Αυτό το Σαββατοκύριακο πραγματοποιείται –μετά από απουσία 3 χρόνων λόγω της πανδημίας– το Resistance Festival, που φιλοξενείται στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο (αφού ακόμα μπορούν να γίνονται παρόμοιες εκδηλώσεις μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους που δεν έχουν ιδιωτικοποιηθεί και δεν έχουν καταληφθεί-περικυκλωθεί από την αστυνομία, όπως επιχειρείται το τελευταίο διάστημα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη).
Το Resistance Festival, όπως λέει και το όνομά του, είναι μια διεθνιστική εκδήλωση προβολής αντιστάσεων και αγώνων, καθώς και στιγμή προβληματισμού, συζήτησης, ενημέρωσης και συνεύρεσης ανθρώπων και κινημάτων που αγωνίζονται πολλαπλά για έναν άλλο, καλύτερο και δικαιότερο κόσμο. Έτσι και αυτή τη φορά θα βρεθούν φίλοι και εκπρόσωποι από κινήματα πολλών χωρών – και μόνο αυτό το γεγονός προσδίδει μια μεγάλη σημασία στο φεστιβάλ. Παράλληλα, το κεντρικό ζήτημα του φεστιβάλ είναι η εξέταση και εκτίμηση της νέας μεγάλης στροφής στον σύγχρονο κόσμο, προς έναν πολυπολικό κόσμο, και των καθηκόντων που απορρέουν για τους λαούς και τις μικρές και μεσαίες ανίσχυρες χώρες. Επίσης το φεστιβάλ γίνεται σε μια στιγμή που ο πόλεμος στην Ουκρανία μονιμοποιείται, και δεν είναι ένας τοπικός πόλεμος: παίρνει διεθνείς διαστάσεις σε πολλαπλά μέτωπα και είναι πιθανόν να κλιμακωθεί, με τρομερές συνέπειες για τους λαούς, τους εργαζόμενους, τη νεολαία αλλά και τον ίδιο τον πλανήτη – αν πάρει και πυρηνικές διαστάσεις. Γίνεται όμως και σε μια στιγμή που κυνικά μας λένε ότι τους προσεχείς μήνες θα παγώσουμε, θα μπούμε σε ειδικά πρόγραμμα που επιβάλλει η «πολεμική οικονομία», προαναγγέλλοντας νέες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Η αθέατη πλευρά, αυτή που θεωρείται αναιμική και ελάχιστης σημασίας, είναι η πλευρά των αντιστάσεων, των αγώνων, των μεγάλων κινημάτων ενάντια στους σύγχρονους τεράστιους κινδύνους και την τρομακτική φόρτωση όλου του κόστους της πολυοργανικής κρίσης και των πολέμων στις πλάτες των αδύναμων σε κάθε χώρα, σε κάθε ήπειρο, πλανητικά.
Η αντίσταση και οι αγώνες δεν έχουν σβήσει, παρά τη μεγάλη οπισθοχώρηση που έγινε με την πανδημία, με την παράλυση που προκαλεί ο πόλεμος αλλά και τις μεγάλες απογοητεύσεις που έχουν προκαλέσει τα πισωγυρίσματα και η αποτυχία μεγάλων εγχειρημάτων και κινημάτων.
Από αυτήν την άποψη, αυτά που θα ακουστούν, η ίδια η παρουσία αντιπροσώπων από μια σειρά χώρες στο φεστιβάλ, προσδίδουν μια ιδιαίτερη έμφαση σε μια μεγάλη ανάγκη που υπάρχει και απωθείται συστηματικά: να αναδειχθεί ένας ανταγωνιστικός πόλος απέναντι στη γεωπολιτική ΤΙΝΑ (There Is No Alternative, Δεν Υπάρχει Εναλλακτική). Δηλαδή κόντρα στην αποδοχή του πλαισίου, των όρων αλλά και των στρατοπεδεύσεων που στήνονται ερήμην των λαών, των εργαζομένων, της νεολαίας, βάσει των οποίων όλοι αυτοί (δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία του πλανήτη) πρέπει να υποταχτούν στη δύναμη ισχύος κρατικών, διεθνικών, πολυεθνικών, ομίλων, επιχειρήσεων, στρατών, μισθοφορικών σωμάτων, δυνάμεων εκμετάλλευσης-καταστολής και βιοπολιτικού ελέγχου. Να γίνουν σε μεγάλο βαθμό καύσιμη ύλη για το ξεπέρασμα της κρίσης και την «ανθοφορία» του κεφαλαίου, του κέρδους, αλλά και ακόμα της μετάλλαξης της ζωής και της καταστροφής της βιοποικιλότητας και του περιβάλλοντος. Δηλαδή τη διαιώνιση του καπιταλισμού, που κυριαρχεί παγκόσμια, και της σχέσης κεφάλαιο που, σαν κυρίαρχη κοινωνική σχέση, οδηγεί όλες αυτές τις διαδικασίες σε ένα περιβάλλον παροξυσμικού ανταγωνισμού και πολέμων πολλών ειδών σε όλα τα κοινωνικά πεδία.
Γι’ αυτό η μεγάλη ανάγκη είναι να υπάρξει στον σύγχρονο κόσμο, στον αναδυόμενο πολυπολικό κόσμο, ένας ακόμη πόλος, ένας ανταγωνιστικός πόλος, ο πόλος των λαών, των κινημάτων, των χωρών που επιθυμούν μια διαφορετική πορεία για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη, με ειρήνη, χειραφέτηση, ελευθερία, πραγματική δημοκρατία, συμμετοχή.
Το Resistance Festival είναι μια στιγμή, ένας χώρος, μια συμβολή σε μια τέτοια προοπτική. Ελάτε στο Resistance Festival, στηρίξτε το. Έχουμε όλοι την ανάγκη να βρεθούμε, να νοιώσουμε αυτήν την αθέατη αλλά υπεραναγκαία πλευρά που πρέπει να αναδειχθεί και να γίνει ένας υπαρκτός πόλος στον σύγχρονο κόσμο.
