Συνεχίζεται η γενοκτονία στην Ανατολική Αφρική
Του Andre Vltchek
Τα κτηνώδη εγκλήματα της Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία έγιναν αφορμή για την εκδήλωση της ευαισθησίας της Δύσης. Σε μια περίοδο που αναζητούνται αφορμές για την όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή και παρουσία στην Αφρική, κυρίως εξαιτίας του ανταγωνισμού Κίνας-Δύσης, τέτοια εγκλήματα είναι ίσως «καλοδεχούμενα». Αλλά η υποκρισία είναι πολύ μεγαλύτερη από το γεγονός πως την ίδια στιγμή λίγο ανατολικότερα, η Δύση υποθάλπει ένα διαρκές έγκλημα τέτοιων διαστάσεων που μπροστά του η απαγωγή των μαθητριών στη Νιγηρία μοιάζει με… ευγενική πράξη. Αυτά τα ζητήματα αναδεικνύει το άρθρο του Andre Vltchek στο RT, το οποίο αναδημοσιεύουμε.
Στην Κένυα υπάρχουν βρετανικές στρατιωτικές βάσεις. Στην Ουγκάντα και στη Ρουάντα δραστηριοποιούνται αμέτρητες και περίεργες ΜΚΟ. Υπάρχουν συχνές αμερικανικές στρατιωτικές πτήσεις από και προς το Αεροδρόμιο του Έντεμπε. Υπάρχουν και εκείνα τα βαρέος τύπου φορτηγά που μεταφέρουν τη λεία από την κατεστραμμένη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (ΛΔΚ) στα αεροδρόμια της Ουγκάντα και στο κύριο λιμάνι της Κένυας, τη Μομπάσα.
Η Κένυα έχει σήμερα υπό την κατοχή της τη νότια Σομαλία. Η Ουγκάντα και η Ρουάντα λυμαίνονται τη ΛΔΚ, η οποία είναι πλούσια σε πανάκριβες πρώτες ύλες, όπως το κολτάνιο και το ουράνιο. Κανείς δεν τις εγκαλεί γιατί ενεργούν για λογαριασμό δυτικών εταιριών και κυβερνήσεων. Εν τω μεταξύ, ο αριθμός των νεκρών στην περιοχή αυξάνεται διαρκώς, πλησιάζοντας τα 10 εκατομμύρια από το 1995.
Η Ουγκάντα και η Κένυα είναι αμφότερες στενά συνδεδεμένες με αυτή την περίεργη οντότητα που αποκαλείται Νότιο Σουδάν, μια χώρα που δημιουργήθηκε από τις νεοαποικιοκρατικές πολιτικές Αμερικής και Ευρώπης – που έγινε ένα αποτυχημένο κράτος πριν καλά-καλά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του και υπάρχει μόνο για να εξυπηρετήσει τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα της Δύσης.
Μπλακ-άουτ στα Mίντια
Για να είναι δυνατό όλο αυτό απαιτείται η αδιαπέραστη αποσιώπηση των ΜΜΕ – σχεδόν καμία αναφορά για τη σοβαρότητα της κατάστασης. Τα πραγματικά κράτη-παρίες όπως η Ουγκάντα, η Ρουάντα ή η Κένυα, αλλά και πολλά άλλα εγκληματικά κράτη όπως η Ινδονησία ή οι Φιλιππίνες, ξεφεύγουν της κριτικής των δυτικών ΜΜΕ.
Ο Μουσεβένι καταστρέφει σταθερά την Ουγκάντα. Αυτό φυσικά δεν ενοχλεί το Λονδίνο και την Ουάσινγκτον, καθώς ο Γιοουέρι Μουσεβένι εφοδιάζει τη Δύση με τις πολύτιμες πρώτες ύλες που εξορύσσονται στη ΛΔΚ. Οι στρατιώτες του δολοφονούν και λεηλατούν. Το ίδιο κάνει και το Πατριωτικό Μέτωπο της Ρουάντα υπό την ηγεσία ενός άλλου Δυτικού συμμάχου, του προέδρου Πολ Καγκάμε.
Ο Καγκάμε και ο Μουσεβένι είναι παλιοί σύμμαχοι και φίλοι. Οι ΗΠΑ εξόπλιζαν το Πατριωτικό Μέτωπο Τούτσι του Καγκάμε πριν από τη γενοκτονία του 1994. Από την άλλη ο Καγκάμε αποτέλεσε επικεφαλής πληροφοριών του στρατού της Ουγκάντα, βασανίζοντας και δολοφονώντας τους αντιπάλους του Μουσεβένι.
