Της Ρίας Καλφάκου
Τα τελευταία χρόνια, με πρόσχημα και αφορμή τη μεγάλη καπιταλιστική κρίση, η νεοφιλελεύθερη πολιτική βρήκε την ευκαιρία να προωθήσει τα σχέδια που ετοίμαζε από καιρό. Στην Ευρώπη η χώρα μας χρησιμοποιήθηκε ως πειραματόζωο της εφαρμογής των πολιτικών λιτότητας και αναδιανομής του πλούτου προς όφελος των οικονομικά ισχυρών.
Χρησιμοποιήθηκαν πολλές τακτικές: Γκεμπελικού τύπου προπαγάνδα, προσπάθεια αποπροσανατολισμού και αποδοχής μιας συλλογικής ενοχής, ασύστολα ψέματα, απειλές και υποσχέσεις για να περάσουν οι αντιλαϊκές πολιτικές χωρίς μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις.
Η μεγάλη οικονομική κρίση που εξαπλώνεται και μάλιστα σε βραχείς χρόνους, η φτωχοποίηση μεγάλων μερίδων του πληθυσμού, η ανεργία, το κλείσιμο επιχειρήσεων, η ανατροπή της ζωής για τους πολλούς, έφεραν σε απελπισία και απόγνωση την κοινωνία.
Σε αυτό το πρόσφορο έδαφος, μια περιθωριακή ναζιστική οργάνωση, με στελέχη που θυμίζουν -και είναι- μπράβους του υποκόσμου, κατάφερε να δώσει μια τιμωρητική διέξοδο στο αίσθημα αδικίας που βίωνε ο ελληνικός λαός, να συσπειρώσει απελπισμένους ανθρώπους και να πάρει ένα μεγάλο εκλογικό ποσοστό.
Οι εγκληματικές δραστηριότητες του ναζιστικού μορφώματος, με δολοφονικές επιθέσεις κυρίως ενάντια σε μετανάστες, αλλά και πολιτικούς αντίπαλους (ΚΚΕ Πέραμα) και οι σχέσεις του με τον κόσμο της νύχτας, ήταν γνωστές.
Δυστυχώς τα ΜΜΕ και μια μερίδα της συντηρητικής παράταξης κάλυπταν και εν πολλοίς φλέρταραν με το νεοπαγές κόμμα, φτάνοντας να προβλέπουν, προτείνουν-προωθούν συνεργασία Ν.Δ.-Χρυσής Αυγής.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα με την κατακραυγή που ξεσήκωσε, οδήγησε στις συλλήψεις του αρχηγού και στελεχών της Χ.Α. Μετά το αρχικό μούδιασμα, φάνηκε πως αν και ανακόπηκε η άνοδος σε εκλογικά ποσοστά, ένα αρκετά μεγάλο τμήμα 6%-7% παρέμενε σταθερό ως εκλογική βάση της Χ.Α. Πολύ γρήγορα ήρθε η προβοκατόρικη επίθεση και άδικη δολοφονία δυο νεαρών μελών της Χ.Α. και λειτούργησε εξαγνιστικά θυματοποιώντας τους θύτες.
Ποιες είναι οι αίτιες της επιρροής αυτού του ναζιστικού εξαμβλώματος, που προπαγανδίζει τη βία και το θάνατο ως μορφές πολίτικης πάλης;
Eύκολες εξηγήσεις και εύκολες λύσεις για την αιτία και την αντιμετώπιση της κρίσης. Μετανάστες και τιμωρία του πολίτικου συστήματος. Αυτό είναι το πλαίσιο. Κανένα οικονομικό πρόγραμμα, καμία αναφορά σε κράτος πρόνοιας, Υγεία, Παιδεία.
Θεωρίες φυλετικής ιεράρχησης, καλλιέργεια του μίσους στο διπλανό ομοιοπαθή μας, απαξίωση του πολιτικού συστήματος συνολικά, περιφρόνηση για τη δημοκρατία, εξευγενισμός της άνανδρης βίας ως αναγκαίας τιμωρίας.
Η θρασύδειλη φύση των… γενναίων της Χ.Α. φαίνεται από τις επιθέσεις πάντοτε υπέρτερων αριθμητικά ομάδων σε κακομοιριασμένους ανθρώπους, μοναχικούς μετανάστες και γυναίκες. Φαίνεται ακόμα από την εύκολη απάρνηση της ναζιστικής ιδεολογίας τους όταν μπήκαν φυλακή.
Ο βασικός πυρήνας των στελεχών, αλλά και το πρόγραμμα και το Καταστατικό του κόμματος, δείχνουν τις σχέσεις του με το ναζισμό, τους δοσίλογους και προδότες της Κατοχής, τους συνεργάτες των κατακτητών, αλλά και με το παρακράτος μετά τον Εμφύλιο και την 7χρονη δικτατορία.
Η Χ.Α. εμφανίζεται ως αντισυστημικη και αντιμνημονιακή, ενώ είναι γνωστές οι οικονομικές εξαρτήσεις της με τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου. Υπηρετεί τα ίδια κέντρα που προωθούν την εξαθλίωση του λάου.
Η εξάπλωση της Χ.Α. στα σχολεία, κυρίως, φτωχών και υποβαθμισμένων περιοχών αλλά και ακριβών ιδιωτικών, κάνει ορατό τον κίνδυνο εμφάνισης παράταξης της Χ.Α. στο πανεπιστήμιο.
Ο χώρος της Ανώτατης Παιδείας γενικά και το ΑΠΘ, έχουν πολλές λαμπρές στιγμές υπεράσπισης της δημοκρατίας, της ελευθερίας της σκέψης, της προσωπικής αξιοπρέπειας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Για όλα αυτά, κάποιοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, παραμερίζοντας τις πολιτικές και ιδεολογικές μας διαφορές, θεωρήσαμε αναγκαίο να συγκροτήσουμε την Αντιφασιστική Κίνηση Πανεπιστημιακών Θεσσαλονίκης και μαζί με τους άλλους εργαζόμενους και τους φοιτητές μας να τονίσουμε: Στο Πανεπιστήμιο δεν χωρεί ο φασισμός!
*Η Ρία Καλφακάκου είναι πανεπιστημιακός ΑΠΘ
