Οι τρεις «μνημονιοφύλακες», μάλλον, θα μείνουν στην ιστορία ως το τελευταίο κυβερνητικό δείγμα του παρασιτικού πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, το οποίο ανέλαβαν να διασώσουν, πάνω στα συντρίμμια της κοινωνίας και στα ερείπια της χώρας.
Σε κάθε, όμως, περίπτωση θα έχουν «γράψει ιστορία», ως οι πρωτοπόροι της πιο κραυγαλέας και… αστραπιαίας σε εκτέλεση απάτης στη σύγχρονη πολιτική ζωή.
Ξεπέρασαν και τον ίδιον τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος χρειάστηκε σχεδόν έξι μήνες για να παγιδεύσει το λαό από το «λεφτά υπάρχουν» στη βαρβαρότητα του ΔΝΤ, επιστρατεύοντας κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Τούτοι εδώ το έκαναν πιο… εύκολα! Ανέλαβαν το έργο, σκηνοθέτησαν την απάτη της «επαναδιαπραγμάτευσης», υπέκλεψαν οριακά την ψήφο εν μέσω ενός οργίου εκβιασμών και οργανωμένης υπονόμευσης της χώρας και άμεσα παρέδωσαν την εντολή διακυβέρνησης στην τρόικα, τα αφεντικά τους.
Επισημοποίησαν με τον πιο κραυγαλέο τρόπο την επιτροπεία. Από τα κυβερνητικά σαλόνια τους παρέλασαν όλοι οι τοποτηρητές, όλοι οι γκαουλάιτερς, ώστε με την κατάλληλη πάντα σκηνοθεσία και με τον πιο κυνικό τρόπο μέσα σε μόλις ένα μήνα η «επαναδιαπραγμάτευση» να γίνει «ναι σε όλα».
Στην προεκλογική μάχη, μία αποτελεσματική γραμμή αντιπαράθεσης απέναντι στο συσπειρωμένο μπλοκ, που σπεκούλαρε με την απειλή εξόδου από το ευρώ εναντίον της πολιτικής διεξόδου, που πρόβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ για ακύρωση του Μνημονίου ήταν η εξής: «Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, με αποκλίσεις και παραλλαγές, είστε θιασώτες της επαναδιαπραγμάτευσης. Σε κάθε περίπτωση απορρίπτετε οποιαδήποτε μονομερή ενέργεια θα εξέθετε τη χώρα στον κίνδυνο απειλητικών αντίμετρων από τους δανειστές. Εφόσον συναντήσετε άρνηση διαπραγμάτευσης από την άλλη πλευρά, ποια θα είναι η δική σας “κόκκινη γραμμή”; Δεν οδηγείστε, σύμφωνα με τη λογική σας, σε εφαρμογή του Μνημονίου;». Η αλήθεια είναι πως αυτή η επιθετική αντιπαράθεση δεν προκρίθηκε και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν πολύ συχνά σε απολογητική θέση κατά την εκλογική μάχη.
Αποδεικνύεται τώρα, πως ακόμα κι αυτή η επιλογή θα ήταν εντελώς εκτός πραγματικότητας. Ποια «επαναδιαπραγμάτευση»; Επρόκειτο για συνειδητό ψέμα που έστησαν οι συνεταίροι μιας πολιτικής συμμορίας απατεώνων και εκτελεστών του συμβολαίου εξόντωσης του λαού, που συνιστά για τη χώρα το Μνημόνιο νο3. Προφανώς με εκβιαστές και απατεώνες δεν διεξάγεις πολιτική αντιπαράθεση. Τους αποκαλύπτεις, τους ξεσκεπάζεις, τους καταγγέλλεις και καλείς το λαό να τους απομονώσει και να τους καταδικάσει.
Πώς το είχε πει ο πιο… μπαρουτοκαπνισμένος από τους τρεις τους, ο Ευ. Βενιζέλος, σε μία αποστροφή παλιότερης τοποθέτησής του στη Βουλή; «Οι ξένοι γνωρίζουν ποιος μπορεί να βγάλει τη δουλειά». Έτσι λοιπόν. Αλλιώς δεν εξηγείται. Δεν γίνεται από τη σταδιακή «απαγκίστρωση» και την άρση των δυσβάστακτων μέτρων να γίνεσαι… αβασάνιστα ντίλερ των τελεσιγράφων της τρόικας και να βαυκαλίζεις ακόμη τον κόσμο με παραμύθια περί «δίκαιων μέτρων», «επαναδιαπραγμάτευση σε βάθος τετραετίας», ενώ εδώ και τώρα πέφτει τσεκούρι σε μισθούς και συντάξεις, τα ΜΑΤ χτυπάνε τους απεργούς στη Χαλυβουργία, διαλύονται τα νοσοκομεία και πνίγεται ο λαός στα χρέη. Αυτά είναι πράγματι η… «δουλειά τους».
Όμως, αργά ή γρήγορα, και μάλλον πολύ γρήγορα η κοινωνία, την οποία τώρα βάζουν συλλήβδην στο στόχαστρο θα βρεθεί απέναντί τους, όχι μόνο για να διασώσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο. Αλλά και για να απευθύνει ένα αμείλικτο «γιατί». Η προεκλογική αθλιότητα της Ν.Δ., το γνωστό σποτάκι στο σχολείο με το «γιατί κύριε» θα στοιχειώσει την συγκυβέρνηση. «Γιατί κύριε Σαμαρά, κύριε Βενιζέλο και κύριε Κουβέλη μας εξαπατήσατε;».
