Η δημοσιότητα που πήρε το μακελειό στο νησάκι της Νορβηγίας δεν συγκρίνεται με τίποτα με τη δημοσιότητα και τις κραυγές φρίκης, αποτροπιασμού και αποδοκιμασίας που είχαν εκδηλωθεί για το μακελειό στα τρένα της Μαδρίτης, αν και λόγω μεγέθους, ποσοτικά, ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Οι λόγοι προφανείς. Ο δράστης είναι καθωσπρέπει Νορβηγός, εργαζόμενος, μορφωμένος, νέος, ευπαρουσίαστος, υπερασπιστής του καθαρόαιμου ευρωπαϊκού πολιτισμού. Θα μπορούσε να φιγουράρει σε διαφήμιση για τη νέα Ευρώπη.
Εξάλλου, η κοινή γνώμη έχει φτιαχτεί αναλόγως και συντονίζεται αυτομάτως με την είδηση όπως διαρρέει από τον ιστότοπο των New York Times. Και στην Washington Post, οι ειδήμονες Thomas Joscelyn του «Ιδρύματος για την Υπεράσπιση των Δημοκρατιών» και Gary Schmitt του «Προγράμματος Προωθημένων Στρατηγικών Μελετών» βιάζονται να αποφανθούν ότι πρόκειται για ισλαμική τρομοκρατία. Με αποκορύφωμα τη βρετανική Sun του Μέρντοχ που κυκλοφορεί με τον πρωτοσέλιδο τίτλο «Σφαγή της Αλ-Κάιντα: η νορβηγική 9η Σεπτεμβρίου»!
Ακόμα κι όταν ξεκαθάρισε το ποιόν του δράστη, καμία από τις μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εφημερίδες δεν αποκαλεί τον Νορβηγό μεγαδολοφόνο «τρομοκράτη», χαρακτηρισμός που αποδίδεται μόνο σε ισλαμιστές. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι οι δυτικές κοινωνίες δεν ενοχλούνται απ’ αυτή τη μονομέρεια. Αντιθέτως, πολλοί σοκαρίστηκαν και λυπήθηκαν ιδιαιτέρως που ο δράστης δεν είναι ισλαμιστής, ώστε να επιβεβαιώσει την προκατάληψη και το ρατσισμό τους.
Σημειωτέον ότι σε Ευρώπη και Αμερική, όπου κατοικούν πολλά εκατομμύρια μουσουλμάνων, οι τρομοκρατικές ενέργειες με δράστες ισλαμιστές, μέσα στην τελευταία δεκαετία, είναι λιγότερες από τα δάχτυλα του ενός χεριού! Αντιθέτως, οι τρομοκρατικές ενέργειες των δυτικών στις ισλαμικές χώρες, κατά την ίδια χρονική περίοδο, είναι ασύλληπτες σε μέγεθος και ποιότητα. Ολόκληρες χώρες κατεστραμμένες από πολεμικές επιχειρήσεις, κοινωνίες διαλυμένες από τη στρατιωτική κατοχή, πόλεις φαντάσματα και χωριά ισοπεδωμένα, υποδομές ξεθεμελιωμένες, βομβαρδισμοί, δολοφονίες και βασανιστήρια με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια πρόσφυγες, με αυτουργούς μία συμμαχία περισσοτέρων από είκοσι δυτικών χωρών εναντίον του Ιράκ, του Αφγανιστάν και της Λιβύης, χωρίς να συνυπολογίσουμε όλες τις άλλες χώρες που δέχονται επιθέσεις και εισβολές από δυτικούς στρατούς (Παλαιστίνη, Υεμένη, Σουδάν, Σομαλία κ.λπ.).
Κι όμως, η κυρίαρχη τάση στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη είναι η αίσθηση απειλής από τους ισλαμιστές. Ακόμα και η παραδοσιακή ενδυμασία των μουσουλμάνων γυναικών θεωρείται έλλειψη σεβασμού στις κουλτούρες των χωρών φιλοξενίας και, μάλιστα, σε βαθμό ποινικοποίησης! Λες και, αντιστοίχως, εκατομμύρια Γάλλοι, Άγγλοι, Ολλανδοί και Γερμανοί της αποικιοκρατίας ή της σημερινής τους διασποράς, φόρεσαν τις αντίστοιχες ενδυμασίες των τοπικών λαών της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής όπου εγκαταστάθηκαν για να μη διαταράξουν τις τοπικές κουλτούρες! Όταν είναι γνωστό ότι οι δυτικοί όχι μόνο δεν αλλάζουν τα ήθη τους στις χώρες με διαφορετικούς πολιτισμούς, αλλά κατά κανόνα προσπαθούν να τα επιβάλλουν, συχνά με το ζόρι, σε όλες ανεξαιρέτως τις κοινωνίες με τις οποίες έρχονται σε επαφή.
