Το κόμμα LaREM του Γάλλου προέδρου Μακρόν και το MoDem του συμμάχου του Μπαϊρού έδωσαν στη δημοσιότητα αυτήν την εβδομάδα τα πρώτα 30 ονόματα της κοινής λίστας με την οποία θα συμμετέχουν στις επικείμενες ευρωεκλογές: «Με αυτές τις αξιόπιστες προσωπικότητες θα φέρουμε εις πέρας το σχέδιο ανασύστασης και αλλαγής της Ευρώπης», δήλωσε εκπρόσωπος του Γάλλου προέδρου. Από συλλογή προσωπικοτήτων όντως πάει καλά: ακόμη να συνέλθουν οι Γάλλοι Πράσινοι, που ξαφνικά είδαν τον ευρωβουλευτή τους Πασκάλ Ντιράν στο ευρωψηφοδέλτιο του Μακρόν. Από πρόγραμμα, όμως, τίποτα – πέρα από τις γενικολογίες περί νέας πνοής για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός είναι ο «σύγχρονος» τρόπος άσκησης πολιτικής, με ονόματα-φίρμες και συνθήματα, δίχως έστω βασικές συγκεκριμένες προτάσεις. Και δεν αποτελεί αποκλειστικότητα του Μακρόν: τον εφαρμόζουν άπαντες. Ή σχεδόν: παραδόξως, σε αυτές τις ευρωεκλογές οι μοναδικές δυνάμεις που παρουσιάζουν ένα συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα για την Ευρώπη που θέλουν είναι οι λεγόμενες ευρωσκεπτικιστικές, από τον Εθνικό Συναγερμό της Λεπέν ως την Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν.
Πάντως η επικοινωνιακή στρατηγική των ευρωπαϊστών δεν μοιάζει να αποδίδει: γύρω στο 22% δίνουν τα προγνωστικά στην κυβερνητική συμμαχία, που ακολουθείται κατά πόδας από το κόμμα της Λεπέν με 21%. Η «παραδοσιακή» Κεντροδεξιά (Ρεπουμπλικάνοι) αποτελεί το μοναδικό άλλο κόμμα που παίρνει σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις διψήφιο ποσοστό, περίπου 12%. Το υπόλοιπο 45% μοιράζεται σε έναν γαλαξία νέων ή μεταλλαγμένων κομμάτων, με την Ανυπότακτη Γαλλία και τους Πράσινους γύρω στο 8%. Από τους υπόλοιπους, το ιστορικό Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει καταρρεύσει στο 6%, και το εξίσου ιστορικό Γαλλικό Κ.Κ. στο… 2%.
Οι Γάλλοι έχουν άλλες έγνοιες
Υπάρχει όμως ένας μεγάλος απών σε όλες τις δημοσκοπήσεις: ο κόσμος που βγήκε και βγαίνει στους δρόμους. Ίσως γι’ αυτό καμία δημοσκοπική εταιρία δεν δίνει ποσοστά πρόθεσης για αποχή ή λευκή-άκυρη ψήφο. Η αδιαφορία είναι όμως αμοιβαία: τα Κίτρινα Γιλέκα που εξακολουθούν να κινητοποιούνται, να ματώνουν και να φυλακίζονται, αλλά και η λαϊκή πλειοψηφία που εξακολουθεί να τα υποστηρίζει, μόνο με τις ευρωεκλογές δεν ασχολούνται. Κι ας προσπαθεί να «φτιάξει κλίμα» ο εσμός των καθεστωτικών ΜΜΕ με αναλύσεις επί αναλύσεων και συνεντεύξεις υποψηφίων επί συνεντεύξεων, ώστε να μαντρώσει τα πρόβατα που έχουν ξεφύγει. Το ίδιο επιχειρούν, εξίσου αναποτελεσματικά μέχρι στιγμής, και τα κόμματα που παρουσιάζονται ως αντισυστημικά…
