Η παραλλαγή του τίτλου του έργου του Ισπανού σκηνοθέτη Αλμοδόβαρ (Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης) πάει γάντι στην κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ευρωζώνη.
Φαίνεται να αποσυντίθενται ταχύτατα οι δεσμοί ανάμεσα στις χώρες-μέλη, και οι συνήθεις μηχανισμοί συγκράτησης βρίσκονται σε βαθύτατη κρίση, στο έδαφος μιας πολιτικής της Ε.Ε. που αντί να λύνει, επιδεινώνει τα προβλήματα της ύφεσης και τους χρέους στην περιφέρεια. Από τις λεγόμενες διασώσεις και την απληστία με την οποία οι τράπεζες των «πλεονασματικών» χωρών του πυρήνα θέλουν να καταπιούν τον δημόσιο πλούτο του «ελλειμματικού» νότου μέχρι την υστερία για το μικρόβιο E.coli που χώρισε την Ε.Ε. σε βόρειους και νότιους. Η έλλειψη εμπιστοσύνης παίρνει διαστάσεις.
Ο θάνατος 16 Γερμανών και ενός Σουηδού από θανατηφόρο στέλεχος του E.coli που υποτίθεται ότι υπήρχε στα ισπανικά αγγούρια, ενώ στην πραγματικότητα δεν είχε ανιχνευθεί σ’ αυτά, δημιούργησε πανδαιμόνιο σε ένα σύστημα που καιρό τώρα βρίσκεται σε κατάσταση ανισορροπίας. Οι Γερμανοί πολιτικοί, που αρέσκονται να προβάλλουν τη χώρα τους ως τον παράδεισο της ασφάλειας ιδίως στα τρόφιμα, έσπευσαν αναπόδεικτα να κατηγορήσουν τους ρέμπελους Ισπανούς ότι λίγο-πολύ τους δηλητηρίασαν με τα αγγούρια. Οι Ισπανοί, από την πλευρά τους, ζητούν αποζημιώσεις για τη ζημία της τάξης 200 εκατ. ευρώ την εβδομάδα που υπέστησαν από τη στάση των Αρχών της Γερμανίας, αλλά και της Ε.Ε. Η Ρωσία απαγόρευσε την εισαγωγή ευρωπαϊκών λαχανικών, γεγονός που θα πλήξει τις εξαγωγικές χώρες που βρίσκονται σε ύφεση.
Η εικόνα της «ενάρετης» Γερμανίας αρχίζει να αποκτά δύσοσμα στίγματα. Πριν από μερικούς μήνες έκλεισαν χιλιάδες γερμανικές φάρμες εκτροφής χοίρων γιατί βρέθηκαν διοξίνες, οι οποίες περιέχονταν σε πιο φθηνές τροφές τις οποίες προμηθεύονταν ασύδοτα οι ιδιώτες επιχειρηματίες. Το πρόβλημα δεν πήρε μεγάλες διαστάσεις δημοσιότητας, γιατί φρόντισαν να το εκτονώσουν. Η τωρινή βιασύνη να καταγγείλουν του «Νότιους» για τους θανάτους από το E.coli εκθέτει τόσο τους πολιτικούς όσο και τους μηχανισμούς ελέγχου που έχουν σαρώσει η φιλελευθεροποίηση και η ασυδοσία των ιδιωτών σε έναν τομέα πολύ ευαίσθητο, όπως αυτός της δημόσιας υγείας. Μνήμες της επιδημίας των «τρελών αγελάδων», που είχε προκληθεί από τα νεοφιλελεύθερα μέτρα της Θάτσερ, επανέρχονται.
Τα επεισόδια αυτού του τύπου πλήττουν καίρια ένα στοιχείο της γερμανικής εθνικής ψυχολογίας: την περηφάνια για τη χώρα τους, για τα προϊόντα τους, για την παγκόσμια αναγνώριση της ποιότητάς τους, για τους μηχανισμούς ασφάλειας που διαθέτουν. Το στοιχείο αυτό αποτελεί συνεκτικό κρίκο μέσω του οποίου καλλιεργείται η εμπιστοσύνη στο γερμανικό κράτος και πειθαναγκάζονται οι Γερμανοί εργαζόμενοι να αποδέχονται τις θυσίες της λιτότητας και των περικοπών κοινωνικών δαπανών. Απομένει να δούμε αν θα καταφέρουν οι Γερμανοί πολιτικοί να επιτύχουν τον αντιπερισπασμό, να μεταθέσουν τις ευθύνες στους μη ποιοτικούς Νότιους και να συγκαλύψουν τον πυρήνα του προβλήματος: την ασυδοσία των επιχειρήσεων εις βάρος της δημόσιας υγείας τόσο στο νότο όσο και στο βορρά.
