Ο ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής, άντεξε ένα μήνα στη θέση του προέδρου του νεοσύστατου Διαστημικού Οργανισμού που δημιούργησε ο ταλαντούχος κύριος… Νίκο Παππάς. Στην επιστολή παραίτησής του, αναφέρει τη διάσημη φράση «Follow the money», η οποία έγινε γνωστή στην υπόθεση του Watergate στις ΗΠΑ. Για να βρεις ποιος κρύβεται πίσω από το σκάνδαλο, «ακολούθησε το χρήμα» και θα καταλάβεις.
Ο Στ. Κριμιζής αναφέρεται και σε κάποια προγράμματα μερικών δεκάδων εκατομμυρίων, τα οποία κάποια τρωκτικά είχαν βάλει στο μάτι για λογαριασμό ημέτερων, συγγενών και φίλων. Λίγες μέρες πριν, είχε εξαναγκαστεί να αποσυρθεί από τη διαδικασία επιλογής και διορισμού διοικητή στον ΕΦΚΑ, ο κύριος Μαρίνος που λέγεται ότι έδινε σε συνεταίρο του σε άλλη εταιρεία απευθείας δουλειές από τον φορέα στον οποίο μετείχε.
Ένα ολόκληρο στρώμα πολιτικών, γραφειοκρατών, ανθρώπων «της πιάτσας», μεσαζόντων, μεγαλοδημοσιογράφων, μεγαλοεργολάβων και βοηθών τους, νέμεται προγράμματα, ταμεία και προμήθειες. Αδιαφορώντας φυσικά πλήρως για την κοινωνία, τη φτώχεια των ανθρώπων, τη χώρα και τις τους κινδύνους που αντιμετωπίζει.
Το γλεντάνε, πλουτίζουν γενικώς, και το μόνο ρίσκο που διατρέχουν (όλες οι σωστές δουλειές έχουν κάποιο ρίσκο) είναι να μην μείνουν οι ίδιοι, κάποια στιγμή, με τον μουτζούρη στο χέρι. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν μηχανισμοί διάσωσης, αρκεί να έχουν κινηθεί εντός πλαισίων. Στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, μόνο ο Τσοχατζόπουλος πλήρωσε κάπως, ίσως γιατί αγόρασε ρώσικα όπλα. Όλοι οι υπόλοιποι, πράσινοι, μπλε, ροζ ή ροζ προς κόκκινο, καλοπερνάνε…
Το παράδειγμα του Στ. Κριμιζή, ενοχλεί αφάνταστα όλο αυτό το συνονθύλευμα. Χαλάει την πιάτσα. Επιστρατεύτηκε μέχρι κι ο Βέλτσος να τον χαρακτηρίσει αρχομανή. (Ο Βέλτσος, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, ομιλεί για την ανάγκη «μεγάλης κεντροαριστεράς» για να αντιμετωπιστεί η «κακιά δεξιά». Γι αυτό και μεταγράφηκε από Τα Νέα, στην ΕφΣυν)
Δεν το χωρά ο νους τους, κάποιος να παραιτείται, λέγοντας ότι θέλει να κοιτάζει στα μάτια τους νέους ανθρώπους. Που να αγαπά τον τόπο του. Είναι αδύνατο –για αυτούς– να μην ακολουθεί κάποιος το χρήμα. Εντάξει, μπορεί να υπάρχει και κάποιος ρομαντικός, αλλά αυτές οι περιπτώσεις καταχωρούνται στους μ@λ@κες.
Ένας κόσμος χωρίς πνευματικότητα, χωρίς όραμα, οι διαχειριστές ενός μηχανισμού απομύζησης του ιδρώτα, της αγωνίας, της ψυχής εκατομμυρίων ανθρώπων. Ενός μηχανισμού καταστολής κάθε ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον.
Χρειάζεται καθαρή διέξοδος από αυτό τον βάλτο. Η «καθαρή έξοδος» που εκείνοι διαφημίζουν είναι ακόμα ένα διαφημιστικό τρυκ. Ο Τσακαλώτος, αυτό το ιδιόμορφο είδος που θέλει να ηγείται της «αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο αγαπημένος των «θεσμών» γιατί ασκεί «ταξικά μεροληπτική πολιτική» για το κεφάλαιο (που υποτίθεται ότι πολεμά).
Αυτός ο επαρμένος υπουργός δηλώνει καθαρά: Θα έχουμε μεταμνημοναική αυστηρή επιτήρηση κάθε τρεις μήνες και όχι δυο φορές τον χρόνο. Όλα κι όλα. Η αλήθεια είναι επαναστατική και ο Τσακαλώτος είπαμε είναι φουλ αριστερός, της σχολής της Οξφόρδης.
Μην ανησυχείτε πολύ. Ο Φλαμπουράρης διαβάζει κάθε μέρα τα παράπονα των πολιτών και αμέσως παρεμβαίνει αφήνοντας στη μέση το φρέντο του. Πήρε κι η ΑΕΚ το πρωτάθλημα, όλα καλά για τους τρεις αεκτζήδες του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν το θρυλικό ραντεβού στην καφετέρια της Νέας Φιλαδέλφειας το 2014.
Follow the money, θα βρεις το δρόμο σου, έστω και με πολύ λιγότερη Ελλάδα. Και τι έγινε; Να καλοπερνάμε γιατί η ζωή είναι όμορφη και μικρή… Ο ζαμανφουτισμός των ελίτ μας στο απόγειο.