Οι Γάλλοι που γεύτηκαν τη χαρά της συλλογικής δράσης και την οδύνη της κρατικής βαρβαρότητας έχουν άλλες έγνοιες στο νου τους από τις κάλπες. Και μία από τις αιτίες είναι ότι, μετά από μια μικρή ανάπαυλα στην άγρια καταστολή (που έληξε με την εκδίωξη του επικεφαλής της γαλλικής αστυνομίας, ο οποίος θεωρήθηκε «μαλακός» από τον Μακρόν…), η προσπάθεια τρομοκράτησης όσων κινητοποιούνται ξαναβρήκε την ολοκληρωτική απανθρωπιά της. Κορυφαία στιγμή, ο βαρύς τραυματισμός από τα ΜΑΤ της 73χρονης διαδηλώτριας Ζενεβιέβ Λεγκέ στη Νίκαια το περασμένο Σάββατο, και η ακόμη πιο χοντροκομμένη, κυνική, προκλητική αντίδραση του Μακρόν – που αναρωτήθηκε γιατί μια μεγάλη γυναίκα πηγαίνει σε απαγορευμένες(!) διαδηλώσεις και της ευχήθηκε να γίνει σοφότερη…
Όσα ζει η Γαλλία δεν έχουν προηγούμενο εδώ και μισό αιώνα: απαγορεύσεις διαδηλώσεων, χρησιμοποίηση δολοφονικών μέσων καταστολής, μαζικές συλλήψεις και εγκλεισμοί, και μια εξουσία που κορδώνεται για όλα αυτά
Η κυβέρνηση κορδώνεται για την καταστολή
Όσα ζει η Γαλλία από τον περασμένο Νοέμβριο δεν έχουν προηγούμενο εδώ και μισό αιώνα: απαγορεύσεις διαδηλώσεων, χρησιμοποίηση δολοφονικών μέσων καταστολής, μαζικές συλλήψεις και εγκλεισμοί. Και μια εξουσία που κορδώνεται για όσα έχει καταφέρει μέχρι τώρα: η Νικόλ Μπελουμπέ, πρώην «σοσιαλίστρια» καθηγήτρια πανεπιστημίου και νυν υπουργός Εσωτερικών του Μακρόν, δήλωνε με καμάρι αυτήν την εβδομάδα ότι «μέχρι στιγμής έχουν συλληφθεί 8.700 άτομα και έχουν καταδικαστεί 2.000, εκ των οποίων το 40% σε ποινές φυλάκισης μη εξαγοράσιμες και χωρίς ανασταλτικό αποτέλεσμα»! Η αναστολή των ελευθεριών, οι οποίες θεωρούνταν δεδομένες σε μια χώρα σαν τη Γαλλία, είναι γεγονός. Χαρακτηριστικά είναι τα πρόστιμα και οι μηνύσεις που πέφτουν βροχή σε όσους βρίσκονται κοντά σε χώρους όπου έχουν απαγορευθεί οι διαδηλώσεις, με «αποδεικτικά στοιχεία» το παρουσιαστικό τους, ή μια μπλούζα που δεν αρέσει στους αστυνομικούς – που πλέον έγιναν και «φυσιογνωμιστές»!
