Η Αριστερά του Ισραήλ δεν είναι και στην καλύτερή της φάση, με τους δεξιούς και τους ακροδεξιούς να έχουν επικρατήσει στα μυαλά των Εβραίων ψηφοφόρων. Αλλά μέσα σ’ αυτό το ζοφερό κλίμα, που γίνεται ζοφερότερο από τις αυξανόμενες πιέσεις και επιθέσεις του κρατικού μηχανισμού ασφάλειας και προπαγάνδας σε βάρος των «αντιφρονούντων», είναι πραγματικά αξιέπαινη η προσπάθεια των κινημάτων ειρήνης και αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους, μέσα στο Ισραήλ.
Και είναι αξιοθαύμαστη η σθεναρή στάση ορισμένων πολιτών που μόνοι τους αντιπαλεύουν, κάτω από εξαιρετικά εχθρικές συνθήκες, την πολεμική μηχανή του Ισραήλ και την κρατική βαρβαρότητα, καταγγέλλουν την κατοχή, τους εποικισμούς και το απαρτχάιντ, αποκαλύπτουν τα φοβερά εγκλήματα που διαπράττονται, επί 40 τουλάχιστον χρόνια, καταρρίπτουν επιστημονικά τις θεωρίες που μεταμφιέζουν τους μύθους σε επίσημη ιστορία, διαμαρτύρονται για τη μεταμόρφωση ενός κοσμικού κράτους σε φονταμενταλιστικό θρησκευτικό, καταδικάζουν το ρατσισμό που καλλιεργείται συστηματικά, επισημαίνουν τον πολιτικό κρετινισμό της άκρας Δεξιάς και τους συμβιβασμούς της Αριστεράς και εκφράζουν τη συντριβή τους από την ηθική κατάρρευση της κοινωνίας του Ισραήλ.
Ο δημοσιογράφος Γκιντεόν Λεβί ανήκει σ’ αυτά τα εκπληκτικά «άτομα» που υφίστανται τη χλεύη των στρατοκρατών και του όχλου, αλλά δεν ενδίδουν και δεν προδίδουν τις αρχές και τις αξίες του ανθρωπισμού. Μέσα από τις στήλες της εφημερίδας Haaretz, από το 1982, πάντα με γνώση και θάρρος, εντοπίζει και στηλιτεύει τη φασιστικοποίηση, την αδικία και τον εκφυλισμό. Ακούραστα και ανυποχώρητα, παρ’ όλες τις συκοφαντίες -μέχρι και προπαγανδιστή της Χαμάς τον έχουν αποκαλέσει- και τις απειλές, επειδή δήθεν αποτελεί κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια. Ο Γιόχαν Χάρι τον αποκάλεσε, στην εφημερίδα The Independent, «ηρωικό Ισραηλινό δημοσιογράφο».
Ο Λεβί γεννήθηκε το 1953, γιος δύο επιζησάντων από τα γερμανικά στρατόπεδα εξόντωσης, και σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. Υπηρέτησε στις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ και στο ραδιόφωνο του στρατού, εργάστηκε σαν σύμβουλος του τότε προέδρου του Εργατικού Κόμματος και νυν προέδρου του Ισραήλ Σιμόν Πέρες.
Πολλά κείμενά του που δημοσιεύτηκαν στη Haaretz περιλαμβάνονται στο βιβλίο Η Ζώνη του Λυκόφωτος – Ζωή και θάνατος κάτω από την ισραηλινή κατοχή, που εκδόθηκε το 2004. Επίσης, έχει κάνει ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές εκπομπές με σχετικά θέματα. Έχει βραβευτεί αρκετές φορές για το έργο του από διεθνείς οργανισμούς, όπως το Ίδρυμα Άννα Λιντ, που του απένειμε το βραβείο για εξαίρετη δημοσιογραφία με αφορμή το συγκλονιστικό άρθρο του «Τα παιδιά του 5767», το οποίο αναδημοσιεύουμε συντομευμένο στις διπλανές στήλες.
Στο Περίπτερο Ιδεών θα φιλοξενούνται, συχνά, σπουδαίοι Εβραίοι διανοούμενοι-αγωνιστές της ειρήνης.
