμα αδέσμευτη και ακομμάτιστη και που ήθελε να πλάσει έναν άλλο κόσμο από αυτόν τον περιποιημένο του αστισμού.

3. Όλη η νεολαία; Όχι. Η νεολαία του φοιτητικού κινήματος ήταν ο κύριος όγκος του αντιδικτατορικού κινήματος και ήταν αυτόνομο. Την ίδια ώρα που δημόσιοι υπάλληλοι, δικαστικοί και πανεπιστημιακοί συνεργαζόταν αγαστά με το ΚΑΘΕΣΤΩΣ. Εκτός κι αν θέλετε να τους κρύψουμε όλους πίσω από κάποιους γενναίους ανθρώπους, όπως ο Αριστομένης Μάνεσης.

4. ΚΚΕ εσωτερικού. Η Ευρωκομμουνιστική Αριστερά. Ας σκεφτούμε την Ευρωπαϊκή Αριστερά του CCF. Center of Cultural Freedom. Ένας άλλος πόνος που δε συζητάει κανείς εδώ στην Ελλάδα. Ένα ευαγές ίδρυμα φτιαγμένο από τα κονδύλια της CIA και που στην Ελλάδα λειτούργησε μέσα από το περιοδικό «Εποχές». Ποιοι ήταν οι εκδότες του; Γρηγόρης Λαμπράκης και Λέων Καραπαναγιώτης. Όλως τυχαίως εκείνος ο μηχανισμός που ποδηγέτησε την Ελλάδα Πολιτισμικά σε όλη την περίοδο της «Μεταπολίτευσης». Στο βιβλίο του «Η Ιστορία μιας Ματαίωσης» ο Στρατής Μπουρνάζος μας τα λέει καλά. Ήταν όλοι πράκτορες της CIA; Όχι βέβαια, αλλά προσανατόλισαν τους αγώνες εκεί που να μη χτυπηθεί το σύστημα. Να μην υπάρξει η υπερχείλιση που θα διαρρήξει τα τοιχώματα του.

5. Αυτό έγινε με τη «Μεταπολίτευση». Το ίδιο σχέδιο μετά την Κατοχή. Μόνο που το 1944 υπήρχε ένα μέρος του λαού με όπλα. Αν κοιτάξουμε και τις δυο περιόδους έχουν κοινά σημεία σε βαθμό έκπληξης. Οι υποτιθέμενες αστοχίες της ηγεσίας του ΚΚΕ οδήγησαν στην απομαζικοποίηση και την ήττα του αντιστασιακού κινήματος. Ο στόχος μέσα από τη Συνθήκη της Γιάλτας, που δεν είναι θεωρία συνωμοσίας, αποζητούσε την εξόντωση του κοινωνικού ριζοσπαστισμού και την επαναφορά της Ελλάδας με σιγουριά στην αγκαλιά της Δύσης. Το μέλλον της Ελλάδας φτιαγμένο από τα χεράκια του Τσώρτσιλ και του Στάλιν. Σε αυτό χαντακώθηκε όλη η μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας.

6. Τι έγινε λοιπόν μετά τη Χούντα στη λεγόμενη «Μεταπολίτευση». Επέστρεψε πίσω ο αστισμός σε όλα του τα χρώματα. Μπλε, πράσινα, ροζ, κόκκινα. Ένας αστισμός που πριν το 1967 δεν είχε το πολιτικό κουράγιο να υπογράψει την προδοσία στην Κύπρο. Το έκανε το δεξί του άκρο. Και όταν επέστρεψε τι έπραξε; Συνολικά λοιπόν πούλησε φούμαρα στον λαό, που είχε ριζοσπαστικοποιηθεί μέσα από τα γεγονότα της Προδοσίας της Κύπρου και μέσα από τις ΕΝΟΧΕΣ της απραξίας του, δεκαπέντε και βάλε χρόνια, το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΕ τα ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ.

50 χρόνια μετά το παράθυρο του Όβερτον είναι παρών. Τι μας είπε ο κύριος Βενιζέλος και οι λοιποί στο Φόρουμ το Δελφών; «Ε, αφού σαν λαός δεn κάναμε τίποτα για την Κύπρο και τη διχοτόμηση, εε, το de facto γίνεται de jure.»

Οι γενιές οι παλιές έφυγαν, ήρθαν καινούργιες σαν τον Φειδία. Σου λέει: «Τi να πολεμήσουμε; Ας καθίσουμε σαν τις βιασμένες να παντρευτούμε τον βιαστή μας και να απαλείψουμε τη ΝΤΡΟΠΗ μας και να νομιμοποιήσουμε το νόθο ΠΑΙΔΙ μας.»