Ο θάνατος 16 Γερμανών και ενός Σουηδού από θανατηφόρο στέλεχος του E.coli που υποτίθεται ότι υπήρχε στα ισπανικά αγγούρια, ενώ στην πραγματικότητα δεν είχε ανιχνευθεί σ’ αυτά, δημιούργησε πανδαιμόνιο σε ένα σύστημα που καιρό τώρα βρίσκεται σε κατάσταση ανισορροπίας. Οι Γερμανοί πολιτικοί, που αρέσκονται να προβάλλουν τη χώρα τους ως τον παράδεισο της ασφάλειας ιδίως στα τρόφιμα, έσπευσαν αναπόδεικτα να κατηγορήσουν τους ρέμπελους Ισπανούς ότι λίγο-πολύ τους δηλητηρίασαν με τα αγγούρια. Οι Ισπανοί, από την πλευρά τους, ζητούν αποζημιώσεις για τη ζημία της τάξης 200 εκατ. ευρώ την εβδομάδα που υπέστησαν από τη στάση των Αρχών της Γερμανίας, αλλά και της Ε.Ε. Η Ρωσία απαγόρευσε την εισαγωγή ευρωπαϊκών λαχανικών, γεγονός που θα πλήξει τις εξαγωγικές χώρες που βρίσκονται σε ύφεση.
Η εικόνα της «ενάρετης» Γερμανίας αρχίζει να αποκτά δύσοσμα στίγματα. Πριν από μερικούς μήνες έκλεισαν χιλιάδες γερμανικές φάρμες εκτροφής χοίρων γιατί βρέθηκαν διοξίνες, οι οποίες περιέχονταν σε πιο φθηνές τροφές τις οποίες προμηθεύονταν ασύδοτα οι ιδιώτες επιχειρηματίες. Το πρόβλημα δεν πήρε μεγάλες διαστάσεις δημοσιότητας, γιατί φρόντισαν να το εκτονώσουν. Η τωρινή βιασύνη να καταγγείλουν του «Νότιους» για τους θανάτους από το E.coli εκθέτει τόσο τους πολιτικούς όσο και τους μηχανισμούς ελέγχου που έχουν σαρώσει η φιλελευθεροποίηση και η ασυδοσία των ιδιωτών σε έναν τομέα πολύ ευαίσθητο, όπως αυτός της δημόσιας υγείας. Μνήμες της επιδημίας των «τρελών αγελάδων», που είχε προκληθεί από τα νεοφιλελεύθερα μέτρα της Θάτσερ, επανέρχονται.
Τα επεισόδια αυτού του τύπου πλήττουν καίρια ένα στοιχείο της γερμανικής εθνικής ψυχολογίας: την περηφάνια για τη χώρα τους, για τα προϊόντα τους, για την παγκόσμια αναγνώριση της ποιότητάς τους, για τους μηχανισμούς ασφάλειας που διαθέτουν. Το στοιχείο αυτό αποτελεί συνεκτικό κρίκο μέσω του οποίου καλλιεργείται η εμπιστοσύνη στο γερμανικό κράτος και πειθαναγκάζονται οι Γερμανοί εργαζόμενοι να αποδέχονται τις θυσίες της λιτότητας και των περικοπών κοινωνικών δαπανών. Απομένει να δούμε αν θα καταφέρουν οι Γερμανοί πολιτικοί να επιτύχουν τον αντιπερισπασμό, να μεταθέσουν τις ευθύνες στους μη ποιοτικούς Νότιους και να συγκαλύψουν τον πυρήνα του προβλήματος: την ασυδοσία των επιχειρήσεων εις βάρος της δημόσιας υγείας τόσο στο νότο όσο και στο βορρά.
Αρ.Α.
Σχόλια