Η σφαγή στη Νορβηγία, αλλά και η διαχείρισή της από τον Τύπο, τους πολιτικούς και τους πολίτες, στέλνει ακόμα ένα μήνυμα κινδύνου σε ό,τι έχει απομείνει από την προοδευτική κοινωνία της Δύσης. Φοβάμαι ότι ενώ έχουμε ήδη μπει στη φάση του καπιταλισμού που ο φασισμός και ο ρατσισμός συγχωνεύονται σε ένα ενιαίο με την αστική δημοκρατία πολιτιστικό μόρφωμα, δεν το έχουμε καταλάβει. Που σημαίνει ότι δεν μπορούμε ούτε ξέρουμε πώς να το αντιμετωπίσουμε.
Ακόμα κι όταν ξεκαθάρισε το ποιόν του δράστη, καμία από τις μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εφημερίδες δεν αποκαλεί τον Νορβηγό μεγαδολοφόνο «τρομοκράτη», χαρακτηρισμός που αποδίδεται μόνο σε ισλαμιστές. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι οι δυτικές κοινωνίες δεν ενοχλούνται απ’ αυτή τη μονομέρεια. Αντιθέτως, πολλοί σοκαρίστηκαν και λυπήθηκαν ιδιαιτέρως που ο δράστης δεν είναι ισλαμιστής, ώστε να επιβεβαιώσει την προκατάληψη και το ρατσισμό τους.
Σημειωτέον ότι σε Ευρώπη και Αμερική, όπου κατοικούν πολλά εκατομμύρια μουσουλμάνων, οι τρομοκρατικές ενέργειες με δράστες ισλαμιστές, μέσα στην τελευταία δεκαετία, είναι λιγότερες από τα δάχτυλα του ενός χεριού! Αντιθέτως, οι τρομοκρατικές ενέργειες των δυτικών στις ισλαμικές χώρες, κατά την ίδια χρονική περίοδο, είναι ασύλληπτες σε μέγεθος και ποιότητα. Ολόκληρες χώρες κατεστραμμένες από πολεμικές επιχειρήσεις, κοινωνίες διαλυμένες από τη στρατιωτική κατοχή, πόλεις φαντάσματα και χωριά ισοπεδωμένα, υποδομές ξεθεμελιωμένες, βομβαρδισμοί, δολοφονίες και βασανιστήρια με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια πρόσφυγες, με αυτουργούς μία συμμαχία περισσοτέρων από είκοσι δυτικών χωρών εναντίον του Ιράκ, του Αφγανιστάν και της Λιβύης, χωρίς να συνυπολογίσουμε όλες τις άλλες χώρες που δέχονται επιθέσεις και εισβολές από δυτικούς στρατούς (Παλαιστίνη, Υεμένη, Σουδάν, Σομαλία κ.λπ.).
Κι όμως, η κυρίαρχη τάση στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη είναι η αίσθηση απειλής από τους ισλαμιστές. Ακόμα και η παραδοσιακή ενδυμασία των μουσουλμάνων γυναικών θεωρείται έλλειψη σεβασμού στις κουλτούρες των χωρών φιλοξενίας και, μάλιστα, σε βαθμό ποινικοποίησης! Λες και, αντιστοίχως, εκατομμύρια Γάλλοι, Άγγλοι, Ολλανδοί και Γερμανοί της αποικιοκρατίας ή της σημερινής τους διασποράς, φόρεσαν τις αντίστοιχες ενδυμασίες των τοπικών λαών της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής όπου εγκαταστάθηκαν για να μη διαταράξουν τις τοπικές κουλτούρες! Όταν είναι γνωστό ότι οι δυτικοί όχι μόνο δεν αλλάζουν τα ήθη τους στις χώρες με διαφορετικούς πολιτισμούς, αλλά κατά κανόνα προσπαθούν να τα επιβάλλουν, συχνά με το ζόρι, σε όλες ανεξαιρέτως τις κοινωνίες με τις οποίες έρχονται σε επαφή.
Η σφαγή στη Νορβηγία, αλλά και η διαχείρισή της από τον Τύπο, τους πολιτικούς και τους πολίτες, στέλνει ακόμα ένα μήνυμα κινδύνου σε ό,τι έχει απομείνει από την προοδευτική κοινωνία της Δύσης. Φοβάμαι ότι ενώ έχουμε ήδη μπει στη φάση του καπιταλισμού που ο φασισμός και ο ρατσισμός συγχωνεύονται σε ένα ενιαίο με την αστική δημοκρατία πολιτιστικό μόρφωμα, δεν το έχουμε καταλάβει. Που σημαίνει ότι δεν μπορούμε ούτε ξέρουμε πώς να το αντιμετωπίσουμε.
Ισλαμίζων,
Γκαούρ
Γκαούρ
Σχόλια
