του Νίκου Δαμιανάκη*
Το Συνέδριο με θέμα «Το υπαρξιακό ερώτημα της χώρας» αποτελεί μια σημαντική πρωτοβουλία που αναδεικνύει τα βαθύτερα υπαρξιακά και δομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα σε μια εποχή παρατεταμένης κρίσης. Η διοργάνωση αυτού του φόρουμ είναι απαραίτητη, καθώς συμβάλλει στην επιστημονική ενίσχυση ενός συνολικού διαλόγου σχετικά με τη διαμόρφωση μιας ταυτότητας και ενός βιώσιμου μέλλοντος για την εθνική κοινότητα.
Οι αριστεροί και προοδευτικοί επιστήμονες έχουν ιδιαίτερο ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία, δεδομένου ότι μπορούν να αξιοποιήσουν την επιστημονική ανάλυση για να φωτίσουν τις αιτίες της κρίσης, να αποσαφηνίσουν τις κοινωνικές ανισότητες και να προτείνουν καινοτόμες λύσεις βασισμένες σε αξίες του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Μέσα από την κριτική ανάλυση των κοινωνικών και οικονομικών δομών, μπορούν να συμβάλουν στον επαναπροσδιορισμό των πολιτικών και της κοινωνικής πολιτισμικής ταυτότητας, προτείνοντας μια στρατηγική εθνικής ανάταξης που θα στηρίζεται στην αξιοποίηση των συστημάτων δημόσιας υγείας και κοινωνικής προστασίας.
Επιπλέον, η συζήτηση θα πρέπει να εστιάσει και σε ένα από τα διαρθρωτικά ζητήματα που επιτείνουν τον υπαρξιακό προβληματισμό: τις ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της δημόσιας υγείας και του κοινωνικού κράτους. Η πολιτική αυτή, στην ουσία, υπονομεύει τα βασικά πλέγματα της κοινωνικής συνοχής και πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες, ενισχύοντας τις κοινωνικές ανισότητες και την αποξένωση.
Ο βαθμός στον οποίο η ιδιωτικοποίηση αλλοιώνει τον χαρακτήρα του δημόσιου αγαθού και πώς αυτό επηρεάζει την κοινωνική συνοχή και την εθνική αυτοαντίληψη, αποτελεί κρίσιμο πεδίο συζήτησης, όπου η επιστημονική κριτική και η πολιτική σκέψη πρέπει να συναντηθούν. Μια τέτοια ανάλυση μπορεί να φωτίσει εναλλακτικά μοντέλα διαχείρισης που θα αποσκοπούν στην αναβάθμιση και διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών, προάγοντας την ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη και την εθνική αξιοπρέπεια.
Οι ιδιωτικοποιήσεις συχνά οδηγούν σε αποδυνάμωση της δημόσιας περίθαλψης και κοινωνικής προστασίας, αυξάνοντας τις ανισότητες και θίγοντας την κοινωνική συνοχή. Στο πλαίσιο του υπαρξιακού ερωτήματος της χώρας, η συζήτηση γύρω από αυτό το ζήτημα αναδεικνύει όχι μόνο τις επιπτώσεις στους κοινωνικούς θεσμούς αλλά και την ανάγκη για ένα εναλλακτικό μοντέλο που θα στηρίζεται στην αναβάθμιση του δημόσιου τομέα και στην ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Μέσω αυτής της συζήτησης το Συνέδριο ενισχύει την κριτική σκέψη και ανοίγει δρόμους για αναδημιουργία ενός κοινωνικού κράτους που υπηρετεί πράγματι το κοινό καλό.
Μέσα από τον διάλογο αυτό μπορεί να καταγραφεί η ανάγκη εναρμόνισης των πολιτικών με τις αξίες της δημοκρατίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, στοιχεία που αποτελούν προϋπόθεση για την ανθεκτικότητα και την ευημερία της χώρας.
Προφανώς, οι εισηγήσεις και τα συμπεράσματα του συνεδρίου δεν αντικαθιστούν ούτε το αναγκαίο κοινωνικό κίνημα, ούτε τα κόμματα της Αριστεράς. Αντίθετα αποτελεί «ένα πολύτιμο βέλος στη φαρέτρα» των κινημάτων και των κομμάτων.
Για την Εθνική, την Κοινωνική, την Οικονομική Απελευθέρωση του Λαού μας.
* ΟΝίκος Δαμιανάκης είναι Ψυχολόγος MSc. Συμμετέχει στο 2ο Συνέδριο και συγκεκριμένα στην 3η θεματική συνεδρία «Η αποτυχία των ιδιωτικοποιήσεων – Αποτίμηση και απαντήσεις σε μια καταστροφική πολιτική», και η ανακοίνωσή του έχει τίτλο: «Κοινωνική Πολιτική και Δημόσιο Σύστημα Υγείας στην Ελλάδα: Από την προσπάθεια Κοινωνικής Δικαιοσύνης στην Ιδιωτικοποίηση (1981-2025)»
