Του Νίκου Μπιτσιάλη.
Σχίζονται, πέφτουν από τα σύννεφα οι πράσινοι και μπλε αρχάγγελοι της κάθαρσης. Σηκώνουν φωνή διαμαρτυρίας και εξανίστανται, γιατί ο ταλαίπωρος λαός τούς βάζει στο ίδιο τσουβάλι της απάτης , όλους όσοι συμμετείχαν στα κυβερνητικά σχήματα…
«Δεν είμαστε όλοι ίδιοι», φωνάζουν στα παραθύρια των βοθροκάναλων από το πρωί ώς το βράδυ, σε όλους τους τόνους…
«Δεν αγγίξαμε, δεν βουτήξαμε το δάκτυλο στο μέλι, δεν έχουμε καμιά απολύτως σχέση με όλους αυτούς που αμαύρωσαν το πολιτικό σύστημα και διέσυραν το βουλευτικό αξίωμα», δηλώνουν σε συνεντεύξεις, σε στρογγυλά και τετράγωνα τραπέζια με κάθε ευκαιρία… Συνεχίζοντας την αγιοποίησή τους, υιοθετούν, ανεπιφύλακτα αλλά όψιμα, το σύνθημα και το σερβίρουν, αβίαστα, σε κάθε ευκαιρία: «Να μπουν όλοι όσοι έκλεψαν στη φυλακή…».
Έχει, λοιπόν, ενδιαφέρον να δούμε αν υπάρχουν πράγματι αθώοι σ’ αυτά τα δύο κόμματα που κυβερνούν, εναλλάξ, λόγω μπόνους, την Ελλάδα από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα. Με δωράκι σαράντα βουλευτικές έδρες -πότε πράσινες και πότε γαλάζιες, όλα αυτά τα λαμόγια της αρπαχτής εξασφάλισαν τον υπουργικό θώκο τους!
Με αυτό το κατάπτυστο δωράκι της πλασματικής πλειοψηφίας -μεταξύ των άλλων νομικών εκτρωμάτων- το 2003, λίγο πριν δηλαδή από την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ , ψηφίστηκε επί υπουργίας Φίλιππου Πετσάλνικου ο νόμος περί (μη) ευθύνης υπουργών , (Ν. 3126/2003) κατασκευής Βενιζέλου, με τις ψήφους των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Ένας νόμος στα μέτρα της αρπαχτής, προκειμένου να αποφύγουν τη φυλακή από το «μεγάλο φαγοπότι» της περιόδου Σημίτη τα πράσινα στελέχη και για να έχουν τα νώτα τους φυλαγμένα τα μπλε σαΐνια, όταν θα ερχόταν η στιγμή να κυβερνήσουν μασώντας και αυτοί ό,τι απέμεινε, όπως και έγινε…
Αυτό το νομικό κατασκεύασμα που απαλλάσσει απατεώνες και λαμόγια, στηρίζεται και στο εξίσου εκτρωματικό άρθρο 86 του Συντάγματος που εισηγήθηκε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά τη διάρκεια της αναθεώρησης του Συντάγματος το 2001!!!
Τον δέσανε και συνταγματικά το «γάιδαρό» τους, λοιπόν, έτσι που μετά την κλεψιά να παίρνουν και εύφημον μνεία!
Και, βέβαια, όλα αυτά τα εγκλήματα σε βάρος του λαού τα πετυχαίνουν, πάντα, με το δωράκι των σαράντα βουλευτικών εδρών που τους εξασφαλίζει μια πλασματική κοινοβουλευτική πλειοψηφία με εργαλείο έναν κατάπτυστο εκλογικό νόμο…
Αυτή είναι η «δημοκρατία» τους, με αυτή την ψεύτικη πλειοψηφία, μπλε και πράσινες κυβερνήσεις διαδοχικά, μας χρεοκόπησαν οικονομικά και ηθικά και σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με αυτή την ίδια ανύπαρκτη πλειοψηφία μας παρέδωσε στηn τρόικα της επιτήρησης, μετατρέποντας την πατρίδα μας σε προτεκτοράτο.
Ένα «δωράκι», ένα μπόνους σαράντα κοινοβουλευτικών εδρών με τη δικαιολογία, πάντα, της αποφυγής μιας ακυβερνησίας!
Για κυβερνήσεις ισχυρές που με άνετη πλασματική πλειοψηφία σαράντα εδρών να μπορούν, άνετα, να ληστεύουν χρηματιστήρια, εξοπλιστικά προγράμματα, ολυμπιακά έργα, ασφαλιστικά ταμεία, δομημένα και… αδόμητα και ό,τι φανταστεί ο νους τους απλού και βασανισμένου συνανθρώπου.
Αυτοί είναι οι μπλε και πράσινοι… αθώοι που σήμερα κλαψουρίζουν στα τηλεκάναλα.
«Δεν υπάρχουν άγγελοι σου λέω…», όπως λέει και το τραγούδι, γιατί δεν μπορεί να μην τους αποδοθεί η μομφή, τουλάχιστον της συνενοχής, όταν όλοι αυτοί ψήφιζαν τον αισχρό νόμο που έβγαζε καθαρούς όλους αυτούς τους ενόχους των οικονομικών εγκλημάτων… Μετά από όλα αυτά, τι να περιμένει κανείς από τις εξεταστικές επιτροπές όταν, στην πλειοψηφία τους, αποτελούνται από μπλε και πράσινους βουλευτές που οι περισσότεροι από αυτούς υπερψήφισαν το νόμο της ατιμίας για την απαλλαγή των κλεπτών.
