Το καλοκαίρι είναι μια περίοδος όπου διακρίνονται όλα τα προβλήματα του άναρχου μοντέλου τουριστικής ανάπτυξης που εφαρμόζεται στη χώρα μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι ανατολικές ακτές του Θερμαϊκού, της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής, όπου η μεγάλη τουριστική κίνηση σε συνδυασμό με τις πολυάριθμες εξοχικές κατοικίες ασκούν ισχυρότατες πιέσεις σε ευπαθή και όχι μόνο οικοσυστήματα της παράκτιας ζώνης. Δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις οι τοπικοί δήμοι φαίνεται να μην μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση, αδυνατώντας να παρέχουν τις απαραίτητες υπηρεσίες στους κατοίκους, αλλά και να προστατέψουν το φυσικό περιβάλλον εφαρμόζοντας τη νομοθεσία.
Σημαντικότατο πρόβλημα αποτελεί η ελλιπέστατη αποκομιδή των απορριμμάτων, με αποτέλεσμα οι παραθαλάσσιες περιοχές να θυμίζουν «χωματερές» με ξέχειλους κάδους, σωρούς σκουπιδιών, βρώμικες παραλίες, θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία και υποβαθμίζοντας το φυσικό περιβάλλον. Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο στην παραλιακή ζώνη του Δήμου Θερμαϊκού (Αγ. Τριάδα, Ν. Μηχανιώνα, Επανομή) και στη Ν. Ηράκλεια του Δήμου Προποντίδας. Οι διαμαρτυρίες κατοίκων και παραθεριστών προσκρούουν στις δικαιολογίες των δήμων για έλλειψη κονδυλίων και προσωπικού.
Παράλληλα, η παροχή τουριστικών υπηρεσιών μεταφράζεται σε άναρχη ανάπτυξη των «οργανωμένων παραλιών» και των beach-bar που τείνουν να καταλάβουν σχεδόν όλες τις ακτές, ειδικά της Χαλκιδικής, καταστρέφοντας πολύτιμα οικοσυστήματα και απομακρύνοντας την άγρια ζωή. Οι οργανωμένες παραλίες συνιστούν σοβαρή περιβαλλοντική απειλή, καθώς η αποψίλωση του τοπίου από τη βλάστηση, οι αυθαίρετες κατασκευές, η ηχορύπανση και η κίνηση οχημάτων σημαίνει απομάκρυνση της άγριας ζωής και δραματική υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο υγρότοπος του Αγ. Μάμα στη Χαλκιδική. Ενώ υπάγεται στο Δίκτυο Natura 2000, φιλοξενεί εντός των ορίων του περισσότερα από 10 beach-bar. Ενώ το ίδιο φαινόμενο ξεκίνησε φέτος και στην παραλία της Ν. Ηράκλειας. Παρά τις παρεμβάσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων δεν έχει υπάρξει καμία ανταπόκριση από τις αρμόδιες αρχές μέχρι σήμερα.
Πιστεύουμε ότι ολοκληρωμένη και ορθολογική διαχείριση του παράκτιου χώρου σημαίνει προστασία των ευαίσθητων οικοσυστημάτων και της άγριας ζωής που φιλοξενούν και συνειδητοποίηση των περιβαλλοντικών υπηρεσιών που αυτά προσφέρουν. Οι παραλίες αποτελούν εκτός από πολύτιμα οικοσυστήματα, δημόσιο αγαθό και όχι οικόπεδα για εκμετάλλευση από τους δήμους. Η διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος μπορεί να αποτελέσει το θεμέλιο της τουριστικής μας υποδομής και όχι να αντιμετωπίζεται ως αναλώσιμος πόρος στο βωμό του ευκαιριακού κέρδους από ιδιώτες, χωρίς κανέναν προηγούμενο σχεδιασμό.
Παράλληλα, η παροχή τουριστικών υπηρεσιών μεταφράζεται σε άναρχη ανάπτυξη των «οργανωμένων παραλιών» και των beach-bar που τείνουν να καταλάβουν σχεδόν όλες τις ακτές, ειδικά της Χαλκιδικής, καταστρέφοντας πολύτιμα οικοσυστήματα και απομακρύνοντας την άγρια ζωή. Οι οργανωμένες παραλίες συνιστούν σοβαρή περιβαλλοντική απειλή, καθώς η αποψίλωση του τοπίου από τη βλάστηση, οι αυθαίρετες κατασκευές, η ηχορύπανση και η κίνηση οχημάτων σημαίνει απομάκρυνση της άγριας ζωής και δραματική υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο υγρότοπος του Αγ. Μάμα στη Χαλκιδική. Ενώ υπάγεται στο Δίκτυο Natura 2000, φιλοξενεί εντός των ορίων του περισσότερα από 10 beach-bar. Ενώ το ίδιο φαινόμενο ξεκίνησε φέτος και στην παραλία της Ν. Ηράκλειας. Παρά τις παρεμβάσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων δεν έχει υπάρξει καμία ανταπόκριση από τις αρμόδιες αρχές μέχρι σήμερα.
Πιστεύουμε ότι ολοκληρωμένη και ορθολογική διαχείριση του παράκτιου χώρου σημαίνει προστασία των ευαίσθητων οικοσυστημάτων και της άγριας ζωής που φιλοξενούν και συνειδητοποίηση των περιβαλλοντικών υπηρεσιών που αυτά προσφέρουν. Οι παραλίες αποτελούν εκτός από πολύτιμα οικοσυστήματα, δημόσιο αγαθό και όχι οικόπεδα για εκμετάλλευση από τους δήμους. Η διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος μπορεί να αποτελέσει το θεμέλιο της τουριστικής μας υποδομής και όχι να αντιμετωπίζεται ως αναλώσιμος πόρος στο βωμό του ευκαιριακού κέρδους από ιδιώτες, χωρίς κανέναν προηγούμενο σχεδιασμό.
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί κοινό κείμενο της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης, της Ορνιθολογικής και της Καλλιστώ.
Σχόλια
