Όχι, δεν βρισκόμαστε μακριά από εστίες κτηνωδίας που ξετυλίγεται σε απευθείας μετάδοση, και προαναγγέλλει την είσοδο –για τα καλά– στη «γυμνή μετάβαση». Μπαίνουμε σε δυστοπίες και περιπέτειες των οποίων το μέγεθος και την ένταση ακόμα δεν μπορούμε να διανοηθούμε.
Ο ΤΡΑΜΠ και ο Νετανιάχου δεν είναι τρελοί. Αποτελούν προσωποποιήσεις βαθύτερων αναγκών του συστήματος του μεταβιομηχανικού-ψηφιακού ιμπεριαλισμού, και ταυτόχρονα εκπροσωπούν ιδιαίτερα συμφέροντα και μερίδες των κυρίαρχων ελίτ που βρίσκονται σε διαρκή αναστάτωση. Στη Μέση Ανατολή αναδιατάσσονται τα σύνορα, η Συρία δεν υπάρχει, η Γάζα ισοπεδώνεται. Οι Τραμπ και Νετανιάχου είναι στενά συνδεδεμένοι στην επιχείρηση εθνοκάθαρσης-γενοκτονίας και επέκτασης της σύρραξης. Ο Νετανιάχου θέλει περισσότερο πόλεμο, οπότε επιτίθεται και στο Ιράν και γαία πυρί μιχθήτω. Ο Τραμπ θέλει τη Ριβιέρα –δεν ντρέπεται να το λέει– και τάχα δεν ήξερε για την εγκληματική σιωνιστική επίθεση αλλά στηρίζει το Τελ Αβίβ. Ταυτόχρονα προσπαθεί να ρυμουλκήσει Σαουδική Αραβία και χώρες του Κόλπου σε μια επανάληψη των «συμφωνιών του Αβραάμ» με το Ισραήλ (τώρα όμως θα πρέπει να κάνει υπομονή…).
Η ΑΛΛΑΓΗ του γεωπολιτικού συσχετισμού στη Μέση Ανατολή περνά σε πρώτη φάση μέσα από την ήττα και την αποδυνάμωση της αντίστασης. Έπειτα, με μοχλεύσεις διαφόρων συμμαχικών χωρών (αν και όχι τόσο ελέγξιμων όπως κάποτε, π.χ. Τουρκία, Αίγυπτος), επιδιώκεται η νέα αναδιανομή στην περιοχή. Η Δύση αφήνει αχαλίνωτο το Ισραήλ να προχωρήσει στην εκκαθάριση του τοπίου. Τα αντιδραστικά αραβικά κράτη, αλλά και η Τουρκία (που διαμέλισε και τη Συρία), ενδιαφέρονται να χειριστούν το παλαιστινιακό ζήτημα έτσι ώστε να μην τους προκαλέσει ιδιαίτερη ζημιά. Για την ντροπή της Ελλάδας γράψαμε την προηγούμενη εβδομάδα…
ΣΤΟ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ εκτυλίσσεται μια άλλη «εκκαθάριση». Με πρόσχημα την εφαρμογή ενός σκληρού αντιμεταναστευτικού πογκρόμ, ο Τραμπ χαρακτήρισε τους μετανάστες «ζώα», «ξένο εχθρό» που πραγματοποιεί «εξωτερική εισβολή». Υπόσχεται δε ότι «θα απελευθερώσουμε το Λος Άντζελες και θα το κάνουμε ξανά καθαρό και ασφαλές». Στους δρόμους αμερικανικών πόλεων απαγορεύτηκε η κυκλοφορία, η εθνοφυλακή και οι πεζοναύτες περιπολούν, γίνονται συγκρούσεις, ρίχνονται πλαστικές σφαίρες, επιβάλλεται κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Σε όλη τη ρητορική του Τραμπ υπάρχει ένας σκληρός αντιμεταναστευτικός λόγος και ένα πρόγραμμα μαζικών απελάσεων.