Από το έδαφος της Ουγκάντα και με την υποστήριξη του Μουσεβένι, το Πατριωτικό Μέτωπο του Καγκάμε εξαπέλυε επιθέσεις εναντίον της Ρουάντα. Οι επιθέσεις εκείνες συνέβαλαν στη διαίρεση της κοινωνίας της Ρουάντα και επιδείνωσαν το χάσμα μεταξύ των Χούτου και των Τούτσι, που οδήγησε τελικά στην έκρηξη της βίας και γενοκτονίας το 1994.
Στρατεύματα εμπιστοσύνης
Ο στρατός της Ουγκάντα είναι τόσο αξιόπιστος στη Δύση ώστε του επιτρέπεται να υπηρετεί στις πιο ευαίσθητες «ειρηνευτικές αποστολές», συμπεριλαμβανομένων και εκείνων στη Σομαλία. Και όταν ο ΟΗΕ ή άλλοι οργανισμοί κατηγορούν την Ουγκάντα και τη Ρουάντα για γενοκτονία στη ΛΔΚ, η Δύση σπεύδει σε βοήθεια των δύο βάναυσων αλλά υπάκουων συμμάχων της.
Όπως αναφέρει το BBC: «Μια έκθεση του ΟΗΕ σχετικά με τις δολοφονίες αμάχων Χούτου στη ΛΔΚ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 αναφέρει ότι ενδέχεται να συνιστούν “εγκλήματα γενοκτονίας”… Η έκθεση κατηγορεί τη Ρουάντα, την Ουγκάντα και το Μπουρούντι ότι συμμετείχαν στις επιθέσεις, και υποδεικνύει στη διεθνή κοινότητα τη δίωξη των υπευθύνων…». Υπάρχουν και άλλες εκθέσεις που κατηγορούν την Ουγκάντα και τη Ρουάντα για τα πλέον αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, τα οποία εξακολουθούν να διαπράττονται και σήμερα. Σε όλα αυτά δεν δίνουν καμιά προσοχή τα ΜΜΕ και το κατεστημένο της Δύσης.
Η ανάμειξη της Ρουάντα και της Ουγκάντα στη ΛΔΚ είναι πολύ καλά τεκμηριωμένη στην «Έκθεση Χαρτογράφησης του ΟΗΕ» του 2010 και στα συμπεράσματα άλλων ερευνών. Αλλά όταν η Έκθεση του ΟΗΕ δημοσιεύτηκε, ο Μουσεβένι θύμωσε πολύ και αυτό ήταν αρκετό για να αναγκάσει το γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν να πετάξει στην Καμπάλα για να ικετεύσει τον δικτάτορα να μην εγκαταλείψει τις ειρηνευτικές αποστολές του ΟΗΕ!
Και δεν είναι μόνο αυτό. Οι Ουγκαντέζοι, συμπεριλαμβανομένων όσων έχουν υπηρετήσει στο στρατό, ακόμα και στη ΛΔΚ, προσλαμβάνονται ελεύθερα και εργάζονται σε αμερικανικές εταιρίες ιδιωτικών στρατευμάτων και επιπλέον τους επιτρέπεται να υπηρετούν σε αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.
Το μυστικό όπλο
Στην Ουγκάντα επικρατεί χάος. Ένας κτηνώδης εμφύλιος πόλεμος μαίνεται στο βόρειο τμήμα της χώρας. Εκεί, σύμφωνα με αναρίθμητες εκθέσεις, στρατιώτες με AIDS διατάσσονται κατά καιρούς να βιάζουν εξεγερμένους και αντάρτες.
Οι ίδιες κατηγορίες διατυπώθηκαν κατά του Μουσεβένι και της εμπλοκής του στη ΛΔΚ, όπου στρατιώτες της Ουγκάντα, φορείς του ιού HIV, διατάχθηκαν να διαπράξουν σεξουαλικά εγκλήματα και φρικαλεότητες. Στην Ουγκάντα, τέτοια εγκλήματα διαπράχθηκαν κυρίως εναντίον των αντρών, ενώ στη ΛΔΚ εναντίον αντρών και γυναικών.
Η Δύση χρειάζεται τους φυσικούς πόρους της ΛΔΚ και του Νότιου Σουδάν. Ως εκ τούτου, πληρώνει για τη «σταθερότητα της Ουγκάντα». Τόσο η Δύση όσο και τα Ηνωμένα Έθνη εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό στην χειρότερη ίσως συνεχιζόμενη γενοκτονία στον πλανήτη. Και το ευρύ κοινό στις ανεπτυγμένες χώρες προσποιείται ότι δεν συμβαίνει τίποτα.
Μετάφραση: Νατάσσα Ακριβάκη
