Για τα βιβλία, ρε γαμώτο!

Τώρα που καθαρίζω, ταξινομώ και πακετάρω τα βιβλία μου, συζητάω μαζί τους ώρες πολλές.

Με τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Σοπενάουερ, τον Μαρκούζε, τον Λένιν, τον Μάο, τον Ουγκό, τον Ιούλιο Βερν, τον Μποντλέρ, τον Μαγιακόβσκι, τον Ρουμί, τον Τζόις, τον Θορό, τον Φόκνερ, τον Τζιμ Λόντον, τον Χάινριχ Μπελ, τον Μαρκές, τον Αλτουσέρ, τον Καστοριάδη, τον Γκαλεάνο, τον Μπαντιού, τη Διδώ Σωτηρίου, τον Ορχάν Παμούκ, την Αρουντάτι Ρόι, τον Χάουαρντ Ζιν, τον Τσόμσκι… Με όλο τον καλό τον κόσμο, δηλαδή, που του χρωστάω πολλά απ’ όσα ξέρω κι απ’ όσα δεν ξέρω, ό,τι είμαι κι ό,τι δεν είμαι. Χιλιάδες βιβλία ιστορίας, πολιτικής, λογοτεχνίας, φιλοσοφίας, μουσικής ή κόμικς, διαβασμένα, αλλά και αμέτρητα αδιάβαστα, μισοδιαβασμένα, διαβασμένα και σημειωμένα για μελλοντική χρήση, που δεν ξέρω πότε θα διαβαστούν, πότε θα τελειώσουν και πότε θα ξαναδιαβαστούν. Για πολλά απ’ αυτά, είμαι σχεδόν σίγουρος, μάλλον ποτέ. Βλέπω ήδη τους σελιδοδείκτες που εξέχουν από μερικά, κατασκονισμένους και κιτρινισμένους, κουρασμένους από την προσμονή ν’ αλλάξουν σελίδα. Ό,τι έγινε έγινε. Πάμε γι’ άλλα. Βιβλία γράφονται και εκδίδονται συνεχώς, παρ’ όλη την τρομοκρατία που ασκεί το διαδίκτυο στους βιβλιόφιλους και τους βιβλιοφάγους. Φαίνεται όμως ότι κι ο ψηφιακός κόσμος, ακόμα κι αν μας στερήσει τη μυρουδιά και την αφή του χαρτιού, θα μας δίνει τουλάχιστον τα βιβλία σε ταμπλέτες. Ελπίζω ποτέ σε χάπια. Ο κίνδυνος από την τροπή των πραγμάτων, την κατρακύλα προς την ολιγαρχία και το φασισμό, είναι να επαληθευτεί η προφητεία του Ray Bradbury στο Φαρενάιτ 451 που σκηνοθέτησε ο Φρανσουά Τριφό. Δηλαδή, να απαγορευθούν ολοσχερώς τα βιβλία γιατί ο νέος τύπος ανθρώπου πρέπει να διαμορφώνεται μόνο μέσα από την ελεγχόμενη επιμόρφωση που θα παρέχει αποκλειστικά η εξουσία. Ήδη, νεοφασίστες ξεφυτρώνουν παντού, από την Αμερική και τη Νορβηγία ώς την Ελλάδα, από το Μισούρι και το Όσλο ώς τα… Καλάβρυτα, ναι, τα Καλάβρυτα και το Δίστομο, τα καμμένα και ξεκληρισμένα από τους φασίστες χωριά. Κιόλας, οι χρυσαυγίτες έδωσαν ένα δείγμα γραφής καταστρέφοντας τα βιβλία στο σύλλογο των Τανζανών στην πλατεία Αμερικής και κλείνοντας ένα θέατρο, στα πρότυπα των ναζί στη Γερμανία του Χίτλερ! Η παλιά Νέα Τάξη επιστρέφει ως νέα Νέα Τάξη αντλώντας ξανά ανθρώπινο «υλικό» από τα μπάζα του καπιταλισμού.
Κι αν συμβεί αυτό, στον πολιτισμένο κόσμο, δεν θα υπάρχουν πια ούτε δάση για να καταφύγουν οι αντιρρησίες, όπως στο Φαρενάιτ 451, όπου μακριά από τις κάμερες και τα σόναρ παρακολούθησης θα μπορούν να αποστηθίσουν τα βιβλία, ένα ο καθένας, ή ένα κεφάλαιο ο καθένας στα χοντρά βιβλία. Ίσως, σήμερα, αντί για δέντρα, οι μεγάλες πόλεις με τα δάση των πολυκατοικιών να προσφέρονται για κρύψιμο, αποστήθιση και εκφορά-ανάγνωση, πράγμα όλο και πιο δύσκολο τώρα που σχεδόν όλοι έτρεξαν να δηλώσουν τα αυθαίρετα και τους ακάλυπτους χώρους με το δέλεαρ της νομιμοποίησης έναντι ενός χαμηλού τιμήματος, οπότε δεν έμειναν πια άγνωστες κρυψώνες στην πολεοδομία και την εφορία για να μπορεί κανείς τουλάχιστον να αποστηθίζει παράνομα βιβλία και να τα μοιράζεται με άλλους με ασφάλεια, σε κάποιο στεγασμένο φωταγωγό ή αδήλωτο υπόγειο. Δεν υπάρχουν πια στον πολιτισμένο κόσμο ούτε δάση ούτε ιδιωτικοί χώροι. Τα πρώτα γίνονται φορμάικες, χαρτόνια και κοντραπλακέ, ντουλάπια, παρκέ και κομοδίνα, και οι δεύτεροι έχουν υπαχθεί στον κεντρικό έλεγχο του μεγάλου αδερφού. Με αυτά τα δεδομένα, οι εναλλακτικές λύσεις είναι δύο, ή να εφεύρουμε νέες κρυψώνες, που το βλέπω χλωμό, ή να εμποδίσουμε την ολιγαρχία και το φασισμό να μας επιβληθούν, πράγμα δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Για τα βιβλία, ρε γαμώτο!

Σχόλια