ΟΜΩΣ δεν βρίσκεται εκεί η ουσία της νέας εξέλιξης στις ΗΠΑ. Έχουν δίκιο όσοι μιλούν για «2ο εμφύλιο πόλεμο», για «ψυχρό εμφύλιο», για «επανάσταση οπισθοδρόμησης στις ΗΠΑ». Ο Τραμπ και η ομάδα που τον στηρίζει κέρδισαν τα κεντρικά όργανα των ΗΠΑ και προχώρησαν αμέσως σε μια ταχύτατη επιχείρηση ελέγχου όλων των μηχανισμών του ομοσπονδιακού κράτους. Με λογική «ό,τι δεν ελέγχεται, διαλύεται ή κόβεται η χρηματοδότησή του», διακηρύσσοντας πως «αυτός που σώζει τη χώρα δεν παραβιάζει κανέναν νόμο», προχωρούν να εκδιώξουν από κέντρα εξουσίας όλο το πλέγμα των Δημοκρατικών (τους οποίους χαρακτηρίζουν «μαρξιστές» και «αριστερούς»!).
ΣΤΗΝ πολιτεία της Καλιφόρνιας, κάστρο των Δημοκρατικών, διεξάγεται μια τέτοια αντιπαράθεση με πρόσχημα την καταπολέμηση της «λαθρομετανάστευσης». Ο Τραμπ θέλει να φανεί συνεπής στις διακηρύξεις του για να μπετονάρει το σώμα της «μέσης Αμερικής» που τον στήριξε κατατροπώνοντας τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι κυριαρχούσαν στις δύο ακτές των ΗΠΑ και στα Πανεπιστήμια. Το ρητορικό μίγμα της τραμπικής επιθετικότητας είναι ρατσιστικό, αντισυστημικό (ενάντια στην παγκοσμιοποιητική ατζέντα), αντιδραστικό, οπισθοδρομικό και αντιαριστερό-αντιμαρξιστικό (αυτά τα δύο σαν βολικός μαϊντανός).
ΒΕΒΑΙΑ η κτηνωδία απέναντι στους μετανάστες και τους μαύρους δεν ξεκίνησε επί Τραμπ. Οι αντιμεταναστευτικοί νόμοι και το τείχος στα σύνορα με το Μεξικό ξεκίνησαν επί Δημοκρατικών, που δεν είναι αθώες περιστερές. Μέχρι πρόσφατα αποτελούσαν την κεντρική συνιστώσα του «κόμματος του πολέμου».
ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ των υποτελών στρωμάτων και τάξεων, των πλέον καταφρονεμένων και αποκλεισμένων, οι πολιτικές και των δύο στρατοπέδων –στις ΗΠΑ και γενικά στη συλλογική Δύση– δεν πολυδιαφέρουν. Επίσης και τα δύο στρατόπεδα έχουν κοινές «προτάσεις» για τις μετακινήσεις (εκκαθαρίσεις) πληθυσμών που περισσεύουν. Και τα δύο στρατόπεδα (και άλλοι αντιδραστικοί ανά τον κόσμο) σχεδιάζουν και υλοποιούν «μετεγκαταστάσεις» μεγάλων πληθυσμών προς χώρες-παρίες, που θα γίνουν αποθήκες ανθρώπινων περισσειών… Στη Μέση Ανατολή θέλουν να «ξεφορτωθούν» 3-4 εκατομμύρια Παλαιστίνους. Στην Ιταλία και Αγγλία πέρασαν νόμους για εξωχώρια στρατόπεδα μεταναστών σε Αλβανία και Ρουάντα. Ο Τραμπ κλείνει συμφωνίες με χώρες της Κεντρικής Αμερικής να δεχθούν μετανάστες που θα απελαθούν. Τώρα χρησιμοποιείται και η έννοια «ασφαλής τρίτη χώρα» – οδηγώντας σε απέλαση ανθρώπων όχι στις πατρίδες τους, αλλά σε άλλες χώρες! Σ’ αυτές συγκαταλέγονται το Κόσοβο, η Σερβία, η Μολδαβία, η Ρουμανία, το Εσουατίνι, η Μογγολία, η Ρουάντα, η Αγκόλα, μέχρι και η Λιβύη.
Η Ελλάδα, που στέκεται στη «σωστή πλευρά της ιστορίας», θα κληθεί επίσης, ως αποικία, να επωμιστεί και τέτοια βάρη. Άλλωστε προ πολλού –επί διακυβέρνησης Τσίπρα– είχε επιλεγεί πάλι σαν χώρος αποθηκεύσεις ανθρώπινων ψυχών σε στρατόπεδα και «δομές»…