Η λύτρωση της χώρας από το Μνημόνιο προϋποθέτει την κάθαρση από την πολιτική συμμορία των στυγνών ψευτών και απατεώνων.
Ξεπέρασαν και τον ίδιον τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος χρειάστηκε σχεδόν έξι μήνες για να παγιδεύσει το λαό από το «λεφτά υπάρχουν» στη βαρβαρότητα του ΔΝΤ, επιστρατεύοντας κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Τούτοι εδώ το έκαναν πιο… εύκολα! Ανέλαβαν το έργο, σκηνοθέτησαν την απάτη της «επαναδιαπραγμάτευσης», υπέκλεψαν οριακά την ψήφο εν μέσω ενός οργίου εκβιασμών και οργανωμένης υπονόμευσης της χώρας και άμεσα παρέδωσαν την εντολή διακυβέρνησης στην τρόικα, τα αφεντικά τους.
Επισημοποίησαν με τον πιο κραυγαλέο τρόπο την επιτροπεία. Από τα κυβερνητικά σαλόνια τους παρέλασαν όλοι οι τοποτηρητές, όλοι οι γκαουλάιτερς, ώστε με την κατάλληλη πάντα σκηνοθεσία και με τον πιο κυνικό τρόπο μέσα σε μόλις ένα μήνα η «επαναδιαπραγμάτευση» να γίνει «ναι σε όλα».
Στην προεκλογική μάχη, μία αποτελεσματική γραμμή αντιπαράθεσης απέναντι στο συσπειρωμένο μπλοκ, που σπεκούλαρε με την απειλή εξόδου από το ευρώ εναντίον της πολιτικής διεξόδου, που πρόβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ για ακύρωση του Μνημονίου ήταν η εξής: «Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, με αποκλίσεις και παραλλαγές, είστε θιασώτες της επαναδιαπραγμάτευσης. Σε κάθε περίπτωση απορρίπτετε οποιαδήποτε μονομερή ενέργεια θα εξέθετε τη χώρα στον κίνδυνο απειλητικών αντίμετρων από τους δανειστές. Εφόσον συναντήσετε άρνηση διαπραγμάτευσης από την άλλη πλευρά, ποια θα είναι η δική σας “κόκκινη γραμμή”; Δεν οδηγείστε, σύμφωνα με τη λογική σας, σε εφαρμογή του Μνημονίου;». Η αλήθεια είναι πως αυτή η επιθετική αντιπαράθεση δεν προκρίθηκε και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν πολύ συχνά σε απολογητική θέση κατά την εκλογική μάχη.
Αποδεικνύεται τώρα, πως ακόμα κι αυτή η επιλογή θα ήταν εντελώς εκτός πραγματικότητας. Ποια «επαναδιαπραγμάτευση»; Επρόκειτο για συνειδητό ψέμα που έστησαν οι συνεταίροι μιας πολιτικής συμμορίας απατεώνων και εκτελεστών του συμβολαίου εξόντωσης του λαού, που συνιστά για τη χώρα το Μνημόνιο νο3. Προφανώς με εκβιαστές και απατεώνες δεν διεξάγεις πολιτική αντιπαράθεση. Τους αποκαλύπτεις, τους ξεσκεπάζεις, τους καταγγέλλεις και καλείς το λαό να τους απομονώσει και να τους καταδικάσει.
Πώς το είχε πει ο πιο… μπαρουτοκαπνισμένος από τους τρεις τους, ο Ευ. Βενιζέλος, σε μία αποστροφή παλιότερης τοποθέτησής του στη Βουλή; «Οι ξένοι γνωρίζουν ποιος μπορεί να βγάλει τη δουλειά». Έτσι λοιπόν. Αλλιώς δεν εξηγείται. Δεν γίνεται από τη σταδιακή «απαγκίστρωση» και την άρση των δυσβάστακτων μέτρων να γίνεσαι… αβασάνιστα ντίλερ των τελεσιγράφων της τρόικας και να βαυκαλίζεις ακόμη τον κόσμο με παραμύθια περί «δίκαιων μέτρων», «επαναδιαπραγμάτευση σε βάθος τετραετίας», ενώ εδώ και τώρα πέφτει τσεκούρι σε μισθούς και συντάξεις, τα ΜΑΤ χτυπάνε τους απεργούς στη Χαλυβουργία, διαλύονται τα νοσοκομεία και πνίγεται ο λαός στα χρέη. Αυτά είναι πράγματι η… «δουλειά τους».
Όμως, αργά ή γρήγορα, και μάλλον πολύ γρήγορα η κοινωνία, την οποία τώρα βάζουν συλλήβδην στο στόχαστρο θα βρεθεί απέναντί τους, όχι μόνο για να διασώσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο. Αλλά και για να απευθύνει ένα αμείλικτο «γιατί». Η προεκλογική αθλιότητα της Ν.Δ., το γνωστό σποτάκι στο σχολείο με το «γιατί κύριε» θα στοιχειώσει την συγκυβέρνηση. «Γιατί κύριε Σαμαρά, κύριε Βενιζέλο και κύριε Κουβέλη μας εξαπατήσατε;».
Η λύτρωση της χώρας από το Μνημόνιο προϋποθέτει την κάθαρση από την πολιτική συμμορία των στυγνών ψευτών και απατεώνων.
Σχόλια
