Σε έρευνα του ΤΕΙ Αθήνας που δημοσιεύτηκε το 2009, έγινε γνωστό ότι το 13% των ελλήνων φοιτητών είναι εξαρτημένοι από το Ίντερνετ, δηλαδή, το χρησιμοποιούν 24 ώρες την εβδομάδα. Η μέση ηλικία των φοιτητών της έρευνας ήταν 21 χρονών.
Κάποια βασικά συμπεράσματα της έρευνας ήταν τα εξής: Το 13% είναι εξαρτημένοι από το Ίντερνετ. Στο 21% φτάνουν οι προεξαρτημένοι. Μεταξύ των εξαρτημένων από το Internet, οι άντρες είναι περισσότεροι από τις γυναίκες (63% άνδρες – 37% γυναίκες). Το 50% των εξαρτημένων από το Ίντερνετt βρίσκεται μεταξύ 18-20 ετών. Οι εξαρτημένοι από το Internet χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο από τους μη εξαρτημένους το chat και τα παιχνίδια στο Ίντερνετ. To 27% των εξαρτημένων χρησιμοποιούν το chat για πάνω από 5 ώρες καθημερινά. Tο 47% των εξαρτημένων νιώθουν μόνοι και απροστάτευτοι, σε σύγκριση με το 10,5% των μη εξαρτημένων.
Κάτι μας λέει ότι όλα αυτά τα ποσοστά έχουν αυξηθεί κατά πολύ ένα χρόνο μετά την έρευνα. Σερφάροντας βρήκαμε το παρακάτω άρθρο της ψυχιάτρου Κατερίνας Μάτσα που μας προκάλεσε την περιέργεια και είπαμε να το αναδημοσιεύσουμε:
«(…) Σ’ έναν πολιτισμό όπου κυριαρχεί η εικόνα και η απουσία διαλόγου και διαπροσωπικής επικοινωνίας διαμορφώνονται όλοι οι όροι που ωθούν τους νέους στη μανιώδη αναζήτηση μιας εικονικής πραγματικότητας ως υποκατάστατο της δικής τους, μίζερης καθημερινότητας. Η ακατανίκητη τάση υποκατάστασης του κενού εμπειρίας, που χαρακτηρίζει τη μοναχική, ανιαρή και χωρίς ουσιαστικές σχέσεις, ευκαιρίες και νόημα προσωπική τους ζωή, τους ωθεί στην παρορμητική αναζήτηση μιας ψηφιακής “δεύτερης ζωής” γεμάτης με εκπληκτικές εμπειρίες, ευκαιρίες και σχέσεις που δεν μπορούν να πραγματώσουν στη ζωή τους. Μέσα σ’ αυτήν τη βαθιά αλλοτριωτική διαδικασία, όλοι αυτοί οι νέοι βιώνουν τις τραγικές συνέπειες μιας βαθμιαίας και αναπόφευκτης συρρίκνωσης και τελικά καταστροφής της προσωπικής, οικογενειακής και επαγγελματικής τους ζωής. Από αυτήν την άποψη, η εξάρτηση από το Διαδίκτυο, η πιο σύγχρονη μορφή εξάρτησης, αποτελεί ταυτόχρονα και την πιο ακραία μορφή αλλοτρίωσης του ανθρώπου της εποχής μας». Τα συμπεράσματα δικά σας και δικά μας…
Το μοχθηρό καλαμάκι
