Ένα ανεκδιήγητο επιχείρημα υπεράσπισης των μεταλλείων χρυσού εμπνεύστηκε ο δήμαρχος Αριστοτέλη Χρήστος Πάχτας κατά τη διάρκεια του δημοτικού συμβουλίου Καλαμαριάς που ως κεντρικό θέμα είχε τις εξορύξεις χρυσού στην Χαλκιδική και τις επιπτώσεις στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Το ζήτημα κατά τη γνώμη του κ. Πάχτα για τη συνέχιση των εξορύξεων χρυσού στη Χαλκιδική δεν είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας αλλά ότι τα μεταλλεία θα σώσουν περιβαλλοντικά την περιοχή, καθώς και ότι αν δεν γίνουν τα μεταλλεία η περιοχή θα καταστραφεί! Να τονιστεί ότι στην αίθουσα τη στιγμή εκείνη βρίσκονταν εργαζόμενοι της εταιρείας που προφανώς περίμεναν κάτι να ακούσουν για τις υποτιθέμενες χιλιάδες θέσεις εργασίας που ισχυρίζεται η εταιρία ότι θα δημιουργηθούν!
Ο Χρ. Πάχτας εξήγησε την τοποθέτησή του αυτή, περί σωτηρίας του περιβάλλοντος, με ένα άλλο, ίδιας «λογικής», επιχείρημα: ότι η εταιρία Ελληνικός Χρυσός θα καθαρίσει τις στοές τελμάτων που έχουν προέλθει από παλαιότερες εξορύξεις, θα τις στεγανώσει και θα τις παραδώσει στην τοπική κοινωνία για άλλες χρήσεις.
Το λόγο που δεν μπορεί να το κάνει αυτό το ελληνικό κράτος και χρειάζεται να το κάνει μια εταιρία που παράλληλα θα καταστρέψει 4.000 στρέμματα δάσους δημιουργώντας καινούργιες λίμνες τοξικών αποβλήτων, δεν μπήκε στον κόπο να το εξηγήσει παρά μόνο λέγοντας ότι «το κράτος δεν έχει λεφτά». Επιπλέον, όπως δείχνει η έκθεση του ΤΕΕ, η εταιρία για να το κάνει αυτό θα χρησιμοποιήσει τη μέθοδο της λιθογόμωσης που κατά τη γνώμη του ΤΕΕ δεν κρίνεται ως κατάλληλη για το περιβάλλον.
Το βασικό όμως επιχείρημα που αντικρούει τους ισχυρισμούς του κ. Πάχτα είναι ότι δεν μπορείς να «θεραπεύσεις» μια περιβαλλοντική καταστροφή προκαλώντας μια άλλη πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων και με ανεπίστρεπτες συνέπειες. Φαίνεται ότι αφού τα επιχειρήματα περί θέσεων εργασίας και «βιώσιμης» ανάπτυξης καταρρίπτονται τόσο από επιστημονικούς φορείς (ΑΠΘ, ΤΕΕ Τμήμα ΚΜ, Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων κ.ά.) όσο και από τα τραγικά παραδείγματα άλλων χωρών (όπως στο Ουσάκ της Τουρκίας που κάποια… λαθάκια στη λειτουργία του μεταλλείου είχαν ως αποτέλεσμα τη διαρροή υδροκυανίου στον αέρα, το έδαφος και το νερό), οι υπερασπιστές των συμφερόντων της Eldorado Gold και του Μπόμπολα επιστρατεύουν τον ίδιο τον παραλογισμό για να διασκεδάσουν τις αντιδράσεις χιλιάδων κατοίκων και επιτροπών αγώνα που αντιστέκονται στην καθολική καταστροφή του τόπου και της ζωής τους.
Λ.Αρβ.