7. Οπότε για ποιον αντιδικτατορικό αγώνα ακριβώς μιλάμε; Το μεγάλο μέλημα της Αριστεράς δεν ήταν η τιμωρία που από Διαρκές Έγκλημα έγινε Στιγμιαίο. Δεν ήταν η τιμωρία των προδοτών που περιλάμβανε μεγάλο κομμάτι του προ δικτατορίας αστικού πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου. Δεν ήταν καν «το ανήκομεν εις την Δύση».

Ήταν η νομιμοποίης;h της. Νομιμοποιήθηκε και έζησε μέσα στους φράκτες αυτής της νομιμοποίησης.

8. Το πιο επικίνδυνο μέρος του ριζoσπαστισμού μετά τα 1974, ήταν εκείνο που ήθελε την Αυτονομία των Κινημάτων. Υπήρχε εκείνο το κομμάτι της νεολαίας που έλεγε Δεν Είναι Μεταπολίτευση. Είναι η συνέχεια της. Είχε δίκιο. Όμως τα κόμματα π.χ. ΠΑΣΟΚ, φρόντισαν για την αποδόμηση αυτού του κινήματος. Σήμερα 50 χρόνια μετά μπορούμε ξεκάθαρα να το δούμε.

Επίσης βλέπουμε ότι οι ξένοι πάτρωνες μια έγνοια έχουν, αφού βάλουν τα ντόπια όργανα τους να διαπράξουν ατιμίες και προδοσίες. Να φτιάξουν μαριονέτες που θα μπορούν να συγκρατούν την ΥΠΕΡΧΕΙΛΙΣΗ που προκαλεί η λαϊκή αγανάκτηση και ο ριζοσπαστισμός. Το κατάφεραν το 1974. Το κατάφεραν το 1981. Το κατάφεραν το 2014-15. Ναι, συμφωνώ. Μπορούν να το καταφέρουν και το 2025. Η συνταγή του πλυντηρίου είναι δοκιμασμένη. Αλλά να ξέρουμε γιατί πράγμα μιλάμε και να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.

Η) «Αυτή, λοιπόν, είναι η πολιτική πρόταση σήμερα. Η συνεργασία για την ανατροπή του Μητσοτάκη… αν η προσπάθεια ευοδωθεί, θα έχουμε ένα νέο πολιτικό μόρφωμα του οποίου η αφετηρία θα είναι η αμφισβήτηση του σημερινού καθεστώτος.»

Ερώτηση: Είναι η διέξοδος στο αδιέξοδο η πτώση του κυρίου Μητσοτάκη και μάλιστα με ένα γενναίο πλυντήριο του Αντώνη Σαμαρά, μέσω ενός Πολιτικού Μορφώματος;

Απάντηση:

1. Μόρφωμα: Γενικός όρος που περιγράφει έναν ανώμαλο σχηματισμό σε όργανο ή ιστό, χωρίς να σημαίνει απαραίτητα ότι πρόκειται για κακοήθεια.

2. Από πότε λοιπόν η φράση Πολιτικό μόρφωμα αποτελεί ιστορικό διέξοδο για ένα έθνος, που η κυριαρχία του έχει καταλυθεί;

3. Αυτό χρειάζεται ο τόπος; Ένα Πολιτικό Μόρφωμα που θα ρίξει τον κύριο Μητσοτάκη; Το βασικό μας πρόβλημα είναι το Πολιτειακό! Η Ελλάδα χρειάζεται ένα κοινωνικό κίνημα από άκρη εις άκρη που θα ξεφορτωθεί ένα Πολιτειακό σύστημα, που την έχει οδηγήσει στον θάλαμο της ανυπαρξίας και του θανάτου της.

4. Χρειάζεται ένα Μορφωτικό Υποκείμενο που να ξαναμιλήσει με τον λαό και να του αποδώσει πίσω τα όσα του στέρησε. Θα αποκαταστήσει και θα επιστρέψει τον Δημόσιο λόγο και την Πολιτική συμμετοχή στην κοινωνία. Ένα μορφωτικό υποκείμενο που θα διασφαλίσει μια και καλή, ότι όλοι όσοι υπηρετούν τον τόπο ως αξιωματούχοι του, είναι άμεσα υπόλογοι για τα πεπραγμένα τους.

5. Ότι η θεσμοί της άμεσης Δημοκρατίας να απελευθερώσουν και να οδηγήσουν στην Ελευθερία και την Οικονομική Ανάπτυξη την Περιφέρεια της.

6. Ότι το Αθηνοκεντρικό, υδροκεφαλισμένο κράτος πρέπει να τελειώσει.

7. Μια Εθνική Λαϊκή Ενότητα με όρους 2025 και όχι 1981.

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!