Εξεταστικές… Απλά, ένα θέατρο του παραλόγου προκειμένου να αποσπάται η προσοχή των θυμάτων από την οδυνηρή αφαίρεση ζωτικών οργάνων τους που επιχειρούν, καθημερινά, οι ντόπιοι υπάλληλοι της τρόικας.
«Δεν είμαστε όλοι ίδιοι», φωνάζουν στα παραθύρια των βοθροκάναλων από το πρωί ώς το βράδυ, σε όλους τους τόνους…
«Δεν αγγίξαμε, δεν βουτήξαμε το δάκτυλο στο μέλι, δεν έχουμε καμιά απολύτως σχέση με όλους αυτούς που αμαύρωσαν το πολιτικό σύστημα και διέσυραν το βουλευτικό αξίωμα», δηλώνουν σε συνεντεύξεις, σε στρογγυλά και τετράγωνα τραπέζια με κάθε ευκαιρία… Συνεχίζοντας την αγιοποίησή τους, υιοθετούν, ανεπιφύλακτα αλλά όψιμα, το σύνθημα και το σερβίρουν, αβίαστα, σε κάθε ευκαιρία: «Να μπουν όλοι όσοι έκλεψαν στη φυλακή…».
Έχει, λοιπόν, ενδιαφέρον να δούμε αν υπάρχουν πράγματι αθώοι σ’ αυτά τα δύο κόμματα που κυβερνούν, εναλλάξ, λόγω μπόνους, την Ελλάδα από τη μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα. Με δωράκι σαράντα βουλευτικές έδρες -πότε πράσινες και πότε γαλάζιες, όλα αυτά τα λαμόγια της αρπαχτής εξασφάλισαν τον υπουργικό θώκο τους!
Με αυτό το κατάπτυστο δωράκι της πλασματικής πλειοψηφίας -μεταξύ των άλλων νομικών εκτρωμάτων- το 2003, λίγο πριν δηλαδή από την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ , ψηφίστηκε επί υπουργίας Φίλιππου Πετσάλνικου ο νόμος περί (μη) ευθύνης υπουργών , (Ν. 3126/2003) κατασκευής Βενιζέλου, με τις ψήφους των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Ένας νόμος στα μέτρα της αρπαχτής, προκειμένου να αποφύγουν τη φυλακή από το «μεγάλο φαγοπότι» της περιόδου Σημίτη τα πράσινα στελέχη και για να έχουν τα νώτα τους φυλαγμένα τα μπλε σαΐνια, όταν θα ερχόταν η στιγμή να κυβερνήσουν μασώντας και αυτοί ό,τι απέμεινε, όπως και έγινε…
Αυτό το νομικό κατασκεύασμα που απαλλάσσει απατεώνες και λαμόγια, στηρίζεται και στο εξίσου εκτρωματικό άρθρο 86 του Συντάγματος που εισηγήθηκε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά τη διάρκεια της αναθεώρησης του Συντάγματος το 2001!!!
Τον δέσανε και συνταγματικά το «γάιδαρό» τους, λοιπόν, έτσι που μετά την κλεψιά να παίρνουν και εύφημον μνεία!
Και, βέβαια, όλα αυτά τα εγκλήματα σε βάρος του λαού τα πετυχαίνουν, πάντα, με το δωράκι των σαράντα βουλευτικών εδρών που τους εξασφαλίζει μια πλασματική κοινοβουλευτική πλειοψηφία με εργαλείο έναν κατάπτυστο εκλογικό νόμο…
Αυτή είναι η «δημοκρατία» τους, με αυτή την ψεύτικη πλειοψηφία, μπλε και πράσινες κυβερνήσεις διαδοχικά, μας χρεοκόπησαν οικονομικά και ηθικά και σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με αυτή την ίδια ανύπαρκτη πλειοψηφία μας παρέδωσε στηn τρόικα της επιτήρησης, μετατρέποντας την πατρίδα μας σε προτεκτοράτο.
Ένα «δωράκι», ένα μπόνους σαράντα κοινοβουλευτικών εδρών με τη δικαιολογία, πάντα, της αποφυγής μιας ακυβερνησίας!
Για κυβερνήσεις ισχυρές που με άνετη πλασματική πλειοψηφία σαράντα εδρών να μπορούν, άνετα, να ληστεύουν χρηματιστήρια, εξοπλιστικά προγράμματα, ολυμπιακά έργα, ασφαλιστικά ταμεία, δομημένα και… αδόμητα και ό,τι φανταστεί ο νους τους απλού και βασανισμένου συνανθρώπου.
Αυτοί είναι οι μπλε και πράσινοι… αθώοι που σήμερα κλαψουρίζουν στα τηλεκάναλα.
«Δεν υπάρχουν άγγελοι σου λέω…», όπως λέει και το τραγούδι, γιατί δεν μπορεί να μην τους αποδοθεί η μομφή, τουλάχιστον της συνενοχής, όταν όλοι αυτοί ψήφιζαν τον αισχρό νόμο που έβγαζε καθαρούς όλους αυτούς τους ενόχους των οικονομικών εγκλημάτων… Μετά από όλα αυτά, τι να περιμένει κανείς από τις εξεταστικές επιτροπές όταν, στην πλειοψηφία τους, αποτελούνται από μπλε και πράσινους βουλευτές που οι περισσότεροι από αυτούς υπερψήφισαν το νόμο της ατιμίας για την απαλλαγή των κλεπτών.
Εξεταστικές… Απλά, ένα θέατρο του παραλόγου προκειμένου να αποσπάται η προσοχή των θυμάτων από την οδυνηρή αφαίρεση ζωτικών οργάνων τους που επιχειρούν, καθημερινά, οι ντόπιοι υπάλληλοι της τρόικας.
Σχόλια