Άλλο ένα γεγονός που προσπαθούν να μην σχολιάσουν οι επαγγελματίες υπερασπιστές των ευρωπαϊκών αξιών είναι το κατέβασμα του στρατού στους δρόμους (περιλαμβανομένων μονάδων της Λεγεώνας των Ξένων) για να αντιμετωπιστεί ο… τζιχαντιστής λαός. Με δυο λόγια, οι από πάνω έχουν καταλάβει πολύ καλά αυτό που δεν εννοούν να καταλάβουν οι αυτοαποκαλούμενοι πολιτικοί εκπρόσωποι των λαϊκών τάξεων: το χάσμα είναι βαθύ και δεν γεφυρώνεται. Τα Κίτρινα Γιλέκα έχουν εγγράψει υποθήκες που όλοι θα βρουν μπροστά τους. Αν θα καταφέρει το στρατόπεδο του βοναπαρτίσκου Μακρόν –και της «αντιπολίτευσης» που τον στηρίζει ή τον ανέχεται– να διασώσει ένα τμήμα έστω της πολιτικής νομιμοποίησής του, είναι αμφίβολο. Η στρατηγική του αποτελεί επανάληψη του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών όπου, με τη βοήθεια και του μεγαλύτερου μέρους της αυτοκτονικής γαλλικής αριστεράς, έπαιξε το ρόλο του ηγέτη της αντίστασης στην ακροδεξιά Λεπέν. Τώρα παρουσιάζεται ως εκπρόσωπος των «φιλελεύθερων ευρωπαϊκών δημοκρατιών» που μάχονται «τον ανελεύθερο εθνολαϊκισμό»! Ας είναι: αυτά που έχει ήδη κάνει ο «δημοκράτης ευρωπαϊστής» Μακρόν, ούτε στον ύπνο της δεν τα είχε ονειρευτεί η Λεπέν…
Το έχει τερματίσει…
Οι μεγαλύτεροι ίσως θυμούνται τη φράση «Απαγορεύονται οι συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων». Αυτό διέτασσε η ελληνική χούντα σε κρίσιμες στιγμές για το δικτατορικό καθεστώς. Στη Γαλλία του Μακρόν, που μακελεύει και φυλακίζει πολίτες κατά χιλιάδες (πράγμα που δεν μοιάζει να συνειδητοποιείται από πολλούς «ευαίσθητους» κατά τα άλλα), ακόμη κι αυτό, η συνάθροιση τριών ατόμων, αποτελεί πολυτέλεια. Απαγορεύεται να περπατά έστω και κατά μόνας κάποιος που «η συμπεριφορά ή/και η ενδυμασία του δείχνουν ότι σκοπεύει να διαδηλώσει»! Ιδού:
«Καταγραφή παράβασης: 2019, 23 Μαρτίου, ώρα 19:50. Εμείς [στοιχεία του αστυνομικού], ευρισκόμενοι στη λεωφόρο Βικτόρ Ουγκό, έχοντας υπόψη την απαγόρευση διαδήλωσης, διαπιστώνουμε την παρουσία ενός διαδηλωτή εντός της απαγορευμένης περιμέτρου του οποίου η συμπεριφορά ή/και η ενδυμασία δείχνουν ότι σκοπεύει να διαδηλώσει. Αποδεικτικό στοιχείο: Φορά πουλόβερ που γράφει “Ναι στο RIC”, δηλαδή “Ναι στο δημοψήφισμα με πρωτοβουλία των πολιτών”. Στοιχεία ταυτότητας του παραβάτη: […] Τον πληροφορούμε ότι συμμετείχε σε απαγορευμένη διαδήλωση και θα διωχθεί ποινικά από το Υπουργείο. Αρνείται ότι συμμετείχε στη διαδήλωση. Αρνείται να υπογράψει».
Εκτός όμως από τις προσαγωγές στο σωρό, υπάρχουν και στοχευμένες συλλήψεις: τη Δευτέρα ο 34χρονος Γιαν Μπ., ένας από τους ιδρυτές της ομάδας «Να τους αφοπλίσουμε» (η οποία έχει βάλει στο στόχαστρό της την αστυνομική βία), γυρνούσε στο σπίτι του από εκδήλωση στην οποία επέδειξε κάλυκες από χημικά που είχε εκτοξεύσει η αστυνομία εναντίον των Κίτρινων Γιλέκων. Βγαίνοντας από το τρένο συνελήφθη από αστυνομικούς με πολιτικά, πέρασε 24 ώρες στο αστυνομικό τμήμα, και τώρα είναι υπόδικος για… «κατοχή απαγορευμένου οπλισμού κατηγορίας Α» – στην οποία ανήκουν οι στρατιωτικές χειροβομβίδες και ρουκέτες! Κινδυνεύει με ποινή φυλάκισης 5 ετών και πρόστιμο 75.000 ευρώ. Αυτή είναι η καθημερινότητα στη Μακρονία